Kineske vlasti zatvorile su Zabranjeni grad u Pekingu kao mera predostrožnosti zbog širenja novog koronovirusa.
- Zbog opasnosti širenja koronovirusa među stanovništvom muzejski kompleks "Gugun", poznatiji kao Zabranjeni grad, biće zatvoren - stoji u saopštenju administracije Muzeja.
Turistima koji su kupili kartu online, biće vraćen novac.
ŠTA JE ZABRANJENI GRAD?
Zabranjeni grad, srce Pekinga i ključ za razumevanje drevne kineske kutlure i civilizacije, najposećeniji je muzej na svetu sa skoro 20 miliona posetilaca godišnje, dva puta više od Luvra, sledećeg na listi najposećenijih.
Izgradnja Zabranjenog grada bila je revolucionaran poduhvat u 15. veku, a palata je od 1420. godine bila sedište carskih porodica i zvaničnika tokom celih pet vekova.
Za 14 godina sagrađeno je ono što Ginisova knjiga svetskih rekorda naziva „najvećhom palatom na svetu“, sa više od milion i po kvadratnih metara površine i oko 9.000 prostorija. Na njenoj arhitekturi i dizajniranju radili su tada najbolji kineski stručnjaci i inženjeri.
Kompleks Zabranjenog grada pokriva više od 72 hektara i podeljen je na dva dela. Severni deo nazvan je unutrašnji dvor, gde su živeli car, njegova porodica i službenici, a u južnom delu, spoljnjem dvoru, obavljane su službene funkcije. U početku je bilo više prostorija, legenda kaže, 9.999 soba, ali su uništene.
Pošto je bila dom 24 cara, 14 iz dinastije Ming i 10 iz dinastije Ćing, rođenjem „nove Kine“, 1912. godine, carstvo Kinga je zvanično ukinuto, a Zabranjeni grad je prestao da bude palata careva.
Do 1912. niko nije smeo da uđe u Zabranjeni grad bez carskog odobrenja, a posle abdikacije cara Puia, otvoren je za javnost. Od tada je nezaobilazna tačka za svakog turistu koji se nađe u glavnom gradu Narodne republike Kine.
Posle Drugog svetskog rata većina predmeta je prebačena na Tajvan. To kulturno blago sada je deo Nacionalnog muzeja palate u Tajpeju. Unesko je 1987. godine uvrstio Muzej palate na listu svetske kulturne baštine, zbog svog značajnog mesta u razvoju kineske arhitekture i kulture.
Zabranjeni grad danas je pod rekonstrukcijom u okviru projekta započetog 2005. godine, a radovi bi trebalo da budu završeni 2021. godine. Međutim, i dalje nesmetano radi i neprestano privlači ogroman broj turista sa svih strana sveta.
Za posetioce iz Evrope neophodna je pomoć turističkog vodiča, jer je jezička barijera prevelika. Ipak, ovakav istorijski spomenik može se obići i bez objašnjenja, jer su njegova veličina i raskoš dovoljni da impresioniraju i najzahtevnije turiste.
Kurir.rs/Tanjug