U Ruskom centru za nauku i kulturu "Ruski dom" u Beogradu u 18 sati biće otvoreta izloža "Moje Jadovno".
Prva izložba, 72 godine nakon velikog stradanja Srba i Jevreja u kompleksu logora smrti NDH Jadovno-Gospić-Pag, biće postavljena u Ruskom Domu u Beogradu.
Posetioci izložbe dobiće priliku da se upoznaju sa svim značajnim aspektima jadovničkog stradanja Srba i Jevreja.
Ova izložba pored informativno-izložbenog karaktera ima i istraživački karakter u obimu u kojem je to metodološki moguće u radu sa ovakvom vrstom istorijskih izvora i istovremeno je putokaz kako se uopšteno sa vizuelnog stanovišta pristupa memorijalizaciji značajnih događaja, koji karakterno određuju identitetsko-sudbinske determinante jednog kolektiviteta.
Izložba je istovremeno i predmet stalne interakcije prošlosti i ljudi koji se njome bave sa naučnog stanovišta, ali i prosječno-informisanog posmatrača.
„Zato su nam reakcije i odeci izložbe veoma značajni“ , navode organizatori iz Udruženja studenata istorije ,, Dr Milan Vasić“ i Udruženja Jadovno 1941.
Upravo ta interakcija stvara jednu novu dimenziju izložbe koja će sa novim mjestima izlaganja donijeti nove reakcije i odraze, koji su sastavani dio nastojanja da se u stručnu i širu javnost unese premisa o značaju formiranja kolektivnog pamćenja na stradale pretke, kao i pravilan društveni odnos prema njegovanju uspomene na njih.
Poslednje poruke žrtava sa puta na gubilište, njihove prijeratne fotografije, ali i fotografije preživjelih članova njihovih porodica, sklopljene u jedinstvene životne priče opominju nas da je čovek kao ličnost i njegova porodica, nažalost osnovna jedinka ovog strašnog zločina, kojoj moramo posvetiti najveću pažnju, da se između ostalog, ovakavi zločini više ne bi ponovili.
Zločin genocida i Holokausta u NDH, svakako je imao i svoju ideološku pripremu kao prethodnicu i ona zauzima jedan značajan deo u izložbenoj koncepciji, kao i vreme posle zločina u bivšoj Jugoslaviji, gde možemo videti jedan ideološki i dnevno-politički neadekvatan odnos društva prema stradalima i njihovim potomcima.
Ovo su samo neki od više delova koji čine izložbenu postavku „Moje Jadovno“ kao celinu i koji se najbolje „prežive“ i saosete prilikom posete i pregleda izložbe. Jadovno nikako nije ni po svom obimu ni po karakteru, lokalno stratište, pa je tako ova izložba „krenula na put“, iz Banjaluke, preko Novog Sada u Beograd, a stići će i do drugih regionalnih destinacija, iza kojih će kako je planirano, doći na red i one međunarodne, jer je Jadovnička žrtva ovakav pristup svakako zaslužila.