ZAGREB- Po 68. put u Bleiburgu održana je komemoracija za žrtve blajburške tragedije, kada su partizanske jedinice sredinom maja 1945.godine na austrijsko-slovenačkoj granici uhvatili veliki broj ustaša i likvidirali ih.
Na misi za poginule sveštenik monsinjor dr. Marin Barišić, splitsko-makarski nadbiskup, rekao je kako je Blajburg simbol najvećeg stradanja hrvatskog naroda.
- Od ljudske zlobe stradale su hiljade ljudi, ne samo u Blajburgu nego i u Jasenovcu, Vukovaru i Škabrnji. Danas smo na poljima tragedije koju je počinila komunistička ideologija posledice čega i danas oseća hrvatski narod u ideološkom i demografskom smislu. Ovde treba biti ujedinjena cela Hrvatska, rekao je Barišić.
On je dodao da nedostaje humanosti i volje da se do kraja istraži gde su sve žrtve nestale u Drugom svetskom ratu.
Na Blajburškom polju u Austriji prvi je govorio u ime pokrovitelja manifestacije Tomislav Tolušić, župan virovitičko-podravski koji je naglasio da se ovaj zločin i danas želi sakriti i minimalizovati.
- Neupućeni bi rekli da je danas drugačije nego za vreme 'mašinerije straha', ali ideološki 'sinovi zločina' ponovno prekrajaju istoriju - rekao je Tolušić.
Potpredsednik pokrajinskog parlamenta u Klagenfurtu Josef Lobnig rekao je kako se ne sme zaboraviti da na Blajburgu nisu poginuli samo Hrvati već i Srbi, Austrijanci, Slovenci i drugi.
Dodao je da će raditi na osnivanju tima koji će istraživati komunistička pogubljenja za vreme Drugog svetskog rata.
Da potsetimo slučaj Blajburg, poznat je kao Zarobljavanje i egzekucija ustaša i odnosi se na događaj koji se desio krajem Drugog svetskog rata u selu Blajburg na austrijsko-slovenačkoj granici. Tokom maja 1945. ubijeni su pripadnici ili saradnici fašističkih režima od strane pripadnika Jugoslovenske armije. Među nastradalima je najviše bilo Hrvata, pripadnika ustaša i domobrana.Ne postoje tačni podaci koliko je vojnika pogubljeno, uglavnom bez suđenja kao čin osvete za ustaške zločine u NDH tokom rata, a koliko njih je poginulo u borbi.
Blajburg je postao jedna od centralnih tema u hrvatskim medijima, eksploatisana radi stvaranja nacionalnog mita o patnji hrvatskog naroda sa ciljem homogenizacije Hrvata u procesu stvaranja samostalne hrvatske države, objavila je Vikipedija o ovom događaju.
Muzejska postavka u Jasenovcu ne prikazuje ustaški zločin
Bivši član Upravnog odbora Spomen-područja Jasenovac Julija Koš uputila je pismo ambasadorima u Hrvatskoj u kome ih obaveštava da stalna muzejska postavka u Spomen-području prikazuje lažnu, revizionističku sliku nekadašnjeg koncentracionog logora Jasenovac, a ne prikazuje priču o zločinu.
"Osnovni problem muzejske postavke je u tome što su informacije o istorijskoj istini o zločinu počinjenom u Jasenovcu prikazane zamagljeno, uz sistematsko izbegavanje jasnog prikazivanja ijedne bitne informacije. Ova postavka ne prikazuje priču o zločinu", navodi se u pismu koje prenose mediji u regionu.
Julija Koš precizira da muzejska postavka posetiocima ne nudi odgovore na najvažnija pitanja - da su zločin počinile ustaše u Nezavisnoj Državi Hrvatskoj od 1941. do 1945. godine, da je zločin počinjen nad Srbima, Jevrejima i Romima, ali i zarobljenim partizanima, i da je počinjen sistematskim okrutnim masovnim ubijanjem, zasnovanom na ustaškim rasnim zakonima i njihovoj opštoj političkoj ideologiji.
"Već više od sedam godina uporno plediram na visoke državne funkcionere da nešto učine na ispravljanju ovog problema. Ali, oni su, aktivno ili pasivno, odbili da utiču na menjanje ove stalne muzejske postavke", kaže ona.
Inače, u nedelju će pred muzejom u Spomen-području Jasenovac biti održana godišnja državna komemoracija.
Sistem koncentracionih logora Jasenovac predstavlja jedno od najvećih stratišta u Drugom svetskom ratu.
Ustaško-fašističke snage Ante Pavelića u koncentracionom logoru Jasenovac i u Donjoj Gradini sprovodile su genocid nad Srbima, Jevrejima i Romima, radi stvaranja etnički čiste NDH, a pitanje broja žrtava, međutim, nije do kraja utvrđeno.
To pitanje bilo je i predmet političkih manipulacija, jer su se procene kretale od svega nekoliko hiljada do 30-ak hiljada u Hrvatskoj, do 700.000 i više u Srbiji.