KAKO SU AMERIKANCI DOSTAVILI I PROTIVRADARSKE RAKETE HARM UKRAJINCIMA Zvaničnik Pentagona: Bili smo oduševljeni modifikacijom

O protivradarskim raketama AGM-88 HARM bilo je nekoliko puta reči i o tome kako ih Ukrajina koristi u ratu protiv Rusije. Sa njima je inače nedavno napadnut bio aerodrom kod Belgoroda, ali i više PVO sistema i radara od kojih su neki uništeni, što je dokumentovanoi potvrđeno autentičnim fotografijama.

O isporuci protivradarskih raketa HARM, visoki zvaničnik Pentagona rekao je sledeće:

"Bilo je to lepo, kao kod Mek Gajvera (čuvena serija iz 1980-tih o avanturisti koji se snađe u svakoj situaciji), što nas je nateralo da razmislimo koja bi druga municija, granate ili rakete mogli da se prilagode za lansiranje sa ukrajinskih platformi. Protivradarske rakete za ruske snage na terenu stvorile su dilemu da li uključiti radare i raketne baterije i postai ranjiv na udare ilki držati ih isključenim i izgubiti sposobnost da pravovremeno otkriju ukrajinske avione i naoružane dronove poput Bajraktara.

Pentagon je pre izvesnog vremena objavio informaciju da je u okviru vojne pomoći Ukrajini poslao protivradarske rakete tipa AGM-88 HARM. Navodno su američki stručnjaci prilagodili bivše sovjetske MiG- 29 za nošenje ovih projektila na potkrilnim nosačima gde su trebale biti postavljene rakete vazduh-vazduh R-27.

Na društvenim mrežama prve nedelje avgusta pojavile su se slike na kojima su se mogli videti delovi rakete koja je navodno pogodila jedan ruski radar. Simpatizeri Kijeva i vaskolikog Zapada slavodobitno su saopštili da je uništen osmatrački radar PVO sistema S-300 koji je pogođen sa protivradarskom raketom američke proizvodnje AGM-88 HARM.

AGM-88 HARM

AGM-88 HARM je protivradarska raketa srednjeg dometa. HARM je skraćenica od High speed Anti Radar Missile, odnosno protivradarskoj raketi. Njen razvoj započeo je 1974. Raketa može da dejstvuje po radarima koji rade u režimima kontinuiranog ili impulsnog zračenja, koai i po onima koji menjaju frekvenciju u toku rada. Glava za samonavođenje rakete sposobna je da reaguje na na radarsko zračenje u talasnom opsegu 3,5,10 i 25 cm. U moemoriji računara se čuvaju se etaloni radarskih stanica protivnika. Primljeni signal se upoređuje sa etalonskim radom radi brze identifikacije. Za akriviranje bojeve glave se koristi laserski upaljač.

Krajem 1980 tih razvijena je nova varijanta nosila je oznaku AGM-88B koja je i ispiručena Ukrajini iz skladišta armije SAD. Bojeva glava ove rakete ima dvostruko veći radijus u poređenju sa verzijom AGM-88A. To je ostvareno novom konstrukcijom bojeve glave koja se izrađuje od legure volfarma.

Ubrzo je razvijena je i verzija AGM-88C, koja je izvršena modernizacija glave za samonavođenje rakete koja uključuje dvostruko povećanje radne frekvencije i računare sa povećanom brzinom rada.

Kako HARM napada radarsku stanicu

Postoje tri načina, PRVI kada je odranije poznat tip radara i rejon razmneštaja radarske i raketne jedinice, tada pilot pomoću stanice za radiotehničko izviđanje ili prijemnika radarskog zračenja otkriva objekat dejstva, a posle zahvata sa glavom sa samonavođenje lansira raketu. Drugin način dejstva primenjuje se kad se radarske stanice slučajno otkriju u toku borbenog leta aviona.

Treći način dejstva se primenjuje u onim objektima dejstva gde je otkirven radiotehnički senzor za izviđanje, a glava za samonavođenje nije ostvarila zahvat..

Za potrebe OS SAD i saveznika prizvedeno je više od 17.500 primeraka ovih raketa koje se nalaze i u naoružanju RV Velike Britanije, Nemačke, Španije, italije, Australije i sad Ukrajine.

Kurir.rs/The New Yorker