RAKETE H-22 SU POLETELE PREMA ODESI Ovako izgledaju snimci početka napada iz bombardera TU-22M3! VIDEO

Priča oko napada krstarećim raketama na Odesu kada je do temelja sravnjen turistički kompleks kod ovog crnomorskog lučkog grada i tržni centar u samom gradu i pojedini objekti u okolini se i dalje ne stišava.

Snimak je zabeležio trenutka lansiranja krstareće rakete H-22MA, koju inače nose ovi bombarderi.

U pitanju su tri bombardera koja pripadaju 22. gardijskoj diviziji teških bombardera iz baze Šajkovka u Kaluškoj oblasti u Podmoskovlju, koja sad ima u naoružanju teške bombardere Tu-22M3. Inače ovi bombarderi 2021 prebačeni su bili u Siriju gde su učestovovali u borbenim operacijama. Trenutno ova jednica navodno raspolaže sa šest operativnih bombardera.

Tu-22M3

Tu-22 prvo je bio zamišljen kao strateški bombarder, ali nije odgovrio željenim zahtevima. Imao je malu nosivost i ograničeni dolet. Iako je mogao da nosi nukelarno naoružanje ostao je samo bombarder. U odnosu na prvobitnu verziju avion je pretrpeo značajne promene. Doživeo je nekoliko modifikacija, a poslednja je M3 koji se koristi nad istokom Ukrajine trenutno. Tu-22M3 je prilagođen za prilaz cilju na ekstremno malim visinama. Avion u trupu može da ima smešteno 6 krstarećih raketa H-15 dometa 150 km, a na potkrilne nosače mogu da se stave još četiri rakete. U bombarderskim zadacima obično je korišten sa klasičnim avio-bombama mase 1.500 i 3.000 kg. Avion može da nosi 69 bombi FAB-250, 12, Fab -400, 8 FAB 1.500 i 2 FAB 3.000 precizno vođene bombe.

Taktičko tehnički podaci

Oznaka: Tu-22M3 Backfire C

Posada: 4 člana

Pogonska grupa: 2xNK-25 sa 250kN potiska sa dodatnim sagorevanjem, Gorivo 53.550kg

Dimenzije: dužina 42,28m, razmah krila 34,28 m, visina 11,08 m

Performanse: maksimalna brzina 2.300 km/h, vrhunac leta 14.000m, maksimalni dolet 5.500 km

Nosivost: prazan 54.000 kg, maksimalna u poletanju 124.000 kg, ubojni tovar 24.000 kg

Naoružanje: topovsko top GŠ kalibra 23 mm u repnoj kupoli, raketno 3xH-22, 3xH15, 6-10 RKV 500B/KSR, 69 FAB-250, 12 FAB-400, 8 FAB 1500 i 2 FAB 3000 precizno vođene bombe

H-22 (AS Kitchen)

Razvoj ove rakete datira iz 1960-tih godina 20 veka kada je razvijena i uvedena u operativnu upotrenu strateške avijacije Vozdušno veovnih sil Sovjetskog Saveza koja je po prvi put dobila u naoružanje smrtonosnu raketu za napad na udarne grupe nosača aviona. Ova krstareća raketa proizvedena je u dve varijane: za protivbrodsku borbu koje su imale nukelarnu bojevu glavu i klasičnu, odnosno kumulativno fugasnu. Posebna verzija ove rakete razvijena je bila i za protivradarsku borbu koja se usmeravala na izvor radarskog snopa. Danas je ova raketa i dalje primarno naoružanje dalekometnih bombardera Tu-22M3 koji se i dalje nalaze u naoružanju ruskog vazduhoplovostva.

Ova raketa nastala je kada je razvoj rakete H-20 postao problematičan. Optino konstrukcioni biro Raduga krenuo je u razvijanje novog tipa krstareće rakete H-22 poznata pod nazivom „burja“, a u NATO nomeklaturi AS 4 Kitchen, koja je bila veća, brža i jača od uzora britanske rakete „blue stil“, a koja je imala mogućnost da nosi nueklarnu bojevu glavu jačine 1 mega tone i inercijalnim sistemom vođenja. Za ovu raketu veliko interesovanje pokazali su kako ratna mornarica, tako i vazduhoplovostvo. Vazduhoplovostvo sovjetske mornarice smatralo je da im je potrebna u protivradarskoj verziji sa aktivinim tragačem izvora radarskog zračenja. U pitanju je veoma ubitačno oružje koje pokreće raketni motor Isayev R-201-300/S5.44 na tečno gorivo koji raketi daje potisak od 83kN i 5,9kN tokom leta dostiže brzinu od 4,5 maha što je kod Ukrajinaca ukazivalo prilikom udara da je u pitanju „Kinžal“. Raketa je je tu brzinu dostizala na visini od 24.380 m. Raketa ima kapacitet tri tone goriva TG02 i oksidator AK-20K koja obezbeđuje radijus od 270 do 550 km što zavisi od verzije, tj tipa rakete, trajektorije lete brzine i visine lansiranja. Motor koristi za pokretanje gasni generator za pogon turbopumpi i srednjeg generatora za obezbešenje delovanja hidaruličnih sklopova i avionike. Za konstrukciju rakete koristili su legure od titanijuma OT-4 i SM-5.

Danas na Zapadu postoji uverenje da Rusi imaju čak sedam verzija ovih raketa u operativnoj upotrebi H-22, H-22PG,PSI,P,M, MA,MP,N,NA. Godine 2019 neke rakete nadograđene su novim paketom za vođenje APK-22. Verzije sa nukelarnom bojevom glavu uključivale su i sistem TERCOM za mapiranje terena tokom leta rakete kao dopuna incercijalne navigacijske jedinice.

Koja verzija je napala Odesu?

U napadu na Odesu najverovatnije je upotrebljena verzija M krstareća raketa sa aktivnim radarskim inercijalnim sistemom vođenja za lansiranje iz vazduha koja do cila leti po polubalističkoj trajektoriji.Verziju MA ima potpuno autonomni sistem invercijalnog vođenja sa korekcijom na unapred određenim kontrolnim tačkama, kao kod američkih krstarećih raketa AGM-86 ALCAM i Tomohavk. Pretpostavka je je možda korištena i H-22N kratareća raketa sa aktivnim radarskim inercijalnim sistemom vođenja sa niskim profilom leta, ali H-22 NA namenjena za uništavanje stacionarnih objekata na kopnu, gde je umesto termonukelarne bojeve glave korištena fugasna.

Taktičko tehnički podaci

Projektant OKB-2 155 Raduga

Dimenzije, 11,66-11 67 m (zavisi od verzije), prečnik 0,92m, razmah krila 3,0m, visina rakete sa složenim krilima 3 m

Početna masa: 5780 kg

Masa bojeve glave u zavisonosti od veruija 630, 900, 100 kg, termonukelarna bojeva glava jačine 1,0 kT

Visina leta 22,4-24 k

Domet 110-600 km

Visina tokom leta 10-14 km,

Majsimalna brzina 3,5-4,6 maha

Motor: ZHD S5.44 potiska 13,4kN

Gorivo TG-02/AK-20F

Kurir.rs/A.Mlakar