Južnopacifički vrtlog jedna je od pet velikih okeanskih struja na našoj planeti i nalazi se, kao što naziv nalaže, u južnom delu Tihog okeana, a upravo tu se nalazi Point Nemo, odnosno, okeanski pol nedostupnosti pri čemu je reč o najudaljenijoj tački od kopna na Zemlji.
Ovaj prostor okeana je drugačiji od svog okruženja, a poznat je i kao groblje za svemirske letelice. Donedavno ni naučnici nisu imali jasnu sliku o životu koji obitava u ovim tajanstvenim vodama, koje zauzimaju 10 odsto Zemljine površine. Južno-pacifički vrtlog je, iz tog razloga, oduvek važio za pustinju u pogledu morske biologije, prenosi portal Klix.ba.
Uprkos svojoj izolovanosti, život tamo opstaje, a uzroci oskudnosti ekosistema su brojni i podrazumevaju udaljenost od hranjivih materija koje kopno pruža, način na koji kruženje vode izoluje središte vrtloga od ostatka okeana, kao i visok nivo UV zraka.
Proučavanje ove okeanske pustinje je veoma zahtevan poduhvat, kako zbog njene udaljenosti, tako i zbog veličine prostora koji zauzima - 37 miliona kvadratnih kilometara. Uprkos ovim izazovima, nedavno su naučnici uspeli da zavire u mikrobiološki sistem tamošnjih voda.
Posada, koju su predvodili istraživaci s Instituta Maks Plank za morsku mikrobiologiju iz Bremena u Nemačkoj, otisnula se na šestonedeljnu ekspediciju, koja se protezala od Čilea do Novog Zelanda. Zahvaljujući naporima istraživača s Instituta, prikupljeni su mikrobiološki podaci iz dubine od pet kilometara.
Saznanja do kojih su došli potvrđuju da je broj mikroorganizama na površini južnog Pacifika trostruko manji od broja stanica u atlantskom vrtlogu.
"To je verovatno najmanji iznos živih stanica ikada izmeren na površini okeana", tvrdi za sajt Science Alert Bernhard Fuks, mikrobiolog i ekolog čiji tim vrši ispitivanja prikupljenih uzoraka. Fuksov tim je potvrdio da će se istraživanje nastaviti.
Kurir.rs/Tanjug
Foto: Profimedia