Srpska pravoslavna crkva i njeni vernici danas slave Svetog Tarasija, carigradskog patrijarha, velikomučenika koji se borio protiv ikonoboračke jeresi.
Rođen je u Carigradu, učio književnost i filozofiju, a njegov britak um i obrazovanje doveli su ga do samog cara, pa je postao njegov savetnik i senator.
Kada se tadašnji patrijarh, nemoćan da proslavi pravoslavno poštovanje ikona, brzo razboleo i umro, car izražava želju da se tog čina prihvati Tarasije i pomogne pobedi pravoslavlja nad jeresima.
Pod njim je sazvan VII vaseljenski Sabor u Nikeji 787. godine, gde se osudilo ikonoborstvo i povratilo i utvrdilo poštovanje svetih ikona.
Tarasije je bio vrlo milostiv prema siromašnima, gradio im je skloništa, obezbeđivao hranu, toplu odeću, sklanjao ih sa ulice...
U hrišćanskoj tradiciji navodi se da su ga pred smrt videli kako odgovara demonima govoreći: "Nisam kriv u tome grehu! Nisam kriv ni u tom grehu!", dok je god imao glasa.
Upokojio se 806. godine, nakon 22 godine upravljanja crkvom.
Predanje kaže da mu je lice zasvetlelo kao Sunce kada je izdahnuo.
Tropar (glas 4) ovom svetitelju glasi:
- Istina stvari objavi te stadu tvome kao pravilo vere, obrazac krotosti i učitelja uzdržanja. Zbog toga si smirenjem stekao visoke počasti, a siromaštvom bogatstva: Oče Tarasije, moli Hrista Boga da spase duše naše.
(Kurir.rs)