U Velikoj Drenovi i opštini Trstenik je pokrenuta inicijativa da se podigne Spomenik Patrijarhu Germanu, nekadašnjem poglavaru SPC, poreklom iz tog pomoravskog sela.
-Na predlog Inicijativnog odbora formiran je Organizacioni odbor za izgradnju spomenika Patrijarhu Germanu. Pored OpštineTrstenik, u akciji su se uključili Udruženje preduzetnika Opštine Trstenik i Crkvena Opština Velika Drenova. Autor spomenika je profesor Dragoljub Dimitrijević sa Fakulteta primenjenih umetnosti iz Beograda, a blagoslov je daoVladika kruševački gospodin David. Organizacioni odbor i Eparhija Kruševačka prihvatili su idejno rešenje Spomenika, čija je vrednost 23.000 evra. Spomenik će biti u bronzi visine tri metra i biće postavljen na prikladnom mestu u Velikoj Drenovi uz konsultovanje struke. Sredstva se prikupljaju putem donacije privrednih subjekata i fizičkih lica, koja se uplaćuju na poseban račun u banci i do sada je sakupljeno 650.000 dinara. Spomenik će osveštati Vladika Kruševački gospodin David, a biće postavljen početkom iduće godine, kaže Gerasim Atanaskković, predsednik Skupštine opštine Trstenik.
Patrijarh German, odnosno Hranislav Đorić, je rođen 19. avgusta 1899. u Jošaničkoj Banji. Osnovnu školu je učio u Velikoj Drenovi i Kruševcu, a devetorazrednu bogosloviju, u Beogradu i Sremskim Karlovcima. Završio je Pravoslavo - bogoslovski fakultet u Beogradu. U Manastiru Studenici zamonašio ga je episkop šumadijski Valerijan i dao mu ime German. Bio je vikarni episkop moravički i glavni sekretar Svetog arhijerejskog sinoda SPC, za episkopa žičkog izabran je 1956, a u isto vreme uređivao je „Glasnik“, zvanični list SPC. Godine 1952.godine izabran je za episkopa budimskog, a zatim je 1956, postao episkop žički. Na patrijaršijski tron SPC je stupio 13. septembra 1958, a ustoličen je u Pećkoj patrijaršiji 29. maja 1960.godine, kao 43. vrhovni poglavar Srpske pravoslavne crkve i na toj dužnosti je bio od 1958. do 1990. godine. Upokojio se u Beogradu 27. avgusta 1991. godine.
Za vreme njegovog stolovanja u SPC Manastir Žiča je obnovljen u potpunosti, uspevši da obezbedi njegovo vraćanje u oblik kakav je imala u 12. veku. Svi važniji hramovi SPC u tadašnjoj Jugoslaviji stavljeni su pod zaštitu republičkih i pokrajinskih zavoda za zaštitu spomenika kulture. U Beogradu je dozidana priprata na maloj crkvi Svetog Save na Vračaru. Potpuno je oslikan Hram Svetog Arhanđela Gavrila na Topčiderskom brdu. Milić od Mačve je, po njegovom blagoslovu, oslikao Crkvu Svetog Cara Konstantina i Carice Jelene na Voždovcu, čije freske predstavljaju pravo remek delo.
Uspeo je da se izbori za nastavak izgradnje Hrama Svetog Save u Beogradu, posle više decenijske borbe sa vlastima, gradnja je odobrena 1984. godine, a započeta 12. maja 1985. Čak 88 puta je podnosio molbu i vodio razgovore sa raznim nivoima vlasti. Aktivno je radio na otvaranju bogoslovije i na izdavanju crkvenih listova za versko prosvećivanje naroda, a obnovio je i rad Pravoslavne bogoslovije u Manastiru Krka.
O životu i radu Patrijarha Germana je objavljeno više tekstova, a najznačajnija je monografija Milana D. Jankovića “Patrijarh srpski German u životu i borbi za Spomen-hram”, kao i knjiga Veljka Đurića Mišine “German Đorić, Patrijarh u obezboženom vremenu” 1-2.
(Kurir / Ž.M. Foto: Ž.M.)