Jezero Rupkand u Indiji nalazi se na 5.029 metara nadmorske visine, zbog čega je otkriveno tek pre nešto više od 70 godina.
U pitanju je glečersko jezero koje je zbog položaja uglavnom zaleđeno, ali kad se otopi, otkriva strašnu priču koja se ovde odigrala pre 2.800 godina.
Kad se led otopi i voda povuče, jezero otkriva - ljudske kosture. I to stotine njih. Dugo nije bilo poznato poreklo ovih skeleta, ali postojale su mnoge teorije.
Smatralo se da su svi skeleti pripadali jednoj grupi ljudi koja je najverovatnije umrla usred epidemije.
Međutim, to mišljenje pobija najnovije istraživanje koje su zajednički sproveli naučnici iz Indije, SAD-a i Nemačke. Istina je, prema najnovijim pronalascima, još mračnija.
U stručnom časopisu Nejčr komjunikejšns objavljeni su rezultati studije tokom koje su analizirane DNK kosti koje su pripadale 38 ljudi. Prva stvar koja ih je zapanjila je pronalazak da svi ostaci nisu pripadali jednoj grupi ljudi, već najmanje dvema grupama i to s vremenskom razlikom od čak 1.000 godina.
Među 38 kostura - 23 su pripadala muškarcima, a 15 ženama. Ukupno 23 imaju južnoazijsko poreklo, a kod jezera su preminuli između sedmog i desetog veka, u nekoliko navrata.
Ostaci jedne osobe imaju istočnoazijsko poreklo, a 14 njih - što je posebno zanimljivo - istočno-mediteransko.
Naučnici ipak nisu mogli da utvrde uzrok smrti analiziranih kostura.
"Teško je verovati da je svaka osoba čiji se kostur nalazi u jezeru umrla na isti način", objasnio je Eadaoin Harni s Harvarda. Utvrđeno je da preminuli ljudi nisu bili u rodu, svi su pripadali različitim starosnim grupama i imali su drastično različitu ishranu.
I dok bi lokacije s kojih su dolazili mogle zauvek da ostanu misterija, prema jednoj od teorija svi su pripadali hodočasničkim grupama koje su prolazile rutom uz jezero. Zašto ih je baš toliko tamo izgubilo život, možda nikad nećemo saznati.
Inače, kosti više od 300 ljudi su pronađene 1942. godine a na njima i dalje nalazili komadi mesa s obzirom da je jezero 11 meseci u godini potpuno zaleđeno. Uz njih su pronađeni i drveni artefakti, koplja, kožna obuća i prstenje.
Pojedinci su verovali da su ostaci pripadali kašmirskom generalu Zoravoru Sinu i njegovim ljudima koji su nestali na Himalajima 1841. vraćajući se iz bitke na Tibetu.
Ipak, kako je dokazano da su kosti mnogo starije, pojavila su se i nova nagađanja. Jedno je bilo da se radi o kostima vojske indijskog vojskovođe Muhameda Tuglaka koja je u 14. veku poražena od Kineza u borbi za granicu na Himalajima.
Kad je utvrđeno da su starije i od toga, mnogi antropolozi su se okrenuli teoriji da su ljudi čije kosti počivaju u jezeru pokošeni nepoznatom epidemijom ili da su žrtve ritualnog samoubistva.
Osim toga, pre 10 godina tim naučnika je utvrdio da su na potiljcima lobanja naprsnuća koja ukazuju na nasilnu smrt usled udaraca u glavu. Naprsline su, međutim, bile takvog oblika da je kao jedino rešenje misterije antropolozima palo na pamet da su ovi ljudi pre 2.800 godina stradali od - stravičnog nevremena sa jakim gradom.
Kurir.rs/Dejli mejl
Foto: Youtube/Printscreen