BEČ - Glavni grad Austrije, Beč, ove godine obeležava 40 godina postojanja metroa, pošto je prva trasa na liniji U1 otvorena 25. februara 1978. godine.

Izgradnja metroa u Beču počela je 3. novembra 1969. godine, i to bez velike pompe, tadašnji gradonačelnik Bruno Marek, kao nijedan član gradske vlade nisu prisustvovali početku radova na trgu Karslplac.

Najveće gradilište Evrope u to doba izazvalo je negodovanje Bečlija zbog brojnih zastoja u saobraćaju, pa su i neki pevači, poput Hajnca Konradsa, posvećivali pesme ovom gradilištu.

Ubrzo se izgradnja metroa, 1970., razvila i kao turistička atrakcija, pošto je jedan deo radova bio otvoren i mogao se pratiti napredak radova.

Otvaranje prve deonice usledilo je, za razliku od početka radova, svečano uz prisustvo predsednika Rudolfa Kirhšlegera, kao i poličkog vrha Austrije.

Prva deonica linije U1 koja je otvorena 25. februara 1978., bila je duga 3,2 kilometara i protezala se od Karlsplaca u strogom centru grada, do Rojmansplaca u 10. bečkom okrugu. Tada je bilo svega pet stanica, a danas se mreža podzemne železnice proteže na dužini od ukupno 83 kilometara i 109 stanica.

Iako je metro 1978. zvanično otvoren, prve vožnje podzemnom organizovane su ranije. Pošto se stanovništvo, nakon rata, bojalo da se spušta ispod zemlje, kako bi oduzeli strah, odlučeno je da se već 1973. spusti pod zemlju jedna kompozicija, koja je od 1974. počela da vozi građane u cilju navikavanja na novi prevoz.

Inače odluka da se gradi metro u Beču doneta je 1966. godine, a 1968. je usvojena u gradskoj skupštini. Međutim, prva razmišljanja o "spuštanju" gradskog prevoza ispod zemlje u Beču su postojale već tokom 19.veka.

Prvi plan poznat javnostri datira iz 1844., kada se razmišljalo o trasi između Albertine do Hiteldrofa. Takođe i na svetskoj izložbi 1873. predato je 23 nacrta za mrežu metroa, a pobednički projekat izradio je poznati bečki arhitekta tog doba Oto Vagner, koji je tek započeo svoju karijeru. Krah bečke berze zadao je udarac ovom projektu, koji je obustavljen u samom začetku.

Posle Drugog svetskog rata diskusije o metrou postale su konkretnije i tokom 50-tih godina je Narodna partija Austrije (OVP) najavila izgradnju.

Međutim, nije bilo moguće tako brzo sprovesti projekat pošto je tada najpoznatiji arhitekta Roland Rajner za vreme predvođena Direkcije za planiranje od 1958. do 1962. kočio izgradnju i forsirao tramvaje.

Kada je 1968. doneta odluka o izgradnji metroa, a tada je predviđeno da ima sedam linija, odlučeno je da se najpre, iz finansijskih razloga gradi smanjena mreža sa linijama U1, U2 i U4, što je realizovano budžetom u visini od oko 20 milijardi šilinga. U drugoj fazi proširenja, koja je započeta 1983. počele su da se grade linije U3 i U6. Linija U6 počela je sa radom 1989. godine, a U3 1991..

Od prvih planova 1967. do kraja prošle godine u izgradnju metroa grad je potrošio devet milijardi evra. Ove godine počinje gradnja linije U5, koja će biti potpuno automatizivana, i čije otvaranje je planirano za 2024. godinu.

Kurir.rs/Tanjug

Foto: Profimedia