Kineske tajne službe su za nemačke bezbednosne vlasti protivnici. Ipak, pre mnogo godina, prema istraživanju WDR-a, nemački BND je s njima otpočeo strogo poverljivu saradnju. BND o tome ćuti.

Kako se navodi na veb-stranici Savezne obaveštajne službe (BND), kontakti se održavaju sa oko "450 obaveštajnih službi u preko 160 zemalja”.

Saradnja je važan deo rada nemačke obaveštajne službe za inostranstvo. Razmena je bliska sa nekim partnerskim servisima, na primer sa SAD, Velikom Britanijom ili Francuskom.

Samo nekoliko država se smatraju tabuom, sa čijim službama nemački špijuni ne bi trebalo da sarađuju. Među njima su Severna Koreja i Belorusija, piše DW.

Misteriozna operacija Pamir

BND uglavnom ćuti o svojim savezima sa tajnim službama; kao i nadzorni organ Kanzleramta. Postoje veze koje su decenijama strogo čuvana državna tajna.

Ovo uključuje saradnju s Kinom: pre više od 30 godina BND je ušao u savez sa kineskom tajnom službom. U proteklih nekoliko nedelja WDR je istraživao ovo, obrađivao interne dokumente BND-a i razgovarao sa svedocima vremena.

Lokalne bezbednosne agencije danas načelno gledaju na špijune Pekinga kao na protivnike. Prema podacima Službe za zaštitu ustavnog poretka, kineske tajne službe špijuniraju Nemačku na različitim nivoima, razmeštaju kamuflirane špijune, izvode sajber napade i ciljano istražuju osobe preko društvenih mreža. Zanimaju ih nemačke kompanije i njihovi proizvodi, visoke tehnologije, naučna istraživanja i projekti naoružanja. Pored toga, u fokusu su nemačka spoljna i ekonomska politika, kao i kineski opozicionari i kritičari režima.

Zajednička stvar protiv Sovjetskog Saveza

Ali nemačko-kineski odnosi nisu uvek bili tako napeti kao danas. Tokm 1980ih Savezna Republika Nemačka je tražila blizinu Kine i pokušavala da izbegne tenzije – u političkim i ekonomskim područjima kao i u sferi tajnih službi.

Na primer, Kina se jednostavno više nije pojavljivala u godišnjim obaveštajnim izveštajima između 1981. i 1995. godine. Tajna služba nadležna za kontraobaveštajne poslove u zemlji, na zahtev MUP-a, više nije trebao tako pomno da gleda u Kineze.

Takozvani kinesko-sovjetski raskol, sukob između Moskve i Pekinga oko vođstva komunističkog pokreta, pobudio je nadu među nekim zapadnim vladama da bi Kina mogla biti mogući saveznik protiv Sovjetskog Saveza.

Monitoring nuklearnih istraživačkih postrojenja

U to vreme su posebno Sjedinjene Države videle dobru priliku da udruže snage sa Kinom protiv Sovjeta. I zato što je 1979. godine, padom šahovog režima tokom Islamske revolucije u Iranu, izgubljena važna lokacija za obavljanje tehničkog izviđanja protiv Sovjetskog Saveza.

Američka administracija predsednika Džimija Kartera prvi put je uspostavila diplomatske odnose s Pekingom u januaru 1979, a ubrzo nakon toga dogovorena je saradnja tajnih službi.

U zapadnoj kineskoj provinciji Ksindžijang, nedaleko od granice sa Sovjetskim Savezom, CIA je postavila dve stanice za prisluškivanje u saradnji sa obaveštajnim ogrankom kineske narodne vojske. Donet je američka tehnologija, a Kinezi su obučeni kako da je koriste. Primarni cilj u to vreme bio je nadgledanje sovjetskih objekata za testiranje nuklearnih projektila udaljenih samo nekoliko stotina kilometara.

Tražena tehnologija iz Savezne Republike Nemačke

Ali, nije samo CIA tada ušla u antisovjetsku saradnju s Kinom. BND je takođe nedugo kasnije počeo saradnju, što se vidi iz dokumenata službe, u koje je uvid imao WDR.

U julu 1985. u Kinu je otputovala delegacija iz Nemačke, u kojoj su bili tadašnji potpredsednik BND-a, odgovorni šef odeljenja i nekoliko poslanika Bundestaga. Dogovoreno je da se ne otkriva pozadina putovanja.

Nemačka turistička grupa bila je smeštena u jednoj gostinjskoj kući u Pekingu. A za kineske domaćine doneli su i poklone: ručne satove Junghansa, švajcarske džepne vojne noževe, hemijske olovke i mini-kamere proizvođača Minoks, koje su tada bile popularne među špijunima. Koštale su oko 5.900 nemačkih maraka.

Razgovaralo se o sqradnji tajnih službi koju je BND dogovorio s kineskom stranom. Operacija je u BND-u nazvana "Pamir", po srednjoazijskom planinskom lancu na granici s Kinom.

Slično CIA-i pre njega, za BND se kaže da je Kini isporučio tehnologiju za prisluškivanje u vrednosti od nekoliko miliona nemačkih maraka. S jedne strane, ovo je bilo namenjeno za praćenje komunikacija sovjetske vojske. Osim toga, testirani su sistemi za ometanje i obmanjivanje koji su u to vreme bili razvijeni za nemačke borbene avione.

Ćutanje

Američka špijunska saradnja sa Kinom naglo je prekinuta nakon što je režim u Pekingu ugušio studentske proteste na Trgu nebeskog mira (Tjananmen) u junu 1989. godine.

Vašington je gnevno reagovao, a CIA je povukla svoju tehnologiju prisluškivanja iz provincije Siindžijang. Međutim, kaže se da se BND u to vreme držao zajedničkog projekta i da je korićten za izviđanje u centralnoj Aziji i tokom 1990ih.

BND nije komentarisao koliko je toano prislušna stanica nemačke službe ostala u Kini, postoji li slična saradnja s kineskim špijunima i danas, kao ni bilo koja druga pitanja u vezi s operacijom Pamir.

"Kako bi osigurao i održao funkcionalnost BND-a (državni interes), posebno zbog zaštite izvora i metoda rada obaveštajne službe, BND nažalost trenutno nije u mogućnosti da pruži više informacija", rekla je portparolka.

Kurir.rs/Dojče vele