POZDRAV VELIKANIMA: Fudbalske legende koje su nas napustile u 2014. godini

Srbija je u godini iza nas ostala bez brojnih legendarnih fudbalera i fudbalskih radnika. Iako je sigurno da njihova ostvarenja nikada neće biti zaboravljena, na ovaj način doprinećemo njihovom očuvanju i pokušaćemo da ne dozvolimo da prebrzo postanu deo istorije. Ono što su oni uradili za naš fudbal zavređuje dugo sećanje i prepričavanje.

Nenad Lukić (14. decembar 1968 - 10. februar 2014)
Bivši golman šampionske generacije Obilića, preminuo je u 46. godini posle duge i teške bolesti. Lukić je 1998. godine osvojio titulu šampiona Jugoslavije sa "vitezovima", a te sezone je postavio i rekord od 903 minuta bez primljenog gola. Pre Obilića branio je za Dubočicu, Topličanin i kruševački Napredak, dok je po odlasku sa Vračara branio boje Smedereva, sofijskog CSKA, Spartaka iz Varne i Sutjeske iz Nikšića. Lukić je po završetku igračke karijere radio je kao trener, a jedno vreme je proveo u Fudbalskom savezu Srbije radeći sa golmanima mlade reprezentacije.

Vujadin Boškov (16. maj 1931 - 27. april 2014.)
Jedan od najvećih trenera sa ovih prostora vodio je svoju Vojvodinu, Real, Romu, Napoli, Jang Bojs, Den Hag, Fejnord, Saragosu, Sporting Hihon, Sampdoriju, Servet, Ženevu i Peruđu. Biografija koja sve govori, a kojoj se mora dodati i to da je četiri puta bio selektor ili član selektorske komisije naših nacionalnih timova.

Ivan Brzić (28. maj 1941 - 2. jun 2014.)
Fudbaler Vojvodine i u četiri navrata trener novosadskog kluba napustio nas je tri nedelje nakon što je dočekao da "lale" prvi put u sto godina postojanja osvoje državni kup. Igračku karijeru proveo je u pet klubova, a u četiri je bio kapiten.

Petar Nikezić (3. april 1950 - 19. jul. 2014)
Još jedan istaknuti član Vojvodine koji je otišao u legendu. Čuveni "Pera bombarder", rođen u Zmajevu, odigrao je 289 utakmica za "Lale" i postigao 100 golova. Po završetku igračke karijere trenirao je mlađe kategorije u ovom klubu.

Vladimir Beara (2. novembar 1928 - 11. avgust 2014.)
Golman, tačnije rečeno golmančina Hajduka, Crvene zvezde, Alemanije, Viktorije Keln i reprezentacije Jugoslavije. Otišao je posle serije moždanih udara u poslednjih godinu i po dana. Sa "plavima" je osvojio srebro na OI u Helsinkiju, a pamtićemo ga po slikovitim nadimcima "čovek od gume" i "baletan sa čeličnim rukama".

Miodrag Mile Kos (20. septembar 1925 - 1. septembar 2014)
Rođen u Beogradu, gde je proveo veći deo karijere. Nstupao je za SK Jugoslaviju, potom igrao u Crvenoj zvezdi, Metalcu iz Beograda i Proleteru iz Zrenjanina. Trenirao je OFK Beograd, Partizan, PAOK i Čelik iz Zenice. Mlađim naraštajima poznat po sportskom novinarstvu.

Joakim Vislavski (7. decembar 1940 - 10. septembar 2014)
Ponikao je u Vrbasu sa svega 16 godina, a njegov talenat brzo su primetili u Partizanu. Prešao je među crno-bele 1960. godine i za šest godina osvojio je četiri titule. Opisivali su ga kao ,"velemajstor na fudbalskom igralištu sa dušom umetnika i korakom ratnika". Za Partizan je odigrao 315 utakmica i postigao 108 pogodaka, pre nego je otišao u ljubljansku Olimpiju 1967. godine. Član je generacije koja je igrala finale Kupa šampiona u Briselu 1966. godine. Trenirao je klubove u Vrbasu, Apatinu, Subotici, Inđiji, Bačkoj Topoli i Kuli.

Milan Galić (8. mart 1938 - 13. septembar 2014.)
Član čuvenih Partizanovih beba, jedan od najboljih srtelaca i igrača iz Humske zauvek će ostati u srcima armije crno-belih navijača, ali i svih pravih poštovalaca najvažnije sporedne stvari na svetu. Pored golova ostao je upamćen i po izjavi: "Partizan je sigurno šampion, a ostali nek se poređaju kako im je volja".

Ilija Pantelić (2. avgust 1942 - 17. novembar 2014.)
Sjajni čuvar mreže, još jedna legenda FK Vojvodina. Sa uspehom je branio u Francuskoj gde je nosio dres Olimpika iz Marseja, Bastije i Pari Sen Žermena. Nakon povratka u Novi Sad (1977.) bio je stalni član, a povremeno i trener Vojvodine, kluba s kojim je u sezoni 1965/66 osvojio titulu prvaka Jugoslavije.

Blagoje Paunović (4. jun 1947 - 9. decembar 2014)
Veliki fudbaler, trener, a oni koji su imali sreću da ga upoznaju i rade s njim, kažu najpre veliki čovek. Nakon igračke karijere radio je u brojnim klubovima kao trener i svi će ga upamtiti kao sjajnog pedagoda i velikog poznavaoca fudbalske filozofije.