Gradonačelnik Novog Sada Miloš Vučević obratio se prisutnima nakon minuta ćutanja za sve nedužne žrtve Novosadske racije u Drugom svetskom ratu.
- Novosadski Holokaust kao zao zadah smrti opominje do kakve tragedije može dovesti netrpeljivost prema drugačijoj naciji i veri. Tu najtamniju stranicu istorije našeg grada nikada nećemo zaboraviti, ona nas obavezuje da budućim naraštajima usadimo ideju mira, kako se strašna vremena nikad ne bi vratila. Ivo Andrić je napisao: „Toliko je u životu bilo stvari kojih smo se bojali. A nije trebalo. Trebalo je živeti“.
Suživot na ovim prostorima nema alternativu i mora se zasnivati na poštovanju i uvažavanju međuetničke i verske tolerancije, razumevanju i multikulturalizmu - istakao je u svom obraćanju gradonačelnik Miloš Vučević i naglasio da je obaveza svih nas da na svaku mržnju odgovorimo porukom mira, nade i ljubavi, jer bez njih nema ni života.
U okviru komemorativnog obreda Jevrejske zajednice pomen je održao vrhovni Rabin Srbije gospodin Isak Asiel, a nakon toga, Njegovo Preosveštenstvo Episkop bački Gospodin dr Irinej, uz sasluženje novosadskih sveštenika i đakona, održao je pomen Srpske pravoslavne crkve.
Njihovim besedama prethodile su izvedbe duhovnih pesama hora „Hašira“ i hora Saborne crkve „Sveti Georgije“.
Predsednik Skupštine Grada Novog Sada prof. dr Siniša Sević i predstavnici Jevrejske opštine Novi Sad i Matice romske sa broda Rečne flotile Vojske Republike Srbije spustili su venac u Dunav. Okupljeni građani su položili cveće na spomenik i kod spomen-ploče, a članice Kola srpskih sestara su ih posluživale koljivom i pogačom. Predstavnici Grada Novog Sada prisustvovali su i pomenu kod spomen-ploče na novosadskoj plaži „Štrand“.
Otkrivena spomen-ploča u znak sećanja na žrtve Novosadske racije
U okviru programa obeležavanja 73. godišnjice Novosadske racije, na zgradu u ulici kralja Aleksandra broj 1, postavljena je spomen ploča porodici Čura koja je stradala u Novosadskoj i Čuruškoj raciji 1942. godine. Na spomen ploči ispisan je sledeći tekst „ U ovoj zgradi je živela porodica koja je podarila dr Mihajla Polita Desančića, advokata koji je branio Svetozara Miletića, Jovana Subotića, advokata, pesnika i urednika Letopisa Matice srpske, Ozrena Subotića, putopisca, dr Vladislavu Bebu Polit, doktora filozofije, Savku Subotić, borca za ženska prava, Milorada Sazdanića, vlasnika novosadskog bioskopa, Dejana Subotića, gubernatora Mandžurije pod ruskom upravom, dr Vladislava Subotića, hirurga, osnivača i dekana Medicinskog fakulteta u Beogradu. „Život može biti kratak, ali trag od života može biti večit“ Isidora Sekulić.