ISPRAVKA! Nema dokaza da su vojnici armije BiH podvaljeni kao žrtve zločina u Srebrenici
Na pojedinim portalima, uključujući i Kurir.rs iznete su neproverene informacije da su sahranjeni posmrtni ostaci 50 bosanskih muslimana iz proteklog rata u Bosni bili borci Armije BiH u jedinicama Nasera Orića i da su "podvaljene kao žrtve genocida".
U članku koji smo preneli eksplicitno se tvrdi da osobe koje su ove godine pokopane u Potočarima nisu žrtve genocida i njihova se sahrana predstavlja kao “podvala” i “laži o navodnom genocidu”. Novosti za njih tvrde da su “poginuli bosanski muslimani”, što nije tačno, navodi Raskrinkavanje u svojoj analizi.
Kako navodi Raskrinkavanje, Genocid u Srebrenici je ratni zločin koji se dogodio u julu 1995. godine, kada je u okolini ovog grada ubijeno više od 8.000 muškaraca i dečaka. Presude kojima je ovaj zločin okvalifikovan kao genocid donesene su u Međunarodnom sudu pravde, Međunarodnom krivičnom sudu za bivšu Jugoslaviju i Sudu Bosne i Hercegovine. Prema podacima s web stranice Memorijalnog centra Potočari, za zločine u Srebrenici do sada je osuđeno više od 50 osoba na ukupno 700 godina zatvora, a od 20 presuda Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju za zločine u Srebrenici, sedam uključuje presude za genocid, prenosi Raskrinkavanje.
Kako se navodi u publikaciji Međunarodnog rezidualnog mehanizma za krivične sudove UN-a pod nazivom “Hronologija genocida”, Srebrenica je pala u ruke Vojske Republike Srpske 11. jula 1995. godine, tokom vojne operacije kodnog naziva Krivaja 95, nakon čega su hiljade Bošnjaka/kinja iz Srebrenice potražile zaštitu u bazi UN-a u obližnjim Potočarima. Već 12. jula, Vojska Republike Srpske preuzela je kontrolu nad Potočarima i počela odvajati muškarce i dječake, a žene i djecu prisilno premještati u Kladanj, koji je bio pod kontrolom Armije RBiH, navodi se u publikaciji.
Kako je dodatno objašnjeno, nedugo nakon pada Srebrenice, dio vojno sposobnih muškaraca krenuo je pješke kroz šumu na put prema Tuzli, strahujući da će biti ubijeni ako s porodicama odu u Potočare. Između 10.000 i 15.000 muškaraca, uglavnom dobi između 16 i 65 godina, formirali su oko 10 kilometara dugu kolonu u kojoj su se nalazili i civili i pripadnici ARBiH. Hiljade njih zarobili su pripadnici Vojske Republike Srpske i, zajedno s muškarcima i dječacima koji su odvojeni u Potočarima, odveli ih na različite lokacije i pogubili.
Kako se navodi u publikaciji Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju pod nazivom “Činjenice o Srebrenici”, dokazi iz ekshumacija posmrtnih ostataka pokazali su da je većina žrtava ubijena u masovnim egzekucijama.
Dakle, netačna je tvrdnja iz članka portala Novosti, koji smo preneli, da su žrtve genocida koje su ove godine pokopane u Potočarima “poginuli”.
U članku Novosti se takođe navodilo da među ukopanim žrtvama ove godine nije bilo žena i dece, što nije tačno. Od 50 žrtava koje su ukopane ove godine, tri su u vreme pogubljenja bile maloletna lica. Vahid Smajlović i Elvir Muminović imali su 17 godina, a Salim Mustafić bio je star 16 godina.
Najmlađa žrtva genocida u Srebrenici je Fatima Muhić, novorođena beba čiji su posmrtni ostaci pronađeni u masovnoj grobnici u Potočarima 2012. godine.
Insinuacija da genocid nije počinjen jer su žrtve većinom bile vojno sposobni muškarci, a ne žene i deca, netačna je. Iz definicije genocida jasno je da ga ne određuje pol ili uzrast žrtava.
Iako je objavljeno da je jedan od žrtava bio Elvir (Hasana) Muminović, ali da je on navodno, prema kazivanju njegovog brata Almira (koji se ostao u Potočarima i preživeo) krenuo u proboj kroz šumu, te tvrdnje nisu potkrepljene nijednim dokazom.
Kurir.rs/Novosti