Otišli ste kod lekara zbog jednostranog začepljenja nosa, zbog kojeg ste duže vreme otežano disali na nos. Uplašili ste se kad vam je specijalista ORL rekao da morate na operaciju jer imate devijaciju nosa. Iako svi pomalo zaziremo od odlaska “pod nož”, kad je reč o devijaciji nosa, to ne treba da bude slučaj, jer nije reč o opasnom hirurškom zahvatu, a blagodet kvalitetnog disanja i eliminisanja tegoba pacijent oseti ubrzo nakon postoperativnog toka.
- Pod devijacijom septuma smatra se iskrivljenost nosne pregrade u jednu ili drugu stranu ili obostrano, u vidu latiničnog slova S, koja blokira prolaz vazduha kroz nosnice. Kako se nosna pregrada sastoji od hrskavičavog i koštanog dela, iskrivljenost može zahvatiti samo jedan deo ili oba dela pregrade. Teško je naći nosnu pregradu koja je apsolutno u medijalnoj liniji i u preko 70 odsto slučajeva postoji blaga iskrivljenost koja ne zahteva hiruršku intervenciju - kaže za Dr Kurir specijalista ORL, akademik dr Novak Vukoje i dodaje da devijacija nosnog septuma najčešće nastaje nakon traume nosa pri porođaju ili kasnije, tokom sportskih aktivnosti, u saobraćajnim udesima, tučama ili sličnim povredama.
Dr Vukoje objašnjava da se devijacije nosa dele na lake, srednje i teške.
- To je podela na osnovu stepena opstrukcije, a po poziciji se dele na visoku, nisku i srednju devijaciju. Devijacija može zahvatiti početni hrskavičavi deo septuma, ali i dublji predeo - kaže on.
Prema njegovim rečima, glavna tegoba u postojanju devijacije je jednostrano začepljenje nosa, otežano disanje na nos, ali i česte upale sinusa.
- Osobe koji pate od devijacije spavaju otvorenih usta, što ima za posledicu slabiju ventilaciju srednjeg uha. To može da dovede i do skupljanja sekreta u srednjem uhu uz oslabljen sluh, do tupih glavobolja, bučnog spavanja i prekida disanja tokom sna, naročito kod dece - ističe naš sagovornik i dodaje:
- Nosna pregrada utiče na oblikovanje nosne piramide, pa njena patologija kod osoba u razvoju može dovesti do određenih promena u izgledu i poziciji spoljašnjosti nosa, te dovodi do estetskih smetnji. Iskrivljena nosna pregrada koriguje se isključivo hirurškim putem, a klasična operacija za ispravljanje devijacije je septoplastika i uglavnom se izvodi posle 18. godine. Intervencija spada u rutinske i rade je skoro svi otorinolaringolozi. Izvodi se u lokalnoj i opštoj anesteziji, a može i ambulantno - kaže dr Novak Vukoje.
Kod dece
Indikacija za operaciju dečjeg septuma, navodi dr Vukoje, izuzetno je stroga i treba je prepustiti iskusnom rinohirurgu. Pri operaciji dečjeg septuma ne smeju se povrediti “centri rasta”.
- Moguće komplikacije su krvarenje iz nosa i hematom septuma, što se uspešno prevenira postavljanjem odgovarajuće tamponade nakon operacije, koja bi trebalo da stoji u nosu do šest dana. Perforacija nosne pregrade nakon intervencije je obično retka i posledica je “grubog” rada. Može se raditi u lokalnoj i opštoj anesteziji. Postoperativni tok nije težak i već sedam dana nakon vađenja tampona pacijent je aktivan - objašnjava ovaj stručnjak.