Vlasti se nije moglo protiviti, na lečenje su išla deca i bez lišajeva na glavi. Decenijama kasnije nisu im verovali da su zračeni
Iznenadni telefonski poziv poremetio je dnevnu rutinu Predraga Mijatovića, matičara zaposlenog u mesnoj kancelariji pri opštini Vladimirci. Pozivalac se raspitivao za ljude koji su kao deca prošli kroz tretman lečenja gljivičnog oboljenja na koži glave zračenjem rendgenskim zracima.
Matičar se prenuo kad je čuo i imena svojih rođaka iz sela Dragojevac, Cvetina Mijatovića i njegove sestre Živanke, sada s prezimenom Kecojević. Pozvao je rođaku i ispričao joj šta je čuo od sagovornika.
„Matičari imaju knjige rođenih i umrlih, pa je on to pogledao, uporedio i zaprepastio se. Od svih ljudi iz tog kraja koje mu je sagovornik naveo dve trećine su u međuvremenu umrle. Među njima i moj brat“, kaže Živanka Kecojević.
Ona je jedna od 50.000 mališana koji su tokom posleratnih godina u Srbiji prošli kroz tretman lečenja gljivičnog oboljenja kosmatog dela glave, stručno Tinea capitis ili mikoza, u narodu poznatog kao kosopasica.
Poziv koji je iznenadio i zainteresovao lokalnog matičara bio je iz Gradskog gerontološkog zavoda u Beogradu. Na liniji je bio dr Goran Ševo, koji s koleginicom dr Marijom Tasić od 2005. godine sakuplja informacije o pacijentima lečenim tokom kampanje suzbijanja epidemije ove bolesti od 1950. do 1959. i posledicama takvog načina lečenja.
Tada je u celoj bivšoj Jugoslaviji izbila epidemija ovog oboljenja, koje se i bez lečenja povlači u pubertetu. Uprkos tome, u zemlji je lečeno skoro 100.000 dece starosti od pet do 15 godina...CEO TEKST PROČITAJTE NA PORTALU NEWSWEEK.RS
(Foto: Joint distribution committee archives, New York City)
POGLEDAJTE BONUS VIDEO:
Zaev i Rodić :Sloboda govora je temelj svakog demokratskog društva