Rastuća napetost u Crnoj Gori zbog spornog Zakona o slobodi veroispovesti, koja je kulminirala prekrečavanjem trobojki i hapšenjima, ponovo je oživela na društvenim mrežama pomalo zaboravljenu pesmu kralja Nikole, svojevremeno nazvanu Srpska Marseljeza.
Želeći da podsete na stihove koje je kralj Nikola I Petrović 1867. godine posvetio borbi srpskog naroda za oslobođenje od Turaka, nekadašnja "narodna himna" Kraljevine Crne Gore, sve se češće šeruje po društvenim mrežama.
Ona je, kako mnogi od njih ističu, i odgovor onima koji ih danas zbog učešća u litijama za odbranu svetinja SPC, nazivaju "rušiteljima države Crne Gore".
Melodiju za ovu himnu komponovao je Franjo Vimer, cetinjski kapelnik češke nacionalnosti, po uzoru na jednu pjesmu o Garibaldiju. Prema nekim istorijskim zapisima, postoji tvrdnja da pravi autor teksta ove pesme zapravo Marko Miljanov, ali je pripisana kralju.
ONAMO, ‘NAMO
Onamo, ‘namo, za brda ona,
Govore da je razoren dvor
Mojega dara; onamo, vele,
Bio je negda junački zbor.
Onamo, ‘namo! da viđu Prizren!
Ta to je moje – doma ću doć’!
Starina mila tamo me zove,
Tu moram jednom oružan poć’.
Onamo, ‘namo – sa razvalina
Dvorova carskih vragu ću reć’:
„S ognjišta milog bježi mi, kugo,
Zajam ti moram vraćati već!“
Onamo, ‘namo, za brda ona,
Kazuju da je zeleni gaj
Pod kim se dižu Dečani sveti,
Molitva u njih prisvaja raj.
Onamo, ‘namo! za brda ona,
Gdje nebo plavi savija svod,
Na srpska polja, na polja bojna,
Onamo, braćo, spremajmo hod!
Onamo, ‘namo, za brda ona,
Pogažen konj’ma klikuje Jug:
„U pomoć, djeco! u pomoć, sinci!
Svetit’ me starca svet vi je dug!“
Onamo, ‘namo! – sablji za stara
Negova rebra da tupim rez
Po turskim rebrim’: da b’jednoj raji
Njom istom s ruku ras jecam vez.
Onamo, ‘namo!, za brda ona,
Milošev, kažu, prebiva grob!…
Onamo!… Pokoj dobiću duši
Kad Srbin više ne bude rob.
Kurir.rs / Foto: Profimedia