Mirotvorac, a ne ratni zločinac!

Javnosti su poznate njegove akcije spašavanja zarobljenih pripadnika UN u Bosni 1995. godine, pa oslobađanje francuskih pilota iz ruku Mladićevih ljudi. Zbog svega toga je dobio brojna priznanja zapadnih zemalja, pa ipak je morao na optuženičku klupu u Hagu...

Danas se odlučuje hoće li Jovica Stanišić biti osuđen, po opštim ocenama, bez valjanih dokaza ili oslobođen jer je zaista umesto ratnih zločina tokom devedesetih na prostoru biše Jugoslavije bio jedan od najkooperativnijih saradnika zapada i istoka u nameri da se obustave ratni sukobi.

Javnosti su poznate njegove akcije spašavanja zarobljenih pripadnika UN u Bosni 1995. godine, pa oslobađanje francuskih pilota iz ruku Mladićevih ljudi. Zbog svega toga je dobio brojna priznanja zapadnih zemalja, pa ipak je morao na optuženičku klupu u Hagu...

Tužilaštvo je u završnoj reči zatražilo doživotnu robiju za Stanišića, dok je odbrana sa puno argumenata zatražila oslobađanje od bilo kakve krivice i odgovornosti za ratna dešavanja na prostoru stare Jugoslavije.

Optužnica, za koju Stanišić lično otvoreno sumnja da je pisana u Beogradu po nalogu nekih ljudi iz bivšeg DOS-a, u vreme posle sveobuhvatne histerije posle ubistva premijera Zorana Đinđića, tereti Stanišića da je tokom 1991. godine i kasnije organizovao i finansirao paravojne formacije na prostoru Knina, a kasnije i u BiH!? Posebno je apostrofirana njegova navodna veza sa Arkanom, njegovim Tigrovima i sa čuvenim Crvenim beretkama.... Time su ga svrstali u člana grupe radi Udruženog zločinačkog poduhvata!

Ono što je nepobitna istina i što je njegova odbrana predočila tokom suđenja u Hagu je činjenica da je Jovica Stanišić tek 1.1. 1992. godine postao šef srpske DB,a da nikako ne može biti odgovoran za ono što se tokom 1991. godine dešavalo u Kninu i Krajini! Da argumenti budu još ubedljiviji, Stanišić se tokom 1991. godine nalazio pred otkazom u Službi i to po nalogu tadašnjeg šefa RDB Janaćkovića i ministra policije Radmila Bogdanovića! U takvoj situaciji sigurnop nije mogao biti nekakva „alfa i omega“ dešavanja u Kninu.

Ko i malo poznaje dešavanja iz devedesetih godina u Jugoslaviji, zna da Jovica Stanišić nije imao ama baš nikakve veze sa Arkanom niti sa ijednim pripadnikom njegovih Tigrova. Dobro se zna, da je Arkan bio pobratim sa Radovanom Stojičićem Badžom, koji je 1991. godine bio instruktor u specijalnoj jedinici MUP-a Srbije, a kasnije je postao i zamenik ministra policije. Samo upućeniji znaju da je Stanišić hteo da hapsi Arkana početkom devedesetih, ali da to nije dozvolio ministar policije Bogdanović iz njemu dobro poznatih razloga!?

Odbrana Stanišića je posebno do detalja objasnila zabunu oko imena Crvenih beretki, jer su tokom rata mnoge jedinice u Hrvatskoj i BiH nosile crvenu beretku na glavi pa su tako svi oni identifikovani kao „beretke“ MUP-a Srbije – što apsolutno nije taćno! Crvene beretke MUP-a Srbije, kao specijalna antiterositička jedinica MUP-a Srbije, osnovane su tek 1996. godine po nalogu ondašnjeg minisra policije Zorana Sokolovića. Tako oni nisu mogli nikako učestvovati u ratnim dešavanjima sa početka devedesetih, jer nisu ni postojali. To što je na najgrublji način zloupotrebljena smotra jedinice u Kuli 1997. godine kojoj je prisustvovao predsednik Slobodan Milošević više govori o namerama naručioca optužnice protiv Stanišića nego o bilo kakvoj njegovoj krivici...