Gotovo 2.000 godina otkako je izgrađen Hadrijanov zid koji je trebalo zadrži horde varvara, arheolozi na severu Engleske suočavaju se s novim neprijateljem - klimatskim promenama koje prete ogromnom bogatstvu predmeta iz rimskog doba.

Hiljade vojnika i njihovih porodica živelo je uz 118 kilometara dug kameni zid koji se proteže od zapadne do istočne engleske obale.

Bio je granica Rimskog Carstva, a danas predstavlja najveću arheološku ostavštinu drvenog Rima u Velikoj Britaniji.

Gradnja zida, koji je Carstvo trebao štititi od upada varvara, započela je 122. godine u vreme vladavine cara Hadrijana na granici između Carstva i neosvojive Kaledonije, današnje Škotske.

Rimski vojnici za sobom su ostavili ne samo drvene građevine, već i fascinantne ostatke iz svakodnevice koji današnjim arheolozima omogućavaju rekonstrukciju života na vetrovitom severu Carstva.

Jedna takva ostavština je tvrđava Vindolanda, 50-ak kilometara udaljena od savremenog grada Njukasla, nastalog iz rimske naseobine Pons Aelius na istočnom kraju zida.

-Veliki deo krajolika kod Hadrijanovog zida sačuvan je ispod tresetišta i močvara, veoma mokrog i vlažnog tla, koje je štitilo arheologiju gotovo 2.000, rekao je Endrju Birli, upravnik iskopavanja i izvršni upravnik fondacije Vindolanda.

Zbog globalnog otopljavanja tlo se zagreva brže od vazduha

Tlo se sada zbog globalnog otopljavanja brže zagreva nego vazduh pa se dosad vlažna zemlja isušuje, a nastale pukotine propuštaju kiseonik.

-Kada kiseonih dopre ovde, jako krhke stvari napravljene od kože, tekstila, drveta, pucaju, propadaju i bivaju zauvek izgubljene, rekao je Birli.

Kurir.rs