Kosančićev venac je deo Beograda karakterističan po svojoj atmosferi prisnosti i pogledu na reku, a odlikuju ga kaldrmisane ulice.
Retko koje mesto u gradu, nam na takav način pruža priliku da prošetamo kroz istoriju i vidimo kako je Beograd nekada izgledao.
Konačićev venac, predstavlja najstariji urbani deo grada, a bio je i prvi razvijeni upravni, kulturni, duhovni i ekonomski centar.
Prostire se od Karađorđeve ulice, preko Pariske, Gračaničke, Ivan-begove i Pop Lukine. Deo ove kulturno istorijske celine ima status kulturnog dobra od velikog značaja, a desetak pojedinačnih zgrada su proglašene za spomenike kulture.
Prepoznatljiv je po kaldrmisanim ulicama i starim porodičnim kućama, a i značajan je simbol Beograda. Ime je dobio 1872. godine po čuvenom junaku Ivanu Kosančiću.
Pored očuvane arhitekture iz 19. veka, na Kosančićevom vencu se nalaze i ostaci Narodne biblioteke uništene u bombardovanju Beograda 1941. godine.
Deo ove celine su i Konak kneginje Ljubice, Saborna crkva, zgrada Patrijaršije, kao i škola „Kralj Petar Prvi“, a tu je i kuća u kojoj je živeo Mihailo Petrović, čuveni Mika Alas.
Svojim izgledom se izdvaja, jedno od najvažnijih arhitektonskih dela 19. veka, porodična kuća poznatog trgovca i dobrotvora Dimitrija Krsmanovića, u kojoj se nalazi ambasada Austrije.
Bogata istorija, pogled na Savu, brojni kafići i umetnički ateljei doneli su ovom mestu nadimak beogradski Monmartr.
Predeo koji obuhvata je i danas svedočanstvo prošlih vremena i razvoja ovog dela Beograda od prve polovine XVIII veka.
Kosančićev venac nikada nije izgubio na popularnosti, pored Beogradske tvrđave sa pogledom na Savu, odiše posebnom atmosferom i osvaja na prvi pogled.
Kurir.rs/ gradonacelnik.beograd.rs/ A. K.