Lekovita svojstva kristala bila su poznata još starim Egipćanima. A već 5.000 godina nezaobilazni su u orijentalnom alternativnom lečenju ajurvedi i tradicionalnoj kineskoj medicini. Kako objašnjavaju kristaloterapeuti, kristali, osim mineralnih kvaliteta, savršene geometrije i boje koju emituju, vibriraju onako kako to radi naše telo.
Veruje se da naš mozak, kada detektuje problem u organizmu, podsvesno zna da izabere kristal koji mu je u tom času neophodan. Ima ih mnogo. Koriste se za umirenje i lečenje skoro svakog dela tela - mozga, ušiju, očiju, pluća, jetre, grla... Lečenje kristalima obavlja se tako što ih položimo na određena mesta na telu, nošenjem narukvica, prstenja i ogrlica.
Ali, to ne možete da uradite sami, bez pregleda i saveta sa kristaloterapeutom. Ćilibar je najrasprostranjeniji i najpoznatiji kamen. Izuzetno je moćan zaštitnik. Nastao je iz smole drveta koja se fosilizirala. Smatra se da je star između 30 i 90 miliona godina. Osim biljnih materijala, kao što su ostaci hrastovog lišća ili pupoljaka, polena, spora, lišća i insekata, u ćilibaru su zarobljeni delovi DNK poznatih i nepoznatih vrsta biljaka i životinja.
Zbog toga se i naziva „prozorom u prošlost“. Najmanje 214 biljnih vrsta otkriveno je morfološkom analizom ćilibara. Glavni aktivni i lekoviti sastojak ćilibara je sukcinatna kiselina. Univerzitet u Hamburgu potvrdio je pozitivno dejstvo te kiseline na ćelijski metabolizam. Ljudi ga cene, jer izvlači sve nezdrave supstance iz tela i pomaže obnavljanju tkiva.
Prvo mama
Kristaloterapeuti kažu da dobro da se ćilibar nosi duže vreme. Posebno na ručnom zglobu ili grlu. Za lečenje beba i dece korisno je da majka prvo nosi kamen.