Šest osoba je ranjeno, uključujući i jedno dete u raketnom napadu sa bombarderima TU-22M3 na Odesu koja je ponovo napadnuta posle više od mesec dana, saopštio je Gradski savet Odese.
Gradska vlast navela je da je u raketnom napadu na Odsesu uništeno nekoliko zgrada.
Ovo je drugi po redu raketnii udar na ciljeve u Ukrajini posle vikenda kada je zapadna Ukrajina i prestonica Kijev zasuti krstaerećim raketama tipa H-22, H-101 lansiranim iz aviona; Kalibr, Bastion, koji su lansirani sa plovila u Crnom moru i leve obale Krima i balističkim raketama tipa Iskander M, koje su lansirane iz Belogordoske oblasti.
Kao i u prvom napadu koji je izveden u noći 9. na 10. maj dalekometni bombarderi TU-22M3. U pitanju su tri bombardera koja pripadaju 22. gardijskoj diviziji teških bombardera iz baze Šajkovka u Kaluškoj oblasti u Podmoskovlju, koja ima u naoružanju teške bombardere Tu-22M3. Inače ovi bombarderi 2021. prebačeni su bili u Siriju gde su učestovovali u borbenim operacijama. Trenutno ova jednica navodno raspolaže sa šest operativnih bombardera.
Inače, ova jednica započela je akciju napada na zapadnu Ukrajinu i Kijev još u noći 25. na 26. jun kada je sa aerodroma Šajkovka poletelo svih šest bombardera TU-22M3, kje je posle leta preko Kaluške i Smolenske oblasti ušlo u vazdušni prostor Belorusije i iz zone grada Petrikova koji se nalazi udaljen 60 km od ukrajinske granice lansirao 12 krstarećih raketa H-22M3. Bombarderi su se vratili nazad na aerodrom Šakojvska. Udar u kombinaciji sa krstarećim raketama H-101 izvšren je na ciljeve u Kijevskoj, Černihovskoj i Sumijskoj oblasti, napadnut je i centar za obuku u Lavovskoj oblasti -centar Javoriv.
Napadnut krstarećim raketama H-101 napadnut je i u nedelju ujutro i povremeno nastavljen tokom čitavog dana. Paraleno sa ovim akcijama izveden je udar taktičkim balističkim raketama Iskander M iz Belogorodske oblasti.
H-22 (AS Kitchen)
Razvoj ove rakete datira iz 1960-tih godina 20 veka kada je razvijena i uvedena u operativnu upotrenu strateške avijacije Vozdušno veovnih sil Sovjetskog Saveza koja je po prvi put dobila u naoružanje smrtonosnu raketu za napad na udarne grupe nosača aviona. Ova krstareća raketa proizvedena je u dve varijane: za protivbrodsku borbu koje su imale nukelarnu bojevu glavu i klasičnu, odnosno kumulativno fugasnu. Posebna verzija ove rakete razvijena je bila i za protivradarsku borbu koja se usmeravala na izvor radarskog snopa. Danas je ova raketa i dalje primarno naoružanje dalekometnih bombardera Tu-22M3 koji se i dalje nalaze u naoružanju ruskog vazduhoplovostva.
Ova raketa nastala je kada je razvoj rakete H-20 postao problematičan. Optino konstrukcioni biro Raduga krenuo je u razvijanje novog tipa krstareće rakete H-22 poznata pod nazivom „burja“, a u NATO nomeklaturi AS 4 Kitchen, koja je bila veća, brža i jača od uzora britanske rakete „blue stil“, a koja je imala mogućnost da nosi nueklarnu bojevu glavu jačine 1 mega tone i inercijalnim sistemom vođenja. Za ovu raketu veliko interesovanje pokazali su kako ratna mornarica, tako i vazduhoplovostvo. Vazduhoplovostvo sovjetske mornarice smatralo je da im je potrebna u protivradarskoj verziji sa aktivinim tragačem izvora radarskog zračenja. U pitanju je veoma ubitačno oružje koje pokreće raketni motor Isayev R-201-300/S5.44 na tečno gorivo koji raketi daje potisak od 83kN i 5,9kN tokom leta dostiže brzinu od 4,5 maha što je kod Ukrajinaca ukazivalo prilikom udara da je u pitanju „Kinžal“. Raketa je je tu brzinu dostizala na visini od 24.380 m. Raketa ima kapacitet tri tone goriva TG02 i oksidator AK-20K koja obezbeđuje radijus od 270 do 550 km što zavisi od verzije, tj tipa rakete, trajektorije lete brzine i visine lansiranja. Motor koristi za pokretanje gasni generator za pogon turbopumpi i srednjeg generatora za obezbešenje delovanja hidaruličnih sklopova i avionike. Za konstrukciju rakete koristili su legure od titanijuma OT-4 i SM-5.
Danas na Zapadu postoji uverenje da Rusi imaju čak sedam verzija ovih raketa u operativnoj upotrebi H-22, H-22PG,PSI,P,M, MA,MP,N,NA. Godine 2019 neke rakete nadograđene su novim paketom za vođenje APK-22. Verzije sa nukelarnom bojevom glavu uključivale su i sistem TERCOM za mapiranje terena tokom leta rakete kao dopuna incercijalne navigacijske jedinice.
Koja verzija je napala Odesu?
U napadu na Odesu najverovatnije je upotrebljena verzija M krstareća raketa sa aktivnim radarskim inercijalnim sistemom vođenja za lansiranje iz vazduha koja do cila leti po polubalističkoj trajektoriji.Verziju MA ima potpuno autonomni sistem invercijalnog vođenja sa korekcijom na unapred određenim kontrolnim tačkama, kao kod američkih krstarećih raketa AGM-86 ALCAM i Tomohavk. Pretpostavka je je možda korištena i H-22N kratareća raketa sa aktivnim radarskim inercijalnim sistemom vođenja sa niskim profilom leta, ali H-22 NA namenjena za uništavanje stacionarnih objekata na kopnu, gde je umesto termonukelarne bojeve glave korištena fugasna.
Taktičko tehnički podaci
Projektant OKB-2 155 Raduga
Dimenzije, 11,66-11 67 m (zavisi od verzije), prečnik 0,92m, razmah krila 3,0m, visina rakete sa složenim krilima 3 m
Početna masa: 5780 kg
Masa bojeve glave u zavisonosti od veruija 630, 900, 100 kg, termonukelarna bojeva glava jačine 1,0 kT
Visina leta 22,4-24 k
Domet 110-600 km
Visina tokom leta 10-14 km,
Majsimalna brzina 3,5-4,6 maha
Motor: ZHD S5.44 potiska 13,4kN
Gorivo TG-02/AK-20F
Kurir.rs/A.Mlakar