Na fotografiji nebule koja se prostire oko kvazara UM287 snimljeno „kosmičko vlakno“, struktura koja povezuje sve zvezde i galaksije
HJUSTON - Pronađena „tkanina“ univerzuma!
Na fotografiji koju su naučnici nedavno napravili pored kvazara UM287 i nebule veličine dva miliona svetlosnih godina koja ga okružuje prvi put u istoriji vidi se i fizička struktura „kosmičkog vlakna“ ili „kosmičke strune“, koja povezuje sve zvezde i galaksije u svemiru.
„Struna“
Naučnici veruju da je sva materija u univerzumu povezana u džinovsku strukturu nalik paukovoj mreži (i naziva se tako - kosmička mreža), a ovo je prvi put da su uspeli da vide dokaz njenog postojanja - „strunu“ usijanog gasa koji „raspoređuje“ zvezde i galaksije.
„Potpisi“ ove superstrukture prisutni su i u radijaciji koja je preostala posle Velikog praska i u strukturi samog svemira. Bez misteriozne sile koja vidljivu materiju „tera“ da se organizuje u obliku mreže, galaksije bi bile raštrkane širom svemira. Ali one nisu raštrkane - formiraju grupe, a kasnije i jata galaksija.
Kompjuterski modeli dosad su nam pokazivali da bi ta jata galaksija morala biti povezana dugim „vlaknima“ vrelog gasa i tamne materije - misteriozne supstance koju ne možemo da detektujemo (ali koja čini veći deo „mreže“). „Mreža“ se može opaziti, i pored toga što veći deo nje čini nevidljiva tamna materija, zahvaljujući činjenici da se oko „kosmičkih vlakana“ nalazi usijani gas.
Kvazar
Iako bi ovaj gas trebalo da se vidi, naučnicima je dosad bio problem da ga opaze. Da bi uradili ovo (što je i urodilo plodom), oni su se okrenuli najmoćnijem izvoru energije i svetlosti - kvazaru.
Svetlost koju je emitovao kvazar, udaljen oko 10 milijardi svetlosnih godina, poslužila je kao „baterijska lampa“ naučnicima, koji su pomoću nje videli svetlost gasa koji okružuje „kosmičko vlakno“. Konkretno, ovu „kosmičku strunu“ otkrila je alfa radijacija koju je emitovao vodonik.
Kompjuterskim simulacijama ranije se došlo do teorije da je tamna materija glavni „ligament“ kosmosa, a te iste simulacije predvidele su i postojanje usijanog gasa koji bi mogao otkriti prisustvo „vlakana“.
- Ovo je veoma izuzetan objekat. Ogroman je, skoro dvaput veći od bilo koje nebule otkrivene ranije i proteže se dalje od galaktičkog okruženja kvazara - kaže jedan od šefova istraživačkog tima s Univerziteta Kalifornije Sebastijano Kantalupo.
Na fotografiji koju su naučnici nedavno napravili pored kvazara UM287 i nebule veličine dva miliona svetlosnih godina koja ga okružuje prvi put u istoriji vidi se i fizička struktura „kosmičkog vlakna“ ili „kosmičke strune“, koja povezuje sve zvezde i galaksije u svemiru.
„Struna“
Naučnici veruju da je sva materija u univerzumu povezana u džinovsku strukturu nalik paukovoj mreži (i naziva se tako - kosmička mreža), a ovo je prvi put da su uspeli da vide dokaz njenog postojanja - „strunu“ usijanog gasa koji „raspoređuje“ zvezde i galaksije.
„Potpisi“ ove superstrukture prisutni su i u radijaciji koja je preostala posle Velikog praska i u strukturi samog svemira. Bez misteriozne sile koja vidljivu materiju „tera“ da se organizuje u obliku mreže, galaksije bi bile raštrkane širom svemira. Ali one nisu raštrkane - formiraju grupe, a kasnije i jata galaksija.
Kompjuterski modeli dosad su nam pokazivali da bi ta jata galaksija morala biti povezana dugim „vlaknima“ vrelog gasa i tamne materije - misteriozne supstance koju ne možemo da detektujemo (ali koja čini veći deo „mreže“). „Mreža“ se može opaziti, i pored toga što veći deo nje čini nevidljiva tamna materija, zahvaljujući činjenici da se oko „kosmičkih vlakana“ nalazi usijani gas.
Kvazar
Iako bi ovaj gas trebalo da se vidi, naučnicima je dosad bio problem da ga opaze. Da bi uradili ovo (što je i urodilo plodom), oni su se okrenuli najmoćnijem izvoru energije i svetlosti - kvazaru.
Svetlost koju je emitovao kvazar, udaljen oko 10 milijardi svetlosnih godina, poslužila je kao „baterijska lampa“ naučnicima, koji su pomoću nje videli svetlost gasa koji okružuje „kosmičko vlakno“. Konkretno, ovu „kosmičku strunu“ otkrila je alfa radijacija koju je emitovao vodonik.
Kompjuterskim simulacijama ranije se došlo do teorije da je tamna materija glavni „ligament“ kosmosa, a te iste simulacije predvidele su i postojanje usijanog gasa koji bi mogao otkriti prisustvo „vlakana“.
- Ovo je veoma izuzetan objekat. Ogroman je, skoro dvaput veći od bilo koje nebule otkrivene ranije i proteže se dalje od galaktičkog okruženja kvazara - kaže jedan od šefova istraživačkog tima s Univerziteta Kalifornije Sebastijano Kantalupo.