"Da nije bilo ove taktike, ne bi bilo ni oslobođenja Beograda i Srbije" Istoričari: Imali smo srčanost, ali nam je falilo teško naoružanje
Juče je obeležena 80-ta godišnjica oslobodjenja Beograda u Drugom svetskom ratu. Po istorijskim izvorima, u borbama za Beograd poginulo je nešto manje od 3.000 boraca NOVJ i oko 1.000 crvenoarmejaca, dok je oko 14.500 vojnika ranjeno.
Oslobođenjem Beograda okončano je 1.287 dana nemačke okupacije.
Gosti "Pulsa Srbije" na Kurir televiziji koji su podsetili kakva je atmosfera tada vladala na tlu Evrope, ali i naše zemlje, bili su istoričari Nebojša Damjanović i Miloje Pršić.
Pršić se osvrnuo na važnost perioda za našu zemlju:
- 1941. i 1944. godina je ponavljanje genocida nad Srbima iz Prvog svetskog rata. Postoji mesto pored Loznice, zove se Draginac gde su Nemci nekoliko meseci skupljali ljude sa livada i ubijali ih. Ubijeno je 2.993 čoveka. Dakle, obični ljudi koji nemaju veze sa otporom. Da pomenemo celu Mačvu ili u prevodu, gde god da mrdnete, dešavala su se ubistva nad srpskim narodom, i to je jedinstven primer u istoriji, kada je vrhovna komanda Nemačke donela uredbu da se za jednog poginulog Nemca ubije 100 Srbina ili za jednog ranjenog ubije 50 Srba. Vidite da je to praksa koja je nepojmljiva za pravila ratovanja, mimo svih običaja, ali je ona primenjena na ovom terenu i to na najgrublji način. Ovde je bilo 60.000 Nemaca, 30.000 u Srbiji, a 30.000 u Istočnoj Srbiji koji idu u susret Crvenoj armiji i to je bio strašan tempo borbenih dejstava.
Pršić se dotakao i bitke kod Kraljeva:
- Te žestoke borbe kod Kraljeva, ta grupa armija je okrenuta ka Čačku i Užicu, a zarobljena je tek na krajnjen zapadu nekadašnje Jugoslavije. Crvena armija je imala neposrno veliko i brojno naoružanje, u tenkovima, transporterima i haubicama. Da nije bilo Crvene armije ne bi bilo ni govora da bi jedinice NOVJ mogla sama da se izbori, to je bilo maltene pešadijsko naoružanje, s obzirom na to da je tenkova bilo tek nakon Beogradske operacije. Srbija je 1944. godine bitna za NOVJ, Nemce i saveznike. Srbija koja je posle 1941. godine bila malo skrenuta sa tog ratišta, ali Srbija je bila prelomna za potrebe NOVJ jer je bila izvor ljudstva i prehrane, a Nemci su se borili svim silama da zadrže Srbiju da bi mogli da izvuku svoje jedinice iz tog dela. Prema tome, uticaj Crvene armija iliti Sovjeta, ili Rusa, ni po koju cenu ne sme da se zaboravi jer da nije bilo te žestoke ofanzive, ništa ne bi bilo od oslobađanja Beograda, ništa od oslobađanja Srbije.
Damjanović je ukazao na važnost Crvene armije:
- To je bila presudna pomoć, prvoklasna vojska, 1944. godine je to bila vojska koja je prosto izgradila pobednički duh. Rusija je pojela biološku snagu nemačkog naroda. Crvena armija je imala vazduhoplovstvo, komanduje dva fronta, ali dolazi na oduševljen doček srpskog naroda i naše trupe, podigli su morali i našoj vojsci. Naša vojska je srčana, ali to nisu prave divizije, neću da vređan naše očeve, deke, ali oni nemaju ovo teško naoružanje, nemaju tenkove, vazduhoplovstva...Rusi imaju mnogo više tenkova, benzina, municije od Nemaca, pa su osvojili Rumuniju i sve.
Zabranjeno preuzimanje dela ili čitavog teksta i/ili foto/videa, bez navođenja i linkovanja izvora i autora, a u skladu sa odredbama WMG uslova korišćenja i Zakonom o javnom informisanju i medijima.
Kurir.rs
BONUS VIDEO: