Šmidinger: Goranci izvoze vehabizam iz Austrije na Kosovo!

Tanjug
Pojedini Goranci došli su u kontakt sa vehabijsko-salafističkim idejama, koje sada propagiraju na Kosovu i time podstiču tenzije unutar svoje zajednice, smatra Šmidinger .

BEČ - Iznoseći mišljenje suprotno uvreženom da imigranti u Austriju "uvoze" ekstremističke islamske ideologije, politikolog Tomas Šmidinger ukazuje da Goranci koji su emigrirali u tu evropsku državu prenose vehabijsko-salafističke ideje na Kosovo.

Austrijski politikolog je izdao knjigu "Gora - slovenski muslimani između Kosova, Albanije, Makedonije i dijaspore", u kojoj daje opširan uvid u život Goranaca.

Šmidinger ukazuje da je istorija migracije Goranaca bila pre svega istorija bekstva sa Kosova tokom rata, kada je više hiljade Goranaca, pretežno iz Rapče, otišlo u Austriju, gde trenutno živi i radi oko 80 odsto stanovnika tog mesta.

U Austriji, kako je naveo, pojedini Goranci došli su u kontakt sa vehabijsko-salafističkim idejama, koje sada propagiraju na Kosovu i time podstiču tenzije unutar svoje zajednice.

S tim u vezi, Šmindinger je pomenuo, između ostalog, u Austriji poznate vehabije Muhamada Fadila Porču, hodžu iz bečke Tevhid džamije, kao i Ahmeda Džaminija.

Opšte je poznato da su se pojedini Goranci, koji su emigrirali u Austriju, jednog dana vratili u Rapču sa dugim bradama i čudnim idejama, navodi autor.

Prema hodži u Rapči, koji zastupa umereni islam, nemoguće je u ovom regionu živeti po islamu kao za vreme osnivača državne ideologije Saudijske Arabije Abd al Vahaba pre 300 godina.

"Nasuprot široko rasprostranjenom mišljenju u Austriji da imigranti uvoze ekstremističke islamske ideologije, ovde je vehabističko-salafistička ideologija izvezena iz Austrije na Kosovo", zaključak je Šmidingera, koji je dodao da u Albaniji i Makedoniji nema tolikog uticaja takvog rigidnog tumačenja islama.

U delu, koje će danas u Rapči predstaviti zajedno sa izvestiocem Evropskog parlamenta za Kosovo Ulrike Lunaček, on je sabrao istorijske podatke - od porekla slovenskih muslimana, njihovog jezika, pa sve do istorije njihove islamizacije.

Šmidinger ukazuje da su Goranci u političkom životu u zemljama porekla premalo zastupljeni i ekonomski marginalizovani, dodajući da gotovo ne postoje perspektive za budućnost ekonomski zapostavljene Gore.

Austrijski ekspert, koji je prikupljao podatke na terenu, naglašava da su Goranci na osnovu istorije 20. veka bili stalno suočeni sa osećajem nesigurnosti, a krvavi okršaji, koji su bili delimično i etnički i verski motivisani, očigledno su ostavili duboke tragove do danas.

Takođe, on ističe da kod Goranaca gotovo ne postoji poverenje u pravnu državu gde žive.

U svojoj knjizi Šmidinger ukazuje da između Goranaca i Bošnjaka jezički i etnički nema razlike, već da se radi pre svega o političkom pitanju kako se nazivaju.

"Kao muslimani nisu Srbi, a kao Sloveni nisu Albanci", ističe on.

Autor, takođe, u svom delu piše i o azilantima iz Gore, homoseksualnosti u toj zajednici, dogovorenim brakovima, tenzijama između dijaspore i stanovništva koje je ostalo u Gori, kao i kako dijasporci zarađeni novac razmetljivo troše na Kosovu.

Na kraju knjige Šmidinger se izjasnio za utemeljenje regiona Gore u Evropu regiona, jer samo tako mogu delotvorno biti savladani problemi na svim nivoima, i poboljšano ekonomsko stanje, kao i postignuta aktivna zaštita prava manjina.

Istovremeno autor konstatuje da je neizvesno da li će ikada postojati takva Evropa regiona.