Svetlost od Zemlje do njih putuje 39 godina, putnički avion 44 miliona godina, a svejedno ćemo ih temeljno proučiti
Spektakularno otkriće čak sedam planeta vrlo nalik Zemlji u sistema Trapist-1 otvorilo je mnoštvo novih istraživačkih mogućnosti na čijem se izvoru nalazi duboka čovekova želja za otkrićem života i drugde u svemiru.
Ovo je 5 stvari u vezi najnovijeg otkrića koje su izvesne ili moguće:
Život u vodi?
Od sedam planeta za čak šest je izvesno da su satkani od stena. Tri se nalaze u zoni koja se smatra naseljivom, u kojoj je moguća tekuća voda na površini. Problem je u tome što zvezda, oko koje planete kruže, zrači vrlo snažno UV-zračenje sposobno da ubije svaku živu stanicu koja ne bi bila zaštićena.
Život bi, dakle, na tim planetama bio moguć ili ako bi bio zaštićen debelim slojem ozona u atmosferi, kao što je bio slučaj s predistorijskom Zemljom, ili u okeanima, morima, jezerima.
Život koji skače s planete na planetu
Ako bi život postojao samo na jednoj od njih, izvesno je da bi se vrlo jednostavno mogao proširiti i na druge. Sistem je, naime, jako zgusnut. Najudaljenija planeta od matične zvezde udaljena je tek petinu razdaljine između našeg Sunca i Merkura.
A ako danas smatramo da je moguće da se život seli možda čak i između planetarnih sistema, kamoli između planeta, u ovako zgusnutoj priči to znači da pojava života na jednoj planeti znači pravo bombardovanje životom svih ostalih.
Zasad samo... bakterije?
Nije za očekivati da bi se na planetama trenutno mogao nalaziti posebno razvijen život. Sistem Trapist-1 nastao je pre samo 500 miliona godina, dok je naša Zemlja, recimo, stara čak 4,5 milijardi godina.
Punih 400 miliona godina trebalo joj je da razvije tek najjednostavnije oblike života, jedna milijarda trebala joj je za nastanak fotosinteze i kiseonik, čak tri milijarde godina za pojavu prvih višestaničnih organizama.
Sunčanje na plaži četvrte planete u nizu
Vrlo je nezahvalno procenjivati kolika bi temperatura mogla biti na površini planeta, ali su neke stvari ipak poznate. Temperatura površine zvezde je samo 2500°C. To znači da četvrta planeta prima toplinu koliko prima Zemlja od Sunca, peti koliko Mars, šesti koliko na primer Ceres u Sunčevom ateroidnom pojasu.
To lako može značiti i slične temperature na površini, ali i ne mora. U slučaju Sunčevog sistema, na primer, u pojasu naseljivosti nalaze se, osim Zemlje, i Venera i Mars. A opet, Venera je nenaseljiva jer je prevruća zbog prevruće atmosfere, Marsova površina je praktično stelirizovana zbog gubitka atmosfere.
Habl-ovo pecanje atmosfere udaljene 39 svetlosnih godina
Šta je sledeće? Još i pre objave otkrića, astronomi su moćno oko teleskopa Habl u Zemljinoj orbiti usmerili prema sistemu Trapist-1. Pokušavaju uhvatiti svetlo, makar nevidljivo slabašan tračak svetla koji se odbija od atmosfere svake pojedine planete.
Habl to zasad nije uspeo, što nipošto ne znači da neće uspeti. Jednom kad uspe, to svetlo će naučnici propustiti kroz prizmu i videti od kojih se komponenti, poput duge, to svetlo sastoji i u kolikoj meri.
Iz toga se onda vrlo jednostavno vidi koji su hemijski spojevi prisutni u atmosferi. A onog trenutka kad saznamo kakva je atmosfera svake pojedine "Zemlje" udaljene 39 svetlosnih godina, imaćemo širom otvorena vrata za rekonstrukciju uslova koji vladaju na tim planetama.
(Express.hr)