ČKALJA, GIDRA, MIJA, RADMILOVIĆ: 11 najvećih srpskih komičara svih vremena!
Nedavna smrt Nikole Simića dala je povoda da se još jednom podsetimo koliko nas je velikih glumaca i glumica napustilo.
Kako niko ne bi bilo zaboravljen, predstavljamo vam 11 srpskih komičara koji su nam svakodnevno ulepšavali život i svet činili podnošljivijim.
Borivoje Bora Todorović (1929-2014)
Još jedna legenda koju smo izgubili ove godine, Bora Todorović bio je brat glumice Mire Stupice i otac glumca Srđana Žike Todorovića. Daleko od toga da ga pamtimo samo po komičnim uloga bio je glumac koji je mogao da igra sve. Ipak, setimo se ovde jedne od njegovih najvećih bravura – Đenke iz kultnog filma domaće kinematografije „Maratonci trče počasni krug".
Miodrag Petrović „Čkalja" (1924 - 2003)
Verovatno čovek na koga pomisli najveći deo ljudi kada se pomenu domaći komičari, Čkalja je bio srpski glumac i jedan od najboljih komičara na teritoriji bivše Jugoslavije. Teško je na jednom mestu pobrojati sve velike uloge, ove legende, ali pomenućemo samo serije: „Servisna stanica", „Ljubav na seoski način", „Kamiondžije", „Vruć vetar" (1980)...
Mija Aleksić (1923-1995)
O Čkalji je nemoguće pričati bez Mije Aleksića. Njihova saradnja stvorila je verovatno najbolji tandem koji je Balkan ikada video, a jugoslovenski „Stanio i Olio" zasmejavali su milione. Naravno, obojica su imali podjednako uspešne i pojedinačne karijere.
Mija Aleksić bio je autentični pozorišni, filmski, estradni, radio i televizijski umetnik širokog dijapazona, kreator smešnoga protkanog setom. Znao je da udahne život i u najneuverljivije tekstove, a često je bio prekoravan da bez mere rasipa svoj talent. Njegovo je načelo bilo: „Igraj estradu kao najveću komediju."
Radmila Savićević (1926 - 2001)
Svaki put kada RTS reprizira „Srećne ljude" ili „Bolji život" svi se sete male, orkugle bakice bez dlake na jeziku koja isteruje pravdu i nikada ne miruje. Radmila Savićević ostala je upamćena po ulogama baka i dobronamernih, prostodušnih žena sa sela.
Popularnost je stekla kao Violeta u „Kamiondžijama", devojka zaljubljena u Paju Čuturu (Pavle Vuisić), i kao baka Vuka u „Pozorištu u kući". Krajem osamdesetih tumači lik sekretarice Žarke u „Boljem životu", a godine 1995. njena karijera dolazi do vrhunca ulogom Riske Golubović u „Srećnim ljudima".
Dušan Poček (1932-2014)
Kada pominjemo „Bolji život" i „Srećne ljude" nemoguće je zaobići Dušana Počeka još jednog glumca koga smo izgubili u 2014. godini. Naime, možda nekome njegovo ime neće ništa značiti. Ipak, ako kažete Jezdimir Uskoković ili Ilija Pandurović, svi će se sa setom nasmejati.
Dragomir Bojanić Gidra (1933-1993)
O najsmešnijim likovima srpske kinematografije je nemoguće govoriti, a da se ne pomene čuveni „her Žika" iz maratonske sage „Žikina dinastija". A to je nemoguće uraditi, a da se ne pomene Dragomir Bojanić Gidra!
Iako je snimio veliki broj filmova, najveću popularnost, širom SFRJ, stekao je ulogom Žike Pavlovića koju je, u deset delova filma „Lude godine" tj. „Žikine dinastije". Ove mega popularne filmove snimao je od 1978. do 1992. godine.
Olivera Marković (1925-2011)
Još jedna legendarna srpska glumica za koju se ne može reći da je bila samo komičarka. Olivera Marković je igrala i u pozorištu i na filmu, a bavila se i pevanjem.
Oliverin sin Goran Marković je filmski i pozorišni režiser. Njen prvi suprug i otac Gorana je glumac Rade Marković. Drugi suprug joj je takođe bio glumac Dušan Bulajić.
Zoran Radmilović (1933-1985)
Malo ljudi zna, ali „kralj improvizacije" veliki Zoran Radmilović zamalo uopšte nije bio glumac. Po očevoj želji upisao je pravo u Beogradu, potom studirao i na Arhitektonskom i Filološkom fakultetu. Ipak, tek kada je stao na daske Beogradskog dramskog pozorišta postalo je jasno za šta je stvoren.
Godine 1964, zbog odustajanja Ljube Tadića, Radmilović uskače u naslovnu ulogu u „Kralju Ibiju" - predstavi koju pretvara - razotkrivajući potpuno izuzetnu glumačku nadarenost - u trijumf improvizacije po kojoj će ostati umamćen generacijama.
Svoju poslednju 299 predstavu „Radovan III" je održao 9. juna 1985. godine uz velike bolove, ali opet uz njegovu veliku želju predstava je održana do kraja. Samo tri dana kasnije prebačen je u bolnicu iz koje se nije vratio.
Danilo Lazović (1951-2006)
Bio je jedan od najpopularnijih domaćih dramskih umetnika. Glumio je u velikom broju filmova i pozorišnih predstava. Ipak, njegova uloga Šćepana Šćekića u TV seriji Srećni ljudi postala je legendarna.
Kako i ne bi - Crnogorac sa trajnim smeštajem u Beogradu i još trajnijim invaliditetom (u glavu) koji mu je obezbedio penziju u švajcarcima, bio je toliko živopisan i blizak publici da je Lazović postao toliko popularan da mu je u kasnijim epizodama dodata minutaža i dopisane scene. Tako je tražila publika, a Šćepan je posle kraja serije nastavio život u tv drami.
Danilo Bata Stojković (1934-2002)
Još jedna legenda za koju se teško može reći da je bio samo komičar, Danilo „Bata" Stojković je bio jedan od najpoznatijih srpskih pozorišnih, televizijskih i filmskih glumaca.
Ipak, i većina uloga koje je Bata glumio bile su isto takve – svestrane, životne, i i komične i tragične u isto vreme. Setimo se samo Ilije Čvoroviča iz „Balkanskog špijuna", Lakija Topalovića iz filma „Maratonci trče počasni krug" ili Brke iz legendarnog „Ko to tamo peva".
Nikola Simić (1934 – 2014)
Nikola Simić rođen je u Beogradu 18. maja 1934. godine, a glumu je diplomirao na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju u Beogradu. Prvu ulogu dobio je još kao student 1957. u Jugoslovenskom dramskom pozorištu (JDP), čiji je stalni član postao 1959. i u kome je igrao do januara ove godine.
Igrаo je u mnogobrojnim filmovimа i TV-serijаmа. Proslаvio se ulogom Mite Pаntićа u filmskom serijаlu "Tesnа kožа" (1982 — 1991). Glumio je u TV-serijаmа "Srećni ljudi“ (1993, 1995), "Porodično blаgo“ (1998, 2001), "Agencijа zа SIS“ (2006, 2007), Ljubаv, nаvikа, pаnikа (2006, 2007).
(Dnevno/EPK)