ČEDOMIR ANTIĆ: Surove istine o Jasenovcu, jednom od najužasnijih mesta na evropskom tlu

U nedelju se navrššava 75 godina od osnivanja Jasenovca - jednog od najstraššnijih koncentracionih logora na evropskom tlu i stratiššta hiljada Srba, Roma i Jevreja.

Zvanično, najveći koncentracioni logor na teritoriji Nezavisne držžave Hrvatske formiran je 21. avgusta 1941, u okolini istoimenog gradića.

Ustašše su ga unišštile u aprilu 1945. godine. Bio je stratiššte za Srbe, Jevreje, Rome, ali i za komuniste, kao i njihove pomagače.

Njegovo postojanje navodi se u brojnim analizama faššističkih zločina i definitivno će ostati upamćen kao primer bestijalnosti i pogubnosti faššističke politike.

Centar "Simon Vizental" u Los Anđelesu navodi da je u Jasenovcu ubijeno oko 600.000 ljudi u brojnim masovnim likvidacijama, navodi Antić.

"Nema sumnje da je Jasenovac bio najveći logor na području Balkana", konstatuje Čedomir Antić.

Dokumentacija pokazuje da je logor bio ogromnih dimenzija, odnosno da je bio u pitanju čitav kompleks, sastavljen iz pet manjih logora i krematorijuma.

Jasenovac premaššuje svaki od 70 koncentracionih logora koliko ih je postojalo na području Jugoslavije, pa i logor Banjica, u kom je bilo gotovo 100.000 zatvorenika, navodi Antić.

"Broj stradalih u Jasenovcu kreće se i do 700.000 ljudi, a gotovo 90 odsto stradalih bili su neosporno Srbi", kažže Antić.

Frapantno zvuče izvešštaji nemačkih generala, u kojima se pominje da je broj žžrtava pravoslavne vere u Jasenovcu meri stotinama hiljada žživota.

"Nakon izgradnje spomenika ‘Kameni cvet‘ - koji je po meni neukusan i neprimeren Jasenovcu - hrvatska javnost počela je da umanjuje žžrtve. Na kraju su prihvatili broj koji se kreće od 20.000 do 60.000 žžrtava, ali velika većina i dalje ne veruje da je ovo bio genocid", kažže Antić.

Logor je osmislio njegov prvi upravnik Vjekoslav Maks Luburić, koji je po osnivanju NDH bio ustašški dobrovoljac.

Luburić je na mestu upravnika koncentracionih logora u NDH nasledio Miju Babića.

Od kraja Drugog svetskog rata, Luburić je pobegao iz Hrvatske, a u emigraciji je osnovao terorističku organizaciju.

Da je faššisticka politika podrazumevala i genocid prema Srbima dokazuje, kako kažže Antić, i donoššenje rasnih zakona iz 1941. godine, koji su se, osim na Jevreje i Rome, delimično odnosili i na Srbe.

Ovi zakoni, koje je potpisao Ante Pavelić i koji su bili poznati i kao Nirnberšški zakoni, doneti su odmah u prvim mesecima nakon formiranja NDH. Njima je legalizovano hapššenje Srba, Jevreja i Roma, koji su tretirani kao nižšta rasa, što, kako dodaje Antić, potvrđuje faššisticki karakter NDH.

Javnost u Hrvatskoj često logor u Jasenovcu žželi da predstavi kao radni, a ne logor smrti.

Ipak, kako podseća istoričar Antić, držžavna komisija Jugoslavije, u kojoj je bilo i Hrvata, utvrdila je jošš 1946. da je logor bio zločinački, te da je u njemu stradalo između 500.000 i 600.000 ljudi.

"Prema jednoj anketi, čak 40 odsto građana Hrvatske veruje da su zločini prema Srbima bili posledica separatističke politike Srba. Taj stav je besmislen i nepristojan", smatra Antić.

Istoričar navodi i da Josip Broz Tito nikada nije posetio Jasenovac.

"Josip Broz nikada nije bio u Jasenovcu. On je potiskivao istinu o logoru, jer je imao otpor prema zločinima koje su, kako se tada govorilo, počinili jugoslovenski građani protiv jugoslovenskih građana", kažže istoričar.

Posledice takvog razmiššljanja danas se vide i u Srbu, na obeležžavanju ustanka, gde hrvatski ekstremisti ne dozvoljavaju da se u čisto srpskom kraju obeležži početak otpora genocidu, naglaššava ovaj istoričar.

Ipak, prava istina o Jasenovcu jeste utvrđena za vreme SFRJ.

(Tanjug/Blic)