Fizičari koji su razvili atomsku bombu radili su u Los Alamosu u Nju Meksiku, ali ljudi koji su obavljali prljavi posao njihove proizvodnje radili su u Hanfordu u Vašingtonu.
Tokom Hladnog rata, Hanford je proizvodio plutonijum za američki nuklearni arsenal. Usput, tu su takođe eksperimentisali sa radijacijom.Danas je Hanford najkontaminiranije mesto u SAD, a poslednjih godina, prilično neuspešno, ulažu se napori u čišćenje. Radioaktivni materijal i dalje curi u zemlju.
Iako je Hanford rutinski ispuštao male doze radioaktivnog materijala u vazduh, najveća šteta načinjena je 1949. godine u velikom ispuštanju nazvanom „Grin ran“.
To je bilo šifrovano ime tajnog eksperimenta u Hanfordu prilikom kog je oslobođena najveća pojedinačna doza radioaktivnog joda-131. U noći 2. decembra 1949. godine, naučnici su, po nalogu vojske, ispustili 7.000 do 12.000 kirija joda-131 u vazduh, a odatle se raspršio u prečniku od 320 kilometara.
Primera radi, u incidentu na ostrvu Tri milje, u vazduh je oslobođeno 15 do 24 kirija joda, a tokom katastrofe u Černobilju ispušteno je od 35 do 49 miliona kirija.
„Grin ran“ ostao je tajna sve do osamdesetih, a o njemu se saznalo tek nakon usvajanja Zakona od slobodi informacija. Pojedini vojni detalji još su poverljivi.
Više od pola veka „Grin ran“ je u središtu mnogih teorija zavere i kontroverzi, posebno među stanovnicima koji su živeli blizu Hanforda.
Kada je postrojenje počelo da radi 1943. godine, počela je proizvodnja plutonijuma za bombe. Iz reaktora je napravljena prva bomba koja je detonirana, kao i „Debeljko“ bačen na Nagasaki.
Devet reaktora je za sve vreme rada proizvelo plutonijuma za 60.000 bombi.
(RTS)