Utakmica nije završena zbog nereda na tribinama i na terenu, a upečatljiva slika sa tog meča je napad Zvonimira Bobana na policajca.
Smatralo se da je ceo događaj izrežiran, jer su kamenice i flaše već biti dopremljeni oko stadiona i na njemu. Kulminacija je bila tuča navijača dva kluba i policije.
Na dan utakmice doputovalo je oko 2.500 navijača iz Beograda. Do prih okršaja sa navijačima Dinama došlo je na Trgu Bana Jelačića nekoliko sati pre početka utakmice.
Na prepunom "Maksimiru" nastavljene su provokacije s obe strane: Zvezdini navijači su pevali pesme o Draži Mihailoviću, Dinamovi o Anti Paveliću, prvi su uzvikivali "ovo je Srbija", drugi uzvraćali sa "Srbe na vrbe". Tenzije koje su na nacionalnoj i verskoj osnovi ubrzano rasle u čitavoj zemlji, žestoka polarizacija jugoslovenskog društva i politizacija sporta, bili su važniji od fudbala.
Prve čarke su započele na polupraznoj istočnoj tribini, na kojoj su, začudo, bili navijači oba tima. U isto vreme, Zvezdini navijači, koji su bili smešteni na južnoj tribini stadiona u Maksimiru, probili su ogradu i jurnuli na istočnu tribinu. Usledio je zatim stampedo najvatrenijih navijača Dinama, koji su sa severne tribine provalili na teren: srušena je zaštitna ograda i Bad Blue Boysi su krenuli u pohod prema jugu, a milicioneri, uvidevši da su se stvari otele kontroli, krenuli su u obračun s njima. Divljanje na "Maksimiru" zaustavljeno je vodenim šmrkovima. Dinamovi navijači su počeli da se povlače ka izlazima, dok su Zvezdini navijači ostali na stadionu do kasno u noć pod zaštitom milicije, kada su ih autobusima prevezli do Dugog Sela i spakovali na voz za Beograd.
Mediji su dan kasnije bili podeljeni: hrvatski su bili listom protiv navijača Zvezde i milicije, dok je "srpska strana" prozvala Hrvate za nacionalizam i izazivanje nereda kojima se ruši Jugoslavija. U jednom su bili saglasni: u neredima je bilo 193 povređenih, od čega 117 policajaca, podneto je 20 krivičnih i 60 prekršajnih prijava.