Zatvorenici koji su bili osuđeni zbog sitnih krađa umirali su na 50 stepeni ispod nule gradeći prugu koja je trebalo da bude dugačka 1.609 km, međutim, nikada nije dovršena.
U divljini polarnog kruga, na severu Sibira, 300.000 zatvorenika dalo je život za železničku prugu koja nikad nije puštena u rad. Izgradnja Transpolarne magistrale bio je veliki plan Josifa Staljina koji je želeo da spoji zapad sa krajnjim istokom zemlje na ruti Salehard-Igarka dužine 1609 km.
U logore Gulaga slati su kriminalci i plitičkii zatvorenici, a prema procenama smatra se da je najmanje 18 miliona ljudi osuđeno na zatvor i izrabljivanje kroz prisilni rad.
Osuđivani su oni koji su počinili kaznena dela poput ubistva ili pljačke, ali i mizernih zločina poput neopravdanog izostanka sa posla, uzimanja hrane sa radnog mesta kako bi nahranili svoje dete.
Za takve prekršaje bili bi osuđeni od 8 do 10 godina zatvora, a sama suđenja bi trajala svega par minuta Politički zatvorenici bili su politički neistomišljenici, odnosno protivnici sovjetskog režima.
Većina političkih kriminalaca uhapšena je i osuđena samo na temelju sumnji.
Među zatvorenicima bilo je političkih izdajnika, a kao neki od primera navode se i muškarc osuđen zbog toga što se smejao kada su pijani vojnici u jednom restoranu u Odesi govorili protiv režima, kuvara osuđenog zbog špijunaže nakon toga što se prijavio na posao u japanskoj ambasadi.
Nekoliko hiljada ljudi osuđeno je iz najbizarnijeg načina, oni su u Sibiru završili samo zato su njihovi bližnji osuđeni zbog izdaje.
Zatvorenici gulaga poslati su na prisilan rad izgradnje železnice u nehumanim uslovima. Najčešći uzroci smrti su bili nesreće na radu i bolesti. Nehigijena je bila glavni ubica, ali i hladnoća. Većina tela je sahranjivano bez kovčega, samo sa brojnim oznakma umesto imena.
Temperature koje su se spuštale na 50 stepeni ispod nule i močvarni teren tundre bili su uslovii u kojima su morali da rade kako da bi zaživela Staljinova pruga, poznata i pod nazivom „Projekat 501“.
Kurir.rs/ Punkufer.hr
Foto: Profimedia