Iako je Peking 2015. godine službeno saopštio da se prekida praksa uzimanja organa od zatvorenika osuđenih na smrt, izveštaji kineskih i stranih organizacija za ljudska prava ukazuju na to da Kina i dalje uveliko koristi organe zatvorenika u svrhu transplantacije.

U najnovijem izvještaju o ovoj temi, "Amnesti internešnel" navodi da razlozi stalnog odbijanja Kine da razmotri ukidanje smrtne kazne proizilaze upravo iz imovinske koristi koja se ostvaruje trgovinom organa zatvorenika osuđenih na smrt. U izveštaju se navodi da je Kina zauzima prvo mjesto na listi država sa najvećim brojem smrtnih kazni u 2016. godini.

Dan Zhang, istraživač u oblasti transplantacije organa, kaže da gotovo 70 odsto organa koji se transplantiraju potiče od zatvorenika osuđenih na smrt.

Dan dodaje da kineske bolnice obave između deset i dvadeset hiljada transplantacija godišnje. Za Al Džaziru kaže da je sve do 2015. godine više od 350 bolnica u Kini učestvovalo u trgovini organima, a da je jedna operacija koštala više od 50.000 dolara.

Kada je u pitanju saopštenje kineskih vlasti da će prekinuti praksu upotrebe organa zatvorenika u transplantacijama, Dan kaže kako to nije prva izjava takve vrste. Skrenuo je pažnju na to da se ukupan broj bolnica koje imaju odobrenje od vlasti da vrše transplantacije penje do 170.

List Čajna Dejli prenosi izjavu Huanga Jiefua, bivšeg zamenika kineskog ministra zdravlja, u kojoj kaže da kineski zakon tretira zatvorenike osuđene na smrt kao građane. Prema tome, zatvorenici imaju pravo da doniraju svoje organe, smatra on. Kada to učine, organi se evidentiraju kao donacija dobrovoljnih davalaca.

Ovaj kineski zvaničnik navodi kako je to glavni izvor organa za potrebe transplantacije zbog velike potražnje i male ponude, kao i nespremnosti kineskog naroda da donira svoje organe zbog kulturoloških uverenja. Huang je istakao da oduzimanje organa zatvorenika nije u skladu sa kineskim zakonom.

Međutim, prema novim regulativama, koje je donela kineska vlada osamdesetih godina prošlog veka, uzimanje organa od kriminalaca koji su pogubljeni, uz njihovu raniju saglasnost ili saglasnost porodice, smatra se legalnim činom.

Pod pritiscima međunarodnih organa i organizacija za zaštitu ljudskih prava na Kinu zbog prakse uzimanja organa zatvorenika u svrhu transplantacije, kineske vlasti su odlučile da pokrenu niz projekata koji imaju za cilj podstaći građane na dobrovoljno doniranje organa, i to pružanjem finansijske podrške. Prvi takav projekt pokrenut je 2008. godine u saradnji sa međunarodnom institucijom koja deluju u sastavu Crvenog krsta.

Prošle godine kineska Fondacija za razvoj transplantacije organa postigla je dogovor sa korporacijom Alibaba o izradi posebne aplikacije za donaciju organa. Donatori to sada mogu učiniti tako što će ući u aplikaciju i izabrati organ koji žele darovati. Takođe, trebaju popuniti i elektronski formular kojim se donator i njegova porodica obavezuju da će ispoštovati dogovor nakon smrti.

Od pokretanja ove aplikacija do aprila, gotovo 100.000 Kineza je popunilo formulare kojim se obavezuju na doniranje organa nakon smrti.

Važno je napomenuti da je transplantacija organa u Kini započela u ranim sedamdesetim godinama prošlog veka. Iako se broj ovih operacija smanjio na manje od 10.000 u protekle tri godine, Kina se i dalje smatra jednom od država sa najvećim brojem transplantacija na svetu.

(Al Džazira)