KO JE BIO MILAN IZ CRNE GORE KOJI JE ZAREDIO FRANJU? Ognjenović od pravoslavca postao Emilio i odigrao važnu ulogu u životu budućeg pape (FOTO)
Crnogorac koji je zaredio Franju za biskupa
Vest o smrti pape Franje, koji je u ponedeljak preminuo u 89. godini, odjeknula je širom sveta i izazvala tugu među vernicima i poštovaocima Katoličke crkve.
Odlazak ovog skromnog i omiljenog poglavara ostavlja snažan pečat u savremenoj crkvenoj istoriji. Ipak, za naš region posebno je zanimljiva jedna manje poznata činjenica iz njegovog duhovnog života – papa Franja je zaređen za biskupa rukom nadbiskupa Emilija Ognjenovića, čoveka crnogorskog porekla, čiji je životni put bio jednako izuzetan kao i skroman.
Ko je bio Emilio Ognjenović?
Emilio Ognjenović po ocu je poreklom iz pivskog sela Mratinje, od bratstva Ognjenovića. Podaci o njegovom rođenju se razlikuju. Prema jednim izvorima, rođen je u Olavariji, Buenos Ajres, a prema drugim, rođen je na Cetinju 25. januara 1923. godine, kao Milan Ognjenović.
Majka mu je bila Hrvatica iz Dalmacije. U jednom intervjuu prilikom posete Međugorju, govorio je kako je brak njegovih roditelja bio „u izuzetnom skladu i miru, obasjan božanskom ljubavlju, međusobnim poštovanjem i pažnjom“.
Iako su ga neki, kao i samog papu Franju, optuživali za negativne uloge tokom političkih prevrata u Argentini, Ognjenović je među katoličkim sveštenstvom uživao veliki ugled i dostigao je zvanje nadbiskupa.
Zahvaljujući svom ugledu, Emilio Ognjenović je, kao tadašnji biskup Mercedeske biskupije u Argentini, imao čast da 27. juna 1992. godine, kao jedan od suzareditelja, zajedno sa apostolskim nuncijem Ubaldom Kalabrezijem, u katedrali u Buenos Ajresu, zaredi papu Franju, uz glavnog zareditelja kardinala Antonija Kvaracina.
Ljubav oca i majke
Emiliov život je započeo tragedijom. Njegova majka, narušenog zdravlja, teško se razbolela ubrzo nakon njegovog rođenja i umrla u 33. godini. Otac mu se, kako se navodi, razboleo od tuge i žalosti za njom i ubrzo takođe preminuo.
Brigu o malom Milanu preuzela je njegova baka, jedini preostali srodnik koji je mogao da se stara o njemu. Ona ga šalje u školu u jedno malo mesto u Argentini, blizu svetilišta Gospe u Lujanu.
U to vreme, rimokatolička i pravoslavna crkva u Crnoj Gori imale su znatno prisnije odnose nego danas. Katolici i pravoslavci su zajedno koristili iste crkve, družili se, sklapali brakove, slavili slave i pomagali se u nevoljama.
Zbog toga ni njegovom ocu, pravoslavcu, nije bila strana katolička liturgija, a posebno ne Milanu, čija je majka bila katolkinja. Bez predrasuda, kao dečak, otišao je u daleku Argentinu.
Milan postaje Emilio
Po dolasku u Argentinu, Milan menja ime u Emilio. Ta promena nije bila stvar njegove volje – argentinske vlasti nisu dozvoljavale strana imena, pa su doseljenici morali da ih promene u lokalna ili internacionalna. Tako je Milan postao Emilio – ime koje ipak zadržava fonetsku sličnost sa izvornim.
Emilio je poneo svu ljubav i pobožnost koju su mu roditelji usađivali od rođenja. Zahvaljujući prirodnoj bistrini i talentu, brzo je napredovao u školi, a kasnije i na teološkim studijama. Kao katolički sveštenik bio je posvećen, predan i uzoran sluga Božji.
Svet je gledao kao jedno veliko bratstvo, ljude kao decu Božju, koje treba voleti i pomagati u skladu s načelima hrišćanske vere.
Nadbiskup Mercedes-Lujanske nadbiskupije, Emilio Ognjenović, zaređen je 17. decembra 1949. godine u Nacionalnoj bazilici u Lujanu. Bio je poznat kao revnosni hodočasnik, posetio je mnoga sveta mesta širom sveta. Iako u poznim godinama i sa bolesnim nogama, 2007. godine posetio je Međugorje, koje je na njega ostavilo snažan utisak. Preminuo je 29. januara 2011. godine.
(Kurir.rs/Nova)
· Reaguj