ALARMANTNO: Opsednutost izgledom kao zavisnost!
Poremećaj u ishrani je širok pojam, koji obuhvata stanja od nekontrolisanog prejedanja do potpunog gubitka apetita
Anoreksija, bulimija i prejedanje uglavnom se pominju kao problemi vezani za ishranu, ali mogu da se svrstaju i u mentalne poremećaje, koji ponekad imaju i fatalan ishod.
Anoreksija
Kod ovog oboljenja postoji opsednutost vitkom linijom i dijetama koje mogu da dovedu do ekstremnog gubitka telesne težine. Anoreksija može da se javi skoro u svakom dobu, ali se obično vezuje za tinejdžerski uzrast. Obolele osobe uglavnom negiraju postojanje problema.
Kako je prepoznati?
Prvi pokazatelji anoreksije su opterećenost telesnom težinom, odbijanje hrane, često merenje i nagli gubitak kilograma. Pored ovoga, ozbiljniji simptomi obuhvataju i gubitak mišićne mase, gubitak menstruacije, smanjenje krvnog pritiska, opadanje kose, vrtoglavicu, zatvor, suvu kožu, anemiju, bol u stomaku... Važno je da porodica i okolina na vreme primete početne simptome, jer je i lečenje u tom slučaju mnogo uspešnije.
Bulimija
Nju karakteriše povremeno halapljivo konzumiranje hrane, koje se doživljava kao gubitak kontrole nad jedenjem. Nakon obilnog obroka, osobe svesno izazivaju povraćanje ili upražnjavaju rigorozne dijete. Kao i kod anoreksije, postoji stalna briga o težini i izgledu tela, mada, za razliku od anoreksičara, osobe obolele od bulimije mogu da budu i prilično gojazne. Kod bulimije postoji osećanje krivice i želja za kažnjavanjem.
Kako je prepoznati?
Sitne ogrebotine na šakama koje su nastale zbog čestog guranja prstiju u usta radi izazivanja povraćanja, oštećenje desni, krvarenje na licu i napukle krvne žilice na oku, srčana aritmija i izostanak menstruacije.
Prejedanje
Osobe koje pate od ovog poremećaja, a koje su obično gojazne, imaju potrebu da jedu i kad nisu gladne. Za razliku od bulimičara, osobe sa ovim poremećajem ne povraćaju obroke. Za vreme jela, obolela osoba uopšte nema osećanje samokontrole. Pritom jede brzo, a ne može da se zasiti i najčešće jede krišom.
Lečenje
Lečenje ovih problema je složeno i podrazumeva psihoterapiju, porodičnu terapiju, uspostavljanje normalne ishrane i terapiju lekovima. U lečenju obolelih obavezno učestvuje psihijatar, lekar i dijetetičar-nutricionista. Cilj lečenja je da se postigne psihički oporavak, adekvatna reakcija na hranu i ispoljavanje emocija.
