Grad Novi Sad, kao krsnu slavu proslavlja Prenos moštiju Svetog velikomučenika Georgija- Đurđic. Tradicija i hrišćanske vrednosti koje su duboko utkane u postojanje Grada, upravo na taj način dobijaju i svoj dublji smisao. Kroz slavu se pokazuje ujedno i povezivanje svih ljudi dobre volje, grada Novog Sada, jer okupljanje i saborovanje simboliše jedinstvo u hrišćanskim vrednostima.
Istorijska povezanost Eparhije Bačke i Novog Sada
Kroz istoriju Bačka eparhija i Grad Novi Sad, imali su duboku i suštinsku vezu, koja je dala plod, ne samo u podizanju velelepnih hramova, zadužbina, škola, fondova, već i rezultirala duhom Srpske Atine, sredinom 19 veka, kao neraskidive celine Grada i same Bačke eparhije. Podsetimo da od vremena vladike bačkog Visariona Pavlovića, do vladika Platona Atanackovića, Mitrofana Ševića, Irineja Ćirića, nalazi se puno događaja koji povezuju istoriju grada i eparhije- prve škole, Velika srpska pravoslavna Gimnazija (danas Jovina), uzdizanje i stradanje Grada u Revoluciji 1848-1849, uspon Omladine i Miletića, prenošenje središta Matice Srpske u Novi Sad, Veliki rat 1914-1918, stvaranje Dunavske banovine, stradanje u Raciji...
Miloš Vučević negovao odnose sa Eparhijom Bačkom
Grad i Bačka eparhija zajedno su kao neraskidiva celina koračali kroz istoriju i pisali stranice velikih događaja ovih prostora i pokazali da je duh Novosađana i Srpske Atine iznad podela i razmirica. Stoga ideja da Grad Novi Sad, počne obeležavati krsnu slavu, upravo simbol istorije, tradicije, identiteta Grada koji kao i uvek pruža ruku svim Novosađanima, i svim prijateljima Grada, kao što jeste tradicija Srpske Atine.
Miloš Vučević, kao gradonačelnik sa svojim timom, dao je podstrek i zamah ovoj ideji na nivou Grada, svečanosti koja simboliše istoriju Srpske Atine i Bačke eparhije, što ujedno ostaje važno svedočanstvo i tačka novog oslonca u istoriji samog Novog Sada. Grad Novi Sad, na taj način spaja svoje hrišćanske tradicije, na koje je oslonjen i ukorenjen, kao grad otvorenog i čistog srca pruža ruku svim svojim građanima bez obzira na nacionalnu i versku pripadnost, što jeste i simbol Slave. Saborovanje i okupljanje, međusobno poštovanje i prijateljstvo svih Novosađana, a to jeste duh Srpske Atine koji se javlja ponovo u punom sjaju.
Prof. dr Goran Vasin, istoričar