Uprkos ateizmu i dugoj antagonističkoj vezi sa religijom, vladajuća Komunistička partija suočava se sa procvatom hrišćanstva u Kini. U zemlji se trenutno oko devedeset dva miliona stanovnika izjašnjava kao hrišćansko, što je druga po veličini religija posle budizma.
Neki stručnjaci tvrde da bi Kina čak mogla da postane najveća hrišćanska zemlja na svetu za manje od dve decenije. Dana 9. decembra, vlasti su uhapsila više od sto protestanata u crkvi u gradu Čengduu. Ova hapšenja su kruna jednogodišnjeg proterivanja religije iz Kine. Desetine uglavnom protestantskih crkava okarakterisano je kao ilegalno širom zemlje tokom tekuće godine.
U zapadnom regionu, pak, vodila se kampanja protiv pripadnika muhamedanske veroispovesti. Analitičari i borci za ljudska prava navode da je kampanja Pekinga protiv religija dokaz da se vladajuća partija plaši da joj je monopol ugrožen.
Kina je možda zvanično ateistička država, ali bogosluženje je u zemlji legalno – pod strogim nadzorom vlade. Postoji svega pet registrovanih religija u Kini: budizam, islam, katolicizam, protenstatizam i taoizam. Prema dekretu vlade, vernici moraju "da se pridržavaju principa da religija u Kini mora da bude kineski orijentisana i da se njeni putokazi moraju uklapati u socijalističku zajednicu".
Razlog za to je, kako Peking tvrdi, što su "strane religije" kao što su katoličanstvo i protenstatizam "dugo bile kontrolisane i zloupotrebljavane od strane kolonizatora i imperijalista". Kineska labava veza sa organizovanom religijom ima dugu istoriju. Sredinom 1800-ih godina, harizmatični vođa kulta Hong Ksikjuan deklarisao se kao brat Isusa Hrista i otpočeo je građanski rat protiv vladajuće Ćing dinastije.
Godine 1999. Kina je zabranila duhovni pokret "Falun Gong", kombinaciju tradicionalnih vrsta verske prakse sa "nju-ejdž" verovanjima. Na vrhuncu svoje slave, Falun Gong je imao milione pratilaca – i njegov uticaj je zabrinjavao vladu. Dok neki hrišćani odlaze u legalne, odobrene crkve, mnogi drugi praktikuju neregistrovane i zabranjene službe.
Katoličke crkve koje predvode biskupi su sankcionisane od strane Pekinga, a ne Vatikana. Ove crkve ne priznaju papu, niti ih zvanična katolička crkva smatra kineske biskupe legitimnim.
Posle decenija labavih odnosa, dve strane su u septembru postigle privremeni sporazum, kojim se odobravaju kineski biskupi, što bi moglo da pomogne obnavljanju diplomatskih odnosa između Pekinga i Svete stolice.
U nekim krugovima, ovaj sporazum je izazvao kritike. Kardinal Džofef Zen, bivši biksup Hong Konga, nazvao ga je "neverovatnom izdajom" katoličke vere. Kritičar kineskog režima i republikanski senator Marko Rubio, i sam katolik, postavio je pitanje kako je Vatikan mogao da verifikuje ustupanje religijskog autoriteta sekularnoj vlasti? "Dali su ateističkoj vlasti uticaj u odabiru biskupa. Kako može sekularna i ateistička vlada da donosi religijske odluke?", napisao je Rubio na Tviteru.
Kurir.rs/CNN
Foto: Profimedia