Apelacioni sud je Republiku Srbiju obavezao da Zarićevoj majci na ime naknade nematerijalne štete za pretrpljene duševne bolove zbog smrti sina plati iznos od 1.2 miliona dinara, a Zarićevom bratu milion dinara

BEOGRAD - Porodici Đorđa Zarića kojeg je bivši pripadnik Interventne jedinice policije Miljan Raičević ubio tokom službene dužnosti u Novom Beogradu u martu 2009. godine, pravosnažno je dosuđena naknada nematerijalne štetw od oko 2.4 miliona dinara sa pripadajućim kamatama.

Raičević je osuđen na 10 godina zatvora zbog ubistva Zarića. Apelacioni sud je Republiku Srbiju obavezao da Zarićevoj majci na ime naknade nematerijalne štete za pretrpljene duševne bolove zbog smrti sina plati iznos od 1.2 miliona dinara, a Zarićevom bratu milion dinara, zajedno sa pripadajućom kamatom, dok je preko navedenih iznosa njihov tužbeni zahtev odbio kao neosnovan.

Republika Srbija obavezana je da Zarićevima isplati na ime troškova celog postupka iznos od 204.230 dinara, objavljeno je na sajtu tog suda.

Prvostepenom presudom Višeg suda u Beogradu, koju je Apelacioni sud preinačio ovom odlukom i povećao iznose za naknadu štete, Republika Srbija je bila obavezana da majci isplati 700.000 dinara, a bratu 600.000 dinara, zajedno sa pripadajućom kamatom i troškove u iznosu od 185.000 dinara.

Sud podseća da je Đorđa Zarica 19. marta 2009. godine lišio života Raičević, tadašnji pripadnik Policijske uprave za grad Beograd – Interventne jedinice 92 koji je pravnosnažno osuđen zbog ubistva, kao i da je Zarić živeo kao student Više poslovne škole u Beogradu u zajednici sa majkom i bratom i igrao fudbal za fudbalski klub „Resnik“.

Stipendijom koju je dobijao od kluba i penzijom koju je primao iza oca doprinosio je izdržavanju porodice. Zbog toga je po nalaženju Apelacionog suda prvostepeni sud prenisko odredio iznose pravične naknade, imajući u vidu da je tužilja po smrti muža ostala sama sa dvojicom sinova i da je njihova međusobna upućenost u takvoj porodičnoj situaciji povećala njihovu međusobnu povezanost i pojačala njihovu emotivnu bliskost.

Duševna trpljenja tužilaca zbog smrti sina i brata su doživotna i takvog intenziteta da ne mogu biti otklonjena, ali se dosuđenom novčanom naknadom obezbeđuje mogućnost da tužioci priušte sebi određene stvari ili zadovoljstva kojima će smanjiti trpljenja prouzrokovana ubistvom člana porodice i tako u odredenoj meri pospešiti svoje emotivno i psihicko stanje.

Naknada nematerijalne štete nema kazneni karakter i zavisi od ekonomskog stanja društva u kome se odmerava, dosuđivanje većih iznosa naknade ne bi bilo u skladu sa svrhom koja se ostvaruje novčanim obeštećenjem i predstavlja neosnovano traženje, pa je tužbeni zahtev u delu preko dosuđenog, odbijen kao neosnovan, navodi Apelacioni sud.Raičević je osuđen jer je kao policajac na dužnosti pucao Zariću u glavu sa pet centimetara udaljenosti i ubio ga na licu mestu.

Bio je na službenoj dužnosti kao pripadnik Interventne jedinice beogradske policije koja je jurila automobil u kojem je Zarić sedeo na suvozačkom mestu. Sa kolegama je sustigao vozilo u Ulici Omladinskih brigada, a prilikom legitimisanja Zarića došlo je do nesporazuma u kom je Raičević zapucao.