Baš kao što Božić Bata simbolizuje Božić, tako vaskršnji Zeka, s korpicom punom šarenih jaja, podseća na Vaskrs.
Izvorni vaskršnji Zeka verovatno je povezan s paganskim festivalom ekvinocija, koji je nekada prethodio Vaskrs. Saksonci su posvetili mesec april slavljenju svoje boginje proleća i plodnosti, koja se, ne slučajno, zove Eastre (Isten).
Eastrina sveta životinja je zec, budući da je ova životinja jedan od najčešćih simbola plodnosti i ponovnog rađanja. Obojena jaja, koja nosi današnji vaskršnji Zeka, imaju još drevnije poreklo. Jaja su dugo bila povezivana s plodnošću i proletnim festivalima tako dugo, u stvari, da se precizno ne mogu odrediti koreni ovih običaja.
Drevni Grci i Rimljani koristili su jaja u festivalima slavljenja svojih vaskrslih bogova. Jaje je takođe istaknuto i u ritualima jevrejske Paše, te u ovom narodu pržena jaja i danas imaju svoje mesto na prazničnoj trpezi, kao važan simbol proleća i ponovnog rađanja.
Naučnici veruju da spajanje zeca i jaja za vasjršnje praznike može imati paganske korene s početka nove ere. Tokom proleća, kada su dani i noći jednake dužine, zec je bio poistovećen s boginjom Meseca, a jaje s bogom Sunca.
Spajanjem ta dva simbola, dobilo se nešto poput jin i janga. Naredni istorijski zapis o zecu i jajima pojavljuje se s početka XVI veka u Nemačkoj. Tamo su deca željno iščekivala dolazak "Oschter Haws", zeca koji na uskršnje jutro polaže obojena jaja u gnezda.
Ovaj nemački običaj prenesen je u Ameriku s početka XIX veka, verovatno prateći nemačke doseljenike, od kojih su se mnogi nastanili u Pensilvaniji.