Jedan od najznačajnijih srpskih stvaralaca

(VIDEO) Na današnji dan rođen je kompozitor Stevan Stojanović Mokranjac

Wikipedia
Bio je član Srpske kraljevske akademije, horovođa Beogradskog pevačkog društva, jedan je od osnivača prve 'Srpske muzičke škole' (1899).

Njegovo delo smatra se najznačajnijom etapom u razvoju srpske nacionalne muzike u 19. veku ('Rukoveti', 'Primorski napjevi', 'Liturgija') .

Stevan Stojanović Mokranjac (1856—1914) centralna ličnost srpske muzike. Srpski kompozitor i muzički pedagog, klasik srpske muzike, njena najistaknutija ličnost na prelazu iz XIX u XX vek, zaslužan za uvođenje srpskog nacionalnog duha u umetničku muziku.

Rođen je 9. januara 1856. godine u Negotinu. Završio je gimnaziju u Beogradu; upisao se na prirodno-matematički odsek Velike škole. Kao gimnazijalac bio je član Srpskog pevačkog društva. Uz pomoć Društva, 1879. godine otišao je na muzičke studije u Minhen, kod J. Rajnberga.

Privremeno je prekinuo studije 1883, ali ih je nastavio 1884. u Rimu, kod Parizotija, a od 1885. do 1887. na Konzervatorijumu u Lajpcigu. Godine 1884. postaje horovođa pevačkog društva Kornelije Stanković, a 1887. godine dirigent Beogradskog pevačkog društva. Od 1887. do 1900. radio je i kao nastavnik muzike u Prvoj beogradskoj gimnaziji, a od 1901. kao predavač pojanja u Bogosloviji.

Zajedno sa Stanislavom Biničkim i Cvetkom Manojlovićem osnivač je prve stalne muzičke škole 1899. – Srpska muzička škola u Beogradu (današnje ime „Mokranjac"), čiji je direktor bio do svoje smrti. Njegovom zaslugom osnovan je prvi gudački kvartet u Srbiji.

Godine 1906. izabran je za dopisnog člana Srpske kraljevske akademije (danas: Srpska akademija nauka i umetnosti). Najpoznatija njegova dela su svakako Rukoveti – petnaest spletova pesama zasnovanih na folklornim motivima iz različitih delova Srbije, Bosne, Makedonije, Bugarske, Primorski napjevi, duhoviti skerco Kozar, kao i muzika za pravoslavna bogosluženja: velelepna Liturgija, iz koje je najpoznatija Heruvimska pesma, najznačajnije ostvarenje horske muzike u Srba, Opelo u fis-molu, Tri statije, Tebe Boga hvalim, Veličanije svetom Savi...

Vredno je radio i kao melograf: poznati su njegovi zapisi Narodnih pesama i igara sa melodijama iz Levča, kao i dve značajne zbirke zapisa sa srpskim crkvenim napevima: Osmoglasnik i Strano pjenije.

Umro je 28. septembra 1914. u Skoplju.