(VIDEO) SVET NA IVICI AMBISA: Pogledajte zastrašujući NUKLEARNI ARSENAL 9 atomskih sila
Bacanjem bombe na Hirošimu 6.avgusta 1945 godine, kada je usmrćeno više od 80.000 ljudi, a od nakandnih posledica stradalo još 250.000 ljudi svet je zakoračio u atmsko doba.
Svet od kraja Drugog svetskog rata je krcat nuklearnim oružjem u kojem i dalje prednjače Rusija i Amerika, koje imaju dovoljno razornog oružja da svet unište svet nekoliko puta, za njima svakao ne zaostaju i Velika Britanija, Francuska, Kina, Indija, Pakistan, Severna Koreja i Izrael.
Sjedinjene Američke Države
SAD bile prva zemlja na svetu koja je razvila nuklearno oružje i jedina koja ga je borbeno upotrebila portiv svog neprijatelja. Tokom Drugog svetskog rata, SAD su u okviru Menhetn projekta napravile tri bombe. SAD su prve 1952. godine razvile i hidrogensku bombu. Tokom hladnog rata, američki nuklearni arsenal je bio dovoljno velik da uništi između 20 i 40 odsto sovjetske populacije, odnosno od 28 do 56 miliona ljudi. Danas, SAD poseduju više od 5500 raznih nuklearnih bojevih glava montiranih na interkontinentalne balističke rakete, krstareće rakete ili avio bombe, koje se mogu lansirati iz ukopanih silosa, strateških nuklearnih podmornica klase Ohajo i strateških bombardera B 52, B1, B2, i lovačkih aviona F-16, F-18.
Ruska Federacija
Rusija, kao naslednica Sovjetskog Saveza, poseduje najveći nuklearni arsenal na svetu. Prvo nuklearno oružje Sovjeti su razvili i testirali 1949. godine, a već 1955. su proizveli i prvo hidrogensko oružje. U trci sa Amerikancima, Sovjeti su uvećavali svoj arsenal iz godine u godinu da bi potom napravili i najrazornije oružje koje je čovek napravio – takozvanu Car bombu od 100 megatona. Sovjetski nuklearni arsenal je bio dovoljno velik da uništi između 35 i 77 odsto populacije SAD, odnosno od 105 do 230 miliona ljudi. Najviše bojevih glava SSSR je posedovao 1986. godine, a predpostavlja se da je tada nuklearni arsenal ove države brojao 40000 – 45000 nuklearnih bombi. Prema savremenim podacima Stokholmskog instituta za međunarodna mirovna istraživanja, objavljenim 2011. godine, Rusija je u svom posedu imala oko 11.000 nuklearnih bombi. Ovi podaci se odnose na ukupno naoružanje u to vreme, kako na raspoređeno, tako i na uskladišteno, ali i na 5.000 taktičkih raketa kraćeg dometa, od kojih je oko 3.000 bilo uskladišteno. U 2012. godini, Rusija posedovala ukupno 10. 000 bojevih glava, a 2013. godine, ovaj broj je smanjen na oko 8.500, od kojih je 1.800 operativno, a 6.700 neaktivno.
Sve ovo atomsko oružje može biti lansirano iz silosa ukopnaih u zemlju ili moblnih lansera za balističke rakete lansirane sa kopna, podmornica, krstarica, krstarećih raketa, ali i taktičkih i strateških bombardera.
Velika Britanija
Na osnovu podataka iz američkog projekat Menhetn u kome su učestvovali i britanski naučnici, Britanci su svoje prvo nuklearno oružje napravili 1952, a zatim 1957. godine i prvu hidrogensku bombu.
Britanski nuklearni arsenal danas broji oko 200 bojevih glava instaliranih na balističke rakete Trident, koji su smeštene na 11 strateških i napadnih nuklearnih podmornicaa klase Vanguard , Astute i Trafalgar. Velika Britanija je penzionisala vazdušnu komponentu koja je nosila atomsko naoružanje.
Francuska
Francuska je svoju prvu samostalnu atomsku bombu razvila 1960. godine. Prvu hidrogensku bombu Francuzi su napravili 1968. godine. Danas njihov arsenal broji oko 350 nuklearnih bojevih glava. Njime su naoružane rakete srednjeg dometa vazduh-zemlja koje se lansiraju sa lovačko bombarderskih aviona tipa Miraž 2000 i Rafal, kao i na raketama koje se lansiraju sa nuklearnih podmornica klase Triomphant i Rubis.
Prvi kineski pokušaji vezani za razvoj nuklernog naoružanja, ubrzani su vojnom saradnjom sa SSSR, 1958 godine. Pomoću ovog sporazuma, Kina je došla do informacija o dizajnu nuklearne bombe. Saradnja dve vojske se završila, 1959. godine, ali je Kina došla do informacija, koje su omogućile da se krene u razvoj prve kineske atomske bombe. Kina je razvila prvu fisionu atomsku bombu 1964, a fuzionu, hidrogensku 1967. godine.
Premapodacima Stokholmskog instituta, iz 2011. godine, Kina je imala 240 bojevih glava, od kojih je 175 bilo aktivno ali ne i razmešteno,U 2012. Je isti broj dok je 2013. godine, broj projektila porastao na 250, ali i dalje ni jedan nije trenutno operativan. Neki izvori na internetu tvrde da ta cifra danas iznosi oko 400 bojevih glava.koje se moglu ispaljivati uz pomoć balističkih raketa sa mobilnih lansera ili nukelarnih podmornica, ili preko krstarećih raketa montiranih na strateškim i taktičkim bombarderima.
Indija je 1974. godine razvila svoju prvu atomsku bombu "Nasmejani Buda", ali proba nije shvaćena kao definitivan dokaz da poseduje nuklearnu bombu. Kao nečlanica NPT ugovora, Indija je 1998. Godine. Od maja 1998 indija je postala zvanično nuklearna velesila. Tri nuklearna testa su izvedena u okrugu Pokhrang. Prvi je bio test fisione naprave, drugi test pod-kilotonske naprave male snage i treći termonuklearne naprave. Stokholmski institut za mir 2011 iznosi podatke da Indija poseduje između 80 i 100 bojevih glava, te da se bavi razvojem balističkih projektila različitog dometa, koji se mogu lansirati sa kopna, mora ili iz vazduha. U 2013. godini, ovaj institut je zabeležio da Indija u svom posedu ima 90 – 110 atomskih bombi koje su uskladištene.
Pakistan
Pakistan je nuklearna sila, 1998. godine posle probe koja je usledila samo nekoliko nedelja nakon indijske. Pakistan nije pristupio ugovoru o širenju nuklarnog naoružanja, kao ni Indija.
Razvoj nuklearnog oružja je započeo još sredinom sedamdesetih i vođen je uz podršku Kine. Danas Pakistan ima oko 60 nuklearnih bojevih glava smeštenih u balističke rakete.
Severna Koreja je tek 2002. Godine u oktobru priznala postojanje programa vezanog za obogaćivnje uranijuma, što je bio praktično jedan korak do pravljenja nuklearnog oružja, a samim tim i kršenja sporazuma. Početkom novembra 2002. godine Severna Koreja je počela da daje izjave u kojima tvrdi da ima vojni nuklearni potencijal. Priznala je da je reaktor od 5 MW, koji je isključen od 1994. godine, sve vreme bio pušten u rad, u cilju stvaranja nuklearnog oružja.
Danas Severna Koreja nije deklarisana nuklearna sila, ali je potvrđeno da poseduje nuklearno naoružanje. Pretpostavlja se da Severna Koreja u ovom momentu poseduje do 10 nuklearnih bojevih glava, maksimalnog dometa do 4000 kilometara. Vlast Severne Koreje, kao i američke obaveštajne službe, tvrde da je uspešno testirala svoju nuklearnu bombu 2006. godine. Smatra se da severnokorejska atomska bomba ima razornu moć manju od jedne kilotone.
Izrael
Još od 1960. godine postoje izveštaji da je Izrael razvio nuklearno oružje. Početni korak je ležao u izgradnji reaktora, koji je nazvan Dimona. Reaktor je kao gorivo koristio prirodni uranijum, a kao moderator tešku vodu.
Prema broju godina u kojima je reaktor bio u funkciji, ocenjuje se da je broj mogućih bojevih glava 100 ili više.
Prema podacima Stokholmskog instituta iz 2011. godine, sumnjalo se da Izrael poseduje između 80 i 100 nuklearnih bojevih glava. Pojedini analitičari se nisu složili sa ovim brojem. Oni tvrde da Izrael poseduje oko 200 bombi. Razni obaveštajni podaci ukazuju na ove brojke, ali je izraelski nuklearni program obavijen velom tajne.
(EPK)
POGLEDAJTE BONUS VIDEO: