Istorija srpskog naroda, posebno u poslednjih 80 godina i dalje je pod velom tajne. Malo se zna o ljudima koji su nevini stradali posle revolucije i dolaska komunista na vlast 1944. godine.
Jedan od onih koji je nevin stradao tokom Drugog svetskog rata bio je i Ljubiša Lola Đorđević, poznati beogradski fudbaler. Malo je nedostajalo da bude učesnik u Urugvaju, na prvom Svetskom prvenstvu, na koje je otišlo njegovih sedam saigrača iz BSK - Blagoje Moša Marjanović, Aleksandar Tirnanić, Milorad Arsenijević, Dragoslav Mihajlović, Dragutin Najdanović, Milan Stojanović, Dragomir Tošić i Đorđe Vujadinović.
Internet stranica "U ime naroda za slobodnu Srbiju" donosi potresnu priču o životu i stradanju Ljubiše Lole Đorđevića, najuspešnijeg fudbalera iz Mladenovca. Bio je dvostruki prvak Jugoslavije, reprezentativac i olimpijac.
Skoro ceo jedan vek Ljubiša Lola Đorđević je skrivan u javnosti, od strane komunističko/socijalističke vlasti, kako u Mladenovcu, tako u Beogradu, Srbiji i Jugoslaviji.
Ljubiša Đorđević rođen je u Kraljevini Srbiji 19. juna 1906. u Duboni kraj Mladenovca. Fudbalsku karijeru započeo je u plavom dresu Beogradskog sportskog kluba (BSK), za koji je igrao u half liniji deset godina, od 1925. do 1935. godine. Bio je član odlične half-inije Arsenijević – Marinković – Đorđević (sva trojica su bili reprezentativci) koja je bila oslonac i najvažniji “šraf u ondašnjoj “plavoj mašini”. Lola je dao veliki doprinos dominaciji plavih, isticao se velikom upornošću, dobrom igračkom formom i kondicijom, posebno borbenošću.
Sa BSK-om Đorđević je osvojio dva nacionalna prvenstva Jugoslavije 1930/31 i 1932/33. Kada je sa BSK-om osvojio 1930/31 nacionalno prvenstvo, plavi su na 10 utakmica (liga od šest klubova) zabeležili 10 pobeda! Drugu titulu BSK je osvojio 1933. kad je imao 14 pobeda iz 20 mečeva.
Lola je igrao za selekciju Beograda 22 puta, odigrao pet utakmica za reprezentaciju Jugoslavije (1928-1931). Prvu utakmicu za nacionalni tim Jugoslavije odigrao je 6. maja 1928. godine na Kupu prijateljskih zemalja, protiv selekcije Rumunije u Beogradu. Poslednju utakmicu u reprezentaciji odigrao je 2. oktobra 1931. godine protiv reprezentacije Turske u Sofiji, za Balkanski kup. Nosio je dres fudbalske reprezentacije Kraljevine Jugoslavije na Olimpijskim igrama 1928. godine u Amsterdamu.
BSK je bio okosnica reprezentacije Jugoslavije, sedam igrača BSK-a učestvovalo je na Olimpijskim igrama 1928, a pet igrača BSK na čelu sa Blagojem Mošom Marjanovićem igralo je na Svetskom prvenstvu u Montevideu 1930. kad su pobedili Brazil i Boliviju, a bili zaustavljeni tek u polufinalu, posle kontroverznog poraza od domaćina Urugvaja.
Pored fudbala, Lola je bio inženjer šumarstva, radio je u Beogradu u izgradnji skloništa za građane, tokom Drugog svetskog rata, što je od strane oslobodilaca ocenjeno kao „saradnja sa okupatorom“, zbog čega je bez suda streljan u jesen 2. novembra 1944. godine, odmah po oslobođenju Beograda u svojoj 38 godini! Po čijoj dojavi i odluci nikada se neće znati, piše u objavio stranice "U ime naroda za slobodnu Srbiju".
Kurir sport