Potraga za svakim mogućim tragom koji bi mogao da dovede do ubica tročlane porodice Đokić i juče je nastavljena. Postoji pretpostavka da su počinioci pištolj ili više njih, pomoću kojih su likvidirani vlasnik menjačnice Goran, njegova supruga Gordana i njihova ćerka Lidija, bacili sa mosta preko Južne Morave.
Ovaj most se nalazi na manje od dva kilometara od mesta gde je pronađen zapaljen automobil Đokića. Intenzivna pretraga vrši se i dalje i na mestu gde su pronađena ugljenisana tela Đokića, a tokom istrage saslušano je do sada više od 100 ljudi iz Aleksinca, kao i okolnih sela Moravca i Tešice.
A kako izgleda rad forenzičara na terenu tokom ovakvih istraga, otkriva doktor bioloških nauka, forenzičar i sudski veštak profesor dr Dušan Keckarević.
On otkriva i da svaki, pa i najmanji trag, može da pomogne.
"Može i travka pomoći. Poenta je da se na osnovu izgleda lica mesta formira hipoteza na osnovu koje se gledaju eventualno očuvana mesta i pokušava da se sa tih mesta, koliko god da je nemoguće, izoluju DNK tragovi. Treba pratiti i analizirati travke, granje, daske, čaure, bilo koji predmet koji može da se stavi u kontekst događaja. I sa tih mesta pokušavaju da se izoluju tragovi na način koji bi objasnio eventualno rukovanje i kontakt sa materijalnim", naglašava dr Keckarević.
To što su tela Đokića spaljena kao i njihov automobil, ne znači istovremeno da ne može da se pronađe i neki DNK trag.
"Što su više očuvani tragovi sa lica mesta, veća je šansa da nađete tragove, pa i trag izvršioca. Na primer, sa ubijenog i potom zapaljenog svedoka-saradnika Zorana Vukojevića Vuka, odnosno sa lisica na njegovim rukama skinuli smo trag Aleksandra Simovića", napominje odr Keckarević podsećajući na ubistvo za koje je osuđen taj pripadnik "zemunskog klana".
Kurir.rs/Objektiv/D. Ćuruvija