KOMPLETNA ISTORIJA KAVAČKOG KLANA! OD MOREPLOVACA DO NAJJAČE KRIMINALNE ORGANIZACIJE: Evo gde su sada Zvicer i njegovi vojnici

Uprkos brojnim hapšenjima i likvidacijama, "kavački klan" se i dalje smatra dominantnom kriminalnom organizacijom na ovim prostorima.

A ko su zapravo "kavčani" i koliko su jaki?

Kotorski pomorci tokom 2010. godine aktivirali su ranije stečene veze i kontakte u Južnoj Americi. Tada počinje zapravo da deluje jedinstveni "kotorski klan" koji ubrzo preuzima primat na tržištu kokaina i važio je za veoma moćan. U kasnije objavljenom dokumentu italijanskih državnih službi o švercu kokaina tvrdi se da poreklo droge koju distribuiraju kriminalci iz Kotora vodi do plantaža pod kontrolom kolumbijske gerilske organizacije FARK.

Podaci srpskih službi pokazali su da droga do kotorskih klanova dolazi preko posrednika koji su poreklom sa ovih prostora, a koji su pobegli u Južnu Ameriku u strahu od hapšenja u Srbiji. Tamo su vremenom razgranali kontakte, pa kokain mogu da nabavljaju dosta jeftinije od konkurencije. U tom kontekstu pominje se i Dejan Stojanović Keka, bivši odbegli vođa novobeogradskog klana.

Jedinstveni “kotorski klan” tako je funkcionisao sve do kraja 2014. godine, kad se desio prelomni događaj posle kojeg su nastali danas ozloglašeni “škaljarski” i mnogo brutalniji “kavački” klan. Te godine je navodno nestalo, pojedini kažu 200, a neki i 300 kilograma kokaina iz jedne isporuke koja je stigla do španske Valensije, podseća "24 sedam".

U centru tog nestanka kokaina bio je Goran Radoman, Cetinjanin po rođenju i vlasnik kotorske firme za konsalting i pomorske usluge “San-Si čarter”. Kokain je, naime, u Valensiji bio sklonjen u Radomanov stan, a on je za to vreme ležao u kubanskom zatvoru zbog saobraćajne nesreće koju je izazvao. Navodno su pojedini članovi klana koji su sakrili kokain u taj stan ubrzo uhapšeni, a Radoman je, po izlasku iz zatvora na Kubi, drogu pronašao, preprodao i novac podelio sa bliskim članovima svoje ekipe.

Širenje mreže

Slobodan Kašćelan i Radoje Zvicer do 2014. godine bili su neki od glavnih ljudi tada jedinstvenog i opasnog klana iz Kotora, ali su posle sukoba sa saradnicima odlučili da napuste grupu i formiraju svoj klan - "kavački". Od tog dana, njih dvojica su na čelu ove kriminalne organizacije koja je svake godine gradila veći uticaj u podzemlju dve zemlje. Vodeće pozicije u rukovođenju kriminalne grupe dobili su i Crnogorci Igor Božović i Miloš Radonjić.

Visokorangirani članovi grupe su i Aleksandar i Igor Đurišić, a do likvidacije bio je i Davorin Baltić za koga se, prema operativnim informacijama, veruje da je organizovao likvidaciju Gorana Đuričkovića, zeta legendarnog srpskog fudbalera Vladimira Petrovića Pižona, kao i da je tada greškom ubijen Saša Marković, poslanik iz Budve.

Blisku vezu ostvarili su ubrzo i sa "barskom" grupom koju, od smrti Armina Osmanagića, predvodi njegov brat Adnan. "Kavčani" su uporište imali i u kriminalnom klanu Šaranović, kao i kriminalnoj grupi koju je predvodila porodica Roganović.

Vođe ovog klana blisko su se povezale sa kriminalnim grupama na području Beograda i navijačkom grupom "Janjičari" koju, od ubistva Aleksandra Stankovića, poznatijeg kao Sale Mutavi, prevodi Veljko Belivuk, zvani Velja Nevolja. Belivuk je brzo postao glavni čovek "kavačkog klana" na području Srbije, a posebno Beograda. Prema operativnim informacijama, za "najprljavije" poslove ove grupe ubrzo su postali zaduženi Strahinja Knežević i Crnogorac Nemanja Zurovac.

Novi vođa Džoni sa Vračara

Za sprovođenje likvidacija koje naruče vođe klana bio je zadužen i Strahinja Stojanović, koji je kasnije likvidiran bombom ispod vozila, dok se sa devojkom vozio kroz Novi Beograd.

Jako bitnu ulogu u "kavačkom klanu" igra i krimi grupa okupljena oko Nikole Vušovića Džonija, čije je sedište na području Vračara, a koji se pominje kao novi vođa "kavčana" u Beogradu. Ova grupa bavi se distribucijom droge, a istaknuti članovi su Luka Cerović (poznat po oružanim obračunima), Marko Drakula (osumnjičen za pokušaj trovanja Jovana Vukotića cijanidom u zatvoru), Nikola Filipović, sin nekadašnjeg vođe "vračarskog klana" i Stefan Vilotijević, zvani Mali Kićun, sin Kićuna Vilotijevića ubijenog 1999. godine u Novom Sadu i sestrić pevačice Dare Bubamare.

Plen u novcu od kokaina delili su ne baš na ravne časti. Nezvanični izvori su tvrdili da je Miljković bio nezadovoljan tom podelom, ali je Belivuk odnos sa Zvicerom pažljivo čuvao i obuzdavao Miljkovića. Zajedno su putovali u Crnu Goru na babinje i slavu Radoja Zvicera, a tamo su ih čuvali kotorski policajci Petar Lazović i Ljubo Milović.

O snazi "kavačkog klana" govore i opozicioni crnogorski političari koji Milivoja Katnića, bivšeg glavnog specijalnog tužioca, optužuju za direktnu saradnju sa "kavčanima". Takođe, mnogi smatraju da ni Milo Đukanović nije bio baš neobavešten o delovanju klana. Pominjalo se da je Zvicer iz Crne Gore pobegao upravo predsednikovim avionom. U Srbiji je u toku nekoliko sudskih postupaka protiv bivših funkcionera MUP Srbije upravo zbog saradnje sa "kavčanima". Jake veze sa policijskim i pravosudnim organima u obe države, kao i dobra organizacija i regrutacija, doprinele su tome da najviše živih u ratu sa suparničkim klanovima imaju upravo "kavčani".

Spisak zločina sve duži

Ovako trenutno stoje stvari: Belivukovoj grupi, koja broji tridesetak kriminalaca, sudi se u Beogradu, Slobodan Kašćelan je pod prismotrom pravosudnih organa u Crnoj Gori, a Igor Božović je nedavno izručen Crnogorcima iz Portugala. Radoje Zvicer je u bekstvu. U međuvremenu dešifrovanjem kriptovane komunikacije i drugim dokazima spisak zločina "kavčana" stalno se širi.

(Kurir.rs/24sedam)