Prvi Srbin u najstarijem sačuvanom porno-filmu domaće proizvodnje bio je plećat, imao je brkove i nosio šajkaču i opanke
Gola za bivšeg ljubavnika
Za njih se zna iz privatnih pisama i policijskih dokumenata, a prva golišava fotografija snimljena u Beogradu, koja je ostala sačuvana do današnjeg dana, nastala je 1919. godine. Na njoj je nepoznata mlada dama obnažene zadnjice i vragolastog pogleda, a na poleđini slike je žig čuvenog beogradskog fotografskog studija „Kening“ iz Ulice kralja Milana 64, kao i posveta: „I dugo sećanje, naivna, Ž. J.“. Ostavljena devojka je očigledno ljubavniku pokazivala za čim treba da žali...
Slično je bilo i sa pokretnim slikama: prvi film snimila su 1895. braća Luj i Ogist Limijer, a brzo su snimljeni i prvi erotski i porno filmovi. I kao što su Limijerovi filmovi u Srbiju stigli samo šest meseci posle premijere u Parizu, tako nismo mnogo čekali ni na ove druge. Većina je uvezena iz Beča (produkcija filmske kuće „Saturn“) i Pariza (filmovi kuće „Pate“). Erotski filmovi prikazivani su na zatvorenim seansama u bioskopima i po kućama viđenijih ljudi koji su posedovali projektore. Projekcije su organizovane i po bordelima, poput onog koji se u Beogradu nalazio na mestu današnjeg hotela „Union“, u najužem centru grada. Odmah u komšiluku, gde je sada Muzej Kinoteke, pre Drugog svetskog rata bio je bioskop „Kosovo“, u kome su prikazivani porno-filmovi, ništa čedniji od današnjih. Sve što može da se vidi danas, moglo je da se vidi i tada, samo u crnobeloj tehnici. Na ceni su bile glumice sa oblinama, a glumci su bili krupnije građe i po pravilu - brkati.
Srbija je, naravno, i tada bila svet, pa su uskoro snimljeni i domaći erotski i pornografski filmovi. Imena većine glumica i glumaca nisu nam poznata, a ni reditelji se nisu potpisivali. Ali za proizvodnju filma bila je potrebna komplikovana i skupa tehnika koju nije imao bilo ko, pa se pretpostavlja da su prve „golišave“ scene u Srbiji „u slobodno vreme“ snimili pioniri domaće kinematografije, poput Koste Novakovića i Mihajla Al. Popovića.
„Bugarin“ iz Šumadije
A prema onome što je programski direktor Jugoslovenske kinoteke Dinko Tucaković (1960-2013) rekao u jednom intervjuu 2007. godine, jedan od naših najvećih kolekcionara predratnih pornografskih filmova bio je profesor kamere na FDU Vladeta Lukić. Njegova kolekcija od šezdesetak naslova čuva se u Muzeju Jugoslovenske kinoteke, a u njoj je i naš prvi „etno-pornić“, koji se u svetu prikazivao pod nazivom „Bugarin“, iako je reč o srpskoj produkciji. Tucaković, koji ga je gledao, pričao je da „Bugarin“ traje 12 minuta, da se seks dešava u nekoj šumadijskoj kući, a da glumac „radi radnju“ opremljen šajkačom i opancima.
MUŠKARCI SAČUVALI NEVINOST
Iako su mnogo ranije uvožene iz Evrope, prve prave pornografske fotografije - muškarci i žene „u akciji“, istina lica sakrivenih maskama - u Srbiji su snimljene tek u vreme Drugog svetskog rata i bile su namenjene prodaji. Zanimljivo je da do sada nisu pronađene stare fotografije samih golih muškaraca. Ono što postoji produkt je našeg doba.
7 priča o seksu u Srbiji, pornografija
Momčilo Petrović