U filmskoj priči "Djeca Kozare", na koju se čekalo više od 30 godina, proslavljeni reditelj Lordan Zafranović jednu od glavnih uloga dodelio je Anici Dobroj, koja će u ovoj istorijskoj drami tumačiti lik humanitarke Diane Budisavljević, saznaje Kurir.
Početkom juna u okolini Bele Crkve mnogobrojna filmska ekipa nastavila je snimanje filmskog i serijskog projekta koji se radi po scenariju Arsena Diklića iz 1986. godine. Za potrebe ovog zahtevnog i po mnogo čemu monumetalnog projekta, na više lokaciji u Srbiji, kao i u Republici Srpskoj, izgrađena je kompleksna scenografija kako bi se što verodostojnije prikazali događaji iz leta 1942. Scenografiju, koja se mesecima gradila, osmislio je Milenko Jeremić, legenda domaće scenografije, koji je sa Zafranovićem već sarađivao na filmu "Okupacija u 26 slika".
Kao što je odranije poznato, u glumačkoj postavci ćemo gledati i Mikija Manojlovića, Irfana Mensura i Leona Lučeva.
- Ovaj film donosi jednu važnu poruku - da je na ovim našim prostorima moguć suživot. Kako se kaže: ne treba zaboraviti zlo, ali valja nam živeti zajedno. Tu smo gde smo. Bez obzira na sve istorijske trzavice, balkanski narodi moraju naći način da žive u dobru, ne u zlu - izjavio je Zafranović pred početak snimanja.
Autorsku i glumačku ekipu, predvođenu Zafranovićem, čini više od 100 glumaca i još šezdesetak profesionalaca iz celog regiona, a planirano je da snimanje traje do početka septembra.
Ceo projekat, koji čine film i TV serija od šest epizoda, izvodi "Minakord produkcija" zajedno sa RTS i Telekomom Srbije, kao i izvršnim producentom Zoranom Jankovićem iz "Košutnjak filma". Projekat je podržan i od Filmskog centra Srbije, Sekretarijata za kulturu AP Vojvodine, Vlade Republike Srpske i Filmskog centra Republike Srpske.
Ko je bila Diana: Spasla više od 12.000 dece sigurne smrti
Diana Budisavljević je za vreme Drugog svetskog rata spasla više od 12.000 dece sigurne smrti iz Jasenovca (ceo sistem logora NDH logora). Bila je poreklom Austrijanka i udata za srpskog lekara Julija Budisavljevića.
Posle rata ova heroina je skoro potpuno zaboravljena. U Jugoslaviji nije javno pomenuta decenijama, pre svega zbog toga što vlast nakon rata nije gledala na nju blagonaklono, kao na heroja rata. Ona je sa suprugom živela u Zagrebu do 1972. godine, kada su se preselili nazad u Inzbruk. Od kraja rata nije govorila o svojoj akciji spasavanja i do svoje smrti, 1978. godine, nije se oporavila od posledica obilaska logora.
Kurir.rs/ Ljubomir Radanov
Bonus video: