NIKOGA NIJE BRIGA: Zašto je srušena spomen-ploča Cacinim žrtvama?

Masakrirali su njegovo telo. Ubili su ga zajedno s grupom pripadnika MUP-a i Armije BiH, među kojima su bili Admir Hebib, Elvir Šovišić, Jasmin Šamdžija, Hamid Humić, Izet Karšić, Kemal Kojić, Slaven Markešić, Srđan Bosiljčić. Još se prepričava svedočenje tada devojčice, sada majke dvoje dece, koja je živela u neposrednoj blizini mesta koje je Caco proglasio svojim štabom.

Jutro posle “obračuna” išla je po vodu. Na povratku kući, petnaestogodišnja devojčica čiji je otac bio pripadnik Armije BiH, noseći ko zna koliko litara vode, prolazila je Bistrikom baš u trenutku kada su iznosili raskomadana tela dečaka koje su ubili Caco i njegovi sledbenici.

Tokom 1992. i početkom te 1993. Caco i njegovi sledbenici ubijali su u Sarajevu koga su hteli. Među žrtvama su starci, invalidi, pripadnici Armije, žene, muškarci koji su radili u bolnici, čiji su članovi porodice bili pripadnici Armije ili MUP-a…

Posle “akcije Trebević”, u kojoj je Sarajevo oslobođeno od Cace pisalo se kako nema zločina koje Caco i njegovi ljudi nisu počinili.

“Ljudi su odvođeni na kopanje neposredno do četničkih rovova. Pojedinci, posebno vlasnici privatnih i ugostiteljskih objekata, kidnapovani su i ucjenjivani, a mnogi su i ubijeni. Caco je sa svojim ljudima vršio i silovanja. Tako je potvrđeno da je lično silovao žene i djevojke, čak i pripadnice svoje brigade. Postoje indicije da je vršio i odmazdu nad civilnim stanovništvom, te sa ljudima koji su s njime neposredno pljačkali prehrambene i artikle građevinskog materijala, krao automobile i druga motorna vozila”, pisalo je Oslobođenje.

Više od 20 godina je trebalo da neko u Sarajevu, u neposrednoj blizini mesta gde je Caco ubio Dragana i njegove drugove, postavi malu spomen-ploču. To nisu uradile vlasti, kojima je i to dužnost, nego grupa građana koji kažu da ih se uspomena na sve nevine žrtve rata tiče. Samo nekoliko minuta je trebalo da neko uništi tu ploču.

(N.A-Tacno.net/Foto:Tacno.net)