Harizmatična, prelepa, senzualna glumica tragične sudbine, Ena Begović, rođena je 1960.godine u Splitu. Odrasla je u Trpnju, na Pelješcu. Kao osamnaestogodišnja devojka dobila je malu ulogu u filmu Lordana Zafranovića “Okupacija u 26 slika” i odmah bila primećena. Iste godine igrala je u TV drami “Ivan Goran Kovačić”.
Sledila je uloga u novom Zafranovićevom filmu “Pad Italije” (1981), gde joj je partner bio poljski glumac Danijel Olbricki, pa film “Idemo dalje” sa partnerom Draganom Nikolićem. Iste godine igrala je u “Pikniku u Topoli” i seriji “Nepokoreni grad”. Munjevito je postala jedna od najpopularnijih i najlepših glumica u Jugoslaviji. Upisala je Kazališnu akademiju u Zagrebu, i počela da nastupa i u pozorištu.
Za ulogu barunice Kasteli – Glembaj u filmu “Glembajevi” 1988. godine dobila je zlatnu Arenu, za sporednu ulogu, ali ju je odbila, smatrajući da je to ipak bila glavna uloga. Igrala je i filmovima “Balkan express 2”, “Čaruga”, “Treća žena”, “Agonija”, “Četvorored”, snimila je oko dvadeset filmova. U pozorišu je ostvarila zapaženu karijeru: punih 16 godina bila je prvakinja drame HNK u Zagrebu. Odigrala je više od dvadeset glavnih uloga u delima Šekspira, Strindberga, Ibzena , Krleže…
“Možda nikad lepše, dostojanstvenije čeljade nije hodalo pozornicama hrvatskog glumišta. Njen šarm i talent su bili raskošni, ona je bila prava heroina, velika diva pozorišnih scena poput svojih prethodnica gospođe Strozzi, gospođe Šram,… Ena je bila osetljiva, ali bila je i veliki borac. Neprekidno se morala odupirati, jer uz lepotu i talent od nje se uvek tražilo nešto više, a Ena je imala sve”.
(sećanja.com)