BEOGRAD - Viši sud u Beogradu rehabilitovao je danas akademika i profesora Teološkog fakulteta beogradskog Univerziteta Radoslava M. Grujića i poništio sve odluke odluke komunističkog režima kojima je iz ideoloških i političkih razloga 1945. bio lišen srpske nacionalne časti i stavljen na listu ratnih zločinaca.
"Rehabilitovano lice profesor doktor Radoslav M. Grujić ima se smatrati neosuđivanim", navodi se u saopštenju Višeg suda.
Sud je usvojio zahtev za rehabilitaciju na današnjem ročištu i odredio da su od trenutka donošenja ništave u celini, kao i da su ništave sve pravne posledice odluke suda Beogradskog univerziteta od 3. aprila 1945. godine - da se Grujić kazni udaljavanjem sa fakulteta, kao i odluke Odbora IV naselja Narodnooslobodilačkog reona od 1. septembra iste godine kojom je lišen srpske nacionalne časti i stavljen na listu ratnih zločinaca.
Ništavost je utvrđena i za odluke Državne komisije za utvrđivanje zločina okupatora i njihovih pomagača Federativne demokratske Jugoslavije na osnovu kojih je Grujić bio kvalifikovan kao zločinac koji je radio na fašiziranju srpskog naroda, za račun okupatora preko nametnutog srpskog civilnog plana kao i da je radio na fašiziranju srpskog naroda i da je sarađivao u oblasti kulture sa okupatorom.
U obrazloženju odluke suda se navodi da je sud je utvrdio da je akademik bio žrtva iz političkih, verskih, nacionalnih i ideoloških razloga.
Takođe je utvrđeno da odluke suda časti, na osnovu kojih je bio lišen pojednih prava, kao što su pravo na rad, pravo na nacionalnu pripadnost, a zbog njegovog drugačijeg mišljenja i želje da se zaštite kulturna i umetnička dobra srpskog naroda i Srpske pravoslvane crkve, ne predstavljaju odluke suda.
Sud je takođe utvrdio i da je činjenica da je ovim odlukama prethodio postupak ali da u njemu nije primenjeno načelo kontradiktornosti i neposrednosti, da nisu poštovana sva građanska prava, prava na odbranu, pravo na korišćenje pravnog leka, a što je sve učinjeno iz ideoloških i političkih razloga.
Radoslav M. Grujić bio je redovan profesor na Katedri za istoriju SPC na Bogoslovskom fakultetu Univerziteta u Beogradu i upravnik muzeja SPC, kao i član Srpske akademije nauka i umetnosti, redovan član Matice srpske, hrvatske i slovačke i počasni član Studentskog istorijskog društva u Beogradu.
Tokom Drugog svetskog rata bio je istaknuti aktivista u zbrinjavanju srpskih izbeglica iz ratnih područja, a njegova najznačajnija istorijska zasluga je spasavanje moštiju kneza Lazara, cara Dušana i despota Stevana Štiljanovića kojima je pretila opasnost uništenja prilikom skrnavljenja manastira Ravanice, Jaska i Šišatovca 1943.godine.