ČITAJTE ISPOVESTI UHAPŠENIH SRBA U CRNOJ GORI: Tukli su nas dok nisu videli da nismo naoružani

PODGORICA - Savjet za građansku kontrolu rada policije objavio je izveštaj o obavljenom razgovoru sa 13 od ukupno 14 pritvorenih državljana Srbije, uhapšenih u Crnoj Gori pod sumnjom da su organizovali kriminalnu organizaciju radi ugrožavanja zakonodavne i izvršne vlasti Crne Gore. Neki od uhapšenih građana Srbije su naveli da je policija prilikom hapšenja prema njima primenila silu, i da su bili fizički matretirani, sve dok se policajci nisu uverili da nisu naoružani.

Određeni mediji dana 16. oktobra 2016. godine objavili su infomaciju da je policija spriječila terorističko djelovanje planirano u večernjim satima. Tog dana, 16. oktobra 2016. godine, u Crnoj Gori su održani redovni parlamentarni izbori a u pojedinim opštinama i izbori za lokalne skupštine.Opozicione partije su pokušaj terorističkog djelovanja i aktivnosti policije na njegovom suzbijanju prepoznale i kao činjenicu koja utiče na izbornu volju dok su iz Vlade i vladajuće partije saopštili da pokušaj udara na sistem ne treba dovoditi u kontekst izbornog procesa i da aktivnosti nadležnih državnih organa nisu uticale na rezultat izbora.

Policijske i aktivnosti državnotužilačke organizacije

Istog dana, oko 13 sati, zvanično se oglasio i starešina policijske organizacije. Saopšteno je da je Uprava policije u saradnji sa Agencijom za nacionalnu bezbjednost i uz koordinaciju i po nalogu Specijalnog državnog tužilaštva, a postupajući shodno operativinim i obavještajnim podacima kojima je raspolagala, lišila slobode, dana 16. oktobar 2016. godine, dvadeset (20) lica, državljana Republike Srbije, dok se za jednim licem, takođe državljaninom Srbije, traga. Ova lica su, prema izjavi direktora uprave policije od 16. oktobra 2016. godine, osumnjičena da su na teritoriji Crne Gore počinila krivična djela stvaranje kriminalne organizacije i terorizam.

Oni su, kako se sumnja, ušli u Crnu Goru i imali namjeru da prvo preuzmu automatsko oružje a potom da 16. oktobra2016. godine, u večernjim satima, izvrše napade na institucije sistema, policiju i predstavnike državnih organa, ne iskučujući mogućnost napada na visoke državne zvaničnike. Ministar unutrašnjih poslova saopštio je, istog dana, da nije zvanično informisan od Uprave policije o lišavanju slobode grupe lica i da nezvanične informacije koje posjeduje neće javno iznositi. Izrazio je zabrinutost zbog neobavještavanja od strane Uprave policije.

(VDT) Crne Gore. Saopšteno je da je u prostorijama Specijalnog državnog tužilaštva saslušano 20 osoba koje su lišene slobode zbog postojanja osnova sumnje da su izvršile krivična djela – stvaranje kriminalne organizacije u sticaju sa krivičnim djelom terorizam. Nakon saslušanja za 14 osoba je donijeto rješenje o zadržavanju do 72 sata dok je 6 lica pušteno na slobodu. Iz VDT Crne Gore je saopšteno da se osnovano sumnja da je početkom oktobra u Srbiji i Crnoj Gori formirana kriminalna organizacija, s ciljem uticaja na zakonodavnu i izvršnu vlast u Crnoj Gori.

“Sumnja se da je plan ove organizacije bio da u vrijeme proglašenja rezultata na parlamentarnim izborima, uz upotrebu oružja, napadnu okupljene građane ispred Skupštine Crne Gore i službenike Uprave policije, a da potom zauzmu prostorije Skupštine, s namjerom da proglase izbornu pobjedu određenih političkih partija. Takođe se sumnja da je plan kriminalne organizacije bilo lišavanje slobode Premijera Crne Gore. U toku postupka utvrđeno je da su kriminalnu organizaciju, osim lica koja su lišena slobode, činila i lica na čijoj se identifikaciji i lišavanju slobode i dalje intenzivno radi”.

Aktivnosti građanske kontrole policije

Savjet za građansku kontrolu policije oglasio se takođe 16. oktobra 2016. godine, nakon izvršene konsultacije svih članova, konstatujući potrebu da se pažljivo prati ukupno postupanje policije i poruku javnosti da će građanska kontrola policije postupati u skladu sa svojim zakonskim ovlašćenjima i zadacima na polju zaštite osnovnih ljudskih prava i sloboda i promovisanja policijskog integriteta.4Savjet za građansku kontrolu rada policije podnio je Vrhovnom državnom tužilaštvuCrne Gore zahtjev za posjetu licima za koje je donijeto rješenje o zadržavanju do 72 sata.

Kada je istražni sudija Višeg suda u Podgorici donio rješenje o jednomjesečnom pritvoru Savjet je podnio zahtjev predsjedniku Višeg suda za posjetu pritvorenim licima u Zavodu za izvršenje krivičnih sankcija (ZIKS).

Na zahtjev Savjeta predsjednik Višeg suda je odgovorio istog dana odobravajući posjetu svim pritvorenim licima (14).U ime Savjeta posjetu je izvršio predsjednik mr Aleksandar Saša Zeković.

Savjet se zahvaljuje na ažurnom odnosu Suda i pohvaljuje efikasnost sudske vlasti cijeneći da je ispoljeni pristup u funkciji zaštite prava pritvorenih lica, privrženosti države Crne Gore zaštiti od mučenja i nečovječnih i ponižavajućih postupka i da počiva na principu povjerljivosti i saradnje.

Posjeta pritvorenim licima u ZIKS - Zatvor Podgorica

Dana 21. oktobra 2016. godine predstavnik Savjeta za građansku kontrolu rada policije, mr Aleksandar Saša Zeković, predsjednik Savjet, posjetio je shodno vanrednoj dozvoli predsjednika Višeg suda u Podgorici, lica kojima je istražni suda ovog suda odredio pritvor zbog zbog postojanja osnova sumnje da su izvršili krivična djela – stvaranje kriminalne organizacije u sticaju sa krivičnim djelom terorizam. Posjeta je izvršena navedenog dana u intervalu od 9.30 do 14.15 sati.

Razgovor je obavljen sa ukupno trinaest (13) pritvorenih lica i to ovim redom: B.D. (1), P.A. (2), D.S. (3), S.Ć. (4), M.D. (5), A.Č. (6), S.Đ. (7), I.M. (8), D.M. (9), M.A. (10), N.Đ. (11), B.M.(12) i K.H.(13).

Iz Savjetu nepoznatih razloga razgovor nije realizovan sa pritvorenikom A.A. zbog čega će Savjet zatražiti ponovo, kod Višeg Suda, vanrednu dozvolu za posjetu Zatvoru Podgorica.

Tokom posjete, prilikom razgovora sa prvim pritvorenim licem, dva službenika zatvorske policije su bila prisutna u istoj prostoriji na način što su sjedjeli na klupi odmah uz pritvoreno okrivljeno lice. Predstavnik Savjeta je skrenuo pažnju na odgovorajući standrad i zamolio da svom neposrednom starešini ukažu na to. Saopštili su da im je tako naređeno na šta je predstavnik Savjeta saopštio da je posjetilac i da će u potpunosti poštovati naređenja zatvorske uprave ali da je u konkretnom slučaju dovoljno osigurati vizuelni nadzor bez neposrednog prisustva zatvorske straže u istoj prostoriji sa pritvorenim licem obzirom da se razgovora o poštovanju ljudskih prava.

Pri samom kraju razgovora sa prvim pritvorenim okrivljenim licem predstavnik ZIKS- a je obavijestio predsjednika Savjeta da je uvažena sugestija i da će se službenici ZIKS-a, zaduženi za obezbjeđenje, nalaziti ispred prostorije uz otvorena vrata.

Nakon toga svi naredni razgovori realizovani su na opisani način i protekli su bez primjedbi i problema bilo koje vrste.

Poštovanje prava lica lišenih slobode odnosno lica u pritvoru

Poseban značaj tokom posjete Savjet je pridao sledećim pravima lica zadržanim i pritvorenim od strane policije: (1) pravo da o svom zadržavanju i pritvaranju obavijesti lice po svom izboru, (2) pravo na usluge advokata i (3) pravo na medicinski pregled.

(1) Savjet za građansku kontrolu policije ne može sa potpunom sigurnošću potvrditi da je kod osoba lišenih slobode a sa kojima su zatvorske vlasti omogućile kontakt (sa njih ukupno 13 je razgovarao predstavnik Savjeta) ispoštovana zakonska obaveza policije da odmah, a najkasnije u roku od 24 časa od časa lišenja slobode, obavijeste porodicu osobe lišene slobode. Sva lica s kojima je razgovarano su se pohvalno izrazila na postupanje nadležnog tužioca po pitanju obavještavanja njihovih porodica.

(2) Sva lica, sem jedne osobe, su slabog imovnog stanja i dodijeljen im je branilac po službenoj dužnosti prilikom prvog saslušanja kod tužioca. Samo jedna pritvorena osoba imala je eksplicitne primjedbe da joj policija nije omogućila pristup advokatu. Predstavniku Savjeta je kazala da joj je policija saopštila da će joj biti omogućen pristup advokatu prilikom prvog saslušanja kod tužioca. Međutim, interesantno je da ista osoba tada nije zahtijevala advokata “smatrajući da joj neće trebati jer je nevina”.

Neka pritvorena lica su otkazala usluge dodijeljenih advokata, zbog nedovoljnog povjerenja ali i zbog nepoznavanja i nerazumijevanja funkcionisanja sudskih procedura. Jedno pritvoreno lice pozitivno je prepoznao postupak branioca po službenoj dužnosti koji je na njegov račun u zatvorskoj kantini uplatio određeni novčani iznos. Predstavnik Savjeta prilikom posjete je primjetio je da je takav gest advokata okrivljenoj pritvorenoj osobi naročito značio. Predsjednik Savjeta se dodatno obratio diplomatskom predstavništvu Republike Srbije u Crnoj Gori s apelom da se veća pažnja, zbog ukupnih, izuzetno loših, imovinskih prilika pritvorenih lica i njihovih porodica obrati kvalitetu njihove pravne zaštite i pravne pomoći.

(3) Savjet konstatuje da je svim zadržanim i pritvorenim licima omogućena odgovorajuća zdravstvena njega a ekipa Zavoda za hitnu medicinsku pomoć je više puta intervenisala tokom boravka ovih lica u prostorijama za zadržavanje Centra bezbjednosti (CB) Podgorica.

Sva lica su su veoma pohvalno izrazila na postupanje policijskih službenika u vezi njihovim zahtjevima za pregled ljekara. Saopštili su da su policijski službenici profesionalno i brzo reagovali a da se medicinska ekipa u prostorijama za zadržavanje pojavila u roku ne dužem od 15 minuta. Savjet konstatuje da pritvorena lica nisu imale primjedbe na način i tok sprovođenja ljekarskog pregleda i isti su realizovani bez prisustva (dometa) policijskih službenika. Nije bilo konkretnih primjedbi na dostupnost medicinske dokumentacije sem u jednom slučaju na način što je pritvoreno lice objasnilo da nije dobilo izvještaj sa pregleda ali da “ne sumnja da je taj izvještaj dostupan i u posjedu njegovog advokata”.

Savjet za građansku kontrolu policije konstatuje da tokom obezbjeđenja lica lišenih slobode i trajanja tužilačkog zadržavanja u prostorijama CB Podgorica u potpunosti je ispoštovano dostojanstvo svih zadržanih i pritvorenih osoba i kod istih, na bilo koji način, nije evidentirano vrijeđanje ličnosti ili omalovažavanje. To potvrđuju iskazi svih 13 osoba koje je Savjet posjetio dana 21. oktobra 2016. godine u Zatvoru Podgorica ZIKS-a.
Savjetu nije saopštena nijedna primjedba, bilo koje vrste, povodom načina i toka saslušanja ili o postojanju bilo kakvih pritisaka policijskih službenika prema zadržanim odnosno pritvorenim licima. Nije evidentirana ni jedna primjedba po dolasku u službene prostorije policije o postojanju prekoračenja ovlašćenja, mučenju i drugom neprofesionalnom postupanju. Imajući u vidu ove činjenice, i sve detalje obavljenih razgovora tokom posjete, Savjet se nije interesovao kod Uprave policije za dodatne garancije protiv zlostavljanja jer na to nije ukazalo ni jedno pritvoreno lice.

Iako to nije u njegovoj nadležnosti Savjet je registrovao, tokom posjete, da su sva pritvorena lica veoma pohvalno izrazila na odnos i postupanje osoblja istražnog zatvora i zatvorske policije. Pohvalno su se izjasnili po pitanju kvaliteta ishrane, medicinske pomoći i odnosa ostalih pritvorenih lica (cimera_ki) prema njima. Jedno pritvoreno lice je ukazalo na nedostatak jastuka i ćebeta što je pozitivno riješeno tokom same posjete predstavnika Savjeta odnosno tokom nastavka razgovora sa ostalim pritvorenim licima. Cimeri_ke su pomogli okrivljenim pritvorneim licima iz ove grupe u obezbjeđenju adekvatne garderobe (čiste i tople) obzirom da su lične stvari, kod najvećeg broja njih, prilikom lišavanja slobode, ostale na lice mjesta (motel “Venecija”).

Savjet je registrovao u određenom broju slučajeva navode lica lišenih slobode da su i pored potpune saradnje sa policijskim službenicima bili predmet mogućeg prekoračenja ovlašćenja i nepotrebnog ponižavajućeg tretmana. Na osnovu raspoložive dokumentacije u koju je Savjet imao uvid kod nijednog lica nisu registrovane ozbilinije posebno teže tjelesne povrede. Savjet je ukazao na mogućnost pokretanja odgovarajućih postupaka pred unutrašnjom i građanskom kontrolom policije što pritvorena okrivljena lica koja imaju opisano iskustvo nisu prihvatila. Tokom posjete i nakon nje, Savjet je posebno imao u vidu zapažanje da poznavanje zakonskih procedura a posebno standarda u postupanju policije i njenoj obavezi poštovanja ljudskih prava nije zadovoljavajuće kod pritvorenih okrivljenih lica. S tim u vezi je i obraćanje diplomatskom predstavništvu Republike Srbije u Crnoj Gori kao i sama realizovana posjeta Savjeta koja je u skladu sa domaćim i međunarodnim standardima i u funkciji zaštite prava pritvorenih lica.

Pritvorena lica koja su ukazala na pojedinačno postupanje službenika policije bila su kategorična da ne žele da se sprovode postupci protiv istih smatrajući da razumiju njihov početni pristup i “grubost” obzirom da su primjenjivali policijska ovlašćenja prema licima koja se dovode u vezi sa najozbiljnijim kriminalnim aktivnostima. Imajući u vidu lično profesionalno iskustvo predstavnika Savjeta (radio je i na slučaju utvrđivanja prekoračenja ovlašćenja u policijskoj operaciji “Orlov let”) ali i ukupnu dokumentaciju Savjeta tim povodom kao i ranije tekovine u radu, Savjet konstatuje da je unaprijeđen kapacitet i postupanje policije u operacijama visokog rizika a posebno prema građanima koji se dovode u vezi sa izvršavanjem najtežih krivičnih djela. Prostora za dalje unapređenje ima i na to ukazuju individualne izjave pritvorenih lica (pogledati dalje).

Policijska operacija: Neposredna zapažanja zadržanih i pritvorenih lica

K.H. (1977), iz Beograda, diplomirana scenografkinja za TV, pozorište i film, nije imala primjedbi na postupanje policije tokom lišavanja slobode i zadržavanja u prostorijama za obezbjeđenje. Napomenula je da je nije izvršen njen njen lični pretres a da je pretres njene torbice obavio muškarac.

B.M. (1955), iz Novog Sada, građevinska tehničarka u penziji, lišena je slobode u hostelu. Kaže da su policijski službenici naredili da pokupe svoje stvari iz sobe pođu sa njima u stanicu. Odmah su im, u sobi, oduzeli telefone. Njima iz sobe nisu vezane ruke prilikom odvođenja. Kaže da je kasnije protestvovala zbog uizmanja DNK kao i da je sve vrijeme tražila kontakt sa advokatom. Na listu papira u kancelariji je napisala sve primjedbe koje je imala u vezi sa postupanjem policije. Tražila je da se to zvanično zavede. Inspektor je uputio da sve primjedbe u vezi postupanja policije saopšti tužiocu prilikom razgovora sa njim. Naglasila je da je u Crnu Goru došla da bi dogovorila promociju knjige i susrela se sa “legendarnim četničkim vojvodom Č.D. koji je preživeo strašna stradanja”. Kaže da je htjela da kontaktira “svedoke istorije” D.V. i Č.D. Ističe da je aktivna u Svečetničkom Srpskom pokretu.

N.Đ. (1982) iz Šabca, rukovalac građevinskih mašina, ističe da nije pružao otpor pri lišavanju slobode ali ga je policajac udario nekoliko puta, po leđima, dok je stajao okrenut glavom ka zidu. Ističe da ne želi da to prijavljuje jer razumije da policija treba biti gruba prema onima za koje misle da su teroristi. “Verovatno su imali dojavu da smo naoružani do zuba i bili su grubi. Posle, kad su videli da smo bezopasni, bili su ljubazni i korektni”. Ističe da je simaptizer ravnogorske ideje i da je to u Srbiji dozvoljena aktivnost i da zbog ne bi treba da odgovara.

M.A. (1990), iz Šabca, poljoprivrednik i taksi vozač kaže da je policija pri upadu u sobu u motelu “Venecija” bila gruba “što se dalo za očekivati kada su mislili da smo teroristi”. Kaže da su kasnije bili korektni i atmosfera i ponašanje prema njima je bilo normalno. “Naredili su da stojim uza zid. Počeo sam da drhtim jer ne mogu puno da stojim na nogama. Policijac mi je tada prišao i rekao “Šta drhtiš pičkice”, “uplašio si se a”. Tada me je udario nekoliko puta čizmom u koleno i po listu gde imam tetovažu kao i pesnicom u leđa. Zabolelo me je i skoro da sam pao” kazao je ovaj pritvorenik predstavniku Savjeta za građansku kontrolu policije. “Inspektor u civilu je bio ljubazan. Donio mi je patike da obujem jer sam mu prethodno objasnio ko je su moje. Patike su, to se sećam, ne znam kako i zašto, bile ispljuvane”. Rekao je da je u Crnu Goru došao zbog posjete manastiri i da je simatizer četnika. “Moj pradeda Milan je nosilac Albanske spomenice i mi njegujemo na taj način tu tradiciju. Uvek kad mogu obilazim i idem na četničke skupove. Najčešće pomažemo radom po manastirima”. U prostorijama za zadržavanje policijski službenici su bili, istakao je ovaj pritvorenik, ljubazni i profesionalni.

D.M. (1966), iz Grocke, keramičar, nema primjedbi na postupanje policije. “Inspektor u civilu držao me je za ruku, drugi iza njega, čitao je naglas imena ljudi sa spiska i potvrdio sam kada je pročitao moje ime”. Pohvalio je odnos policijskih službenika tokom zadržavanja i istakao da je medicinska pomoć, koju je tražio nekoliko puta, zbog problema sa pritiskom koje ima, bila brza i besprekorna.

I.M. (1980), iz Šabca, građevinski radnik, nema ličnih primjedbi na postupanje policije ali je “čuo udarce kada su policijaci udarali druge u sobi”. Kaže da je napeta atmosfera trajala nekoliko minuta i da je popustila pošto je policija izvršila pretres sobe. Policijski službenici prema kazivanju ovog protvorenog lica su nakon toga bili ljubazni i korektni - “Pitali su nas da li nas stežu lisice i ko bi se požalio oni bi popustili. Kome je bilo hladno dozvolili su da se obuče. Posle kad smo saznali za što nas optužuju razumeo sam postupak policije”. Ističe da je simpatizer ravnogorske ideje i da je u Crnu Goru doputovao zbog pohođenja manastira Ostrog.

S.Đ. (1964), iz Grocke, krojač, ističe da je slobode lišen u hostelu. Nije kaže bio vezan već su mu tražena dokumenta, dao ih na uvid a potom je ljubazno zamoljen da pođe u policijsku stanicu. Kaže da mu je preminula kćerka i da ne propušta priliku da posjeti manastir Ostrog. Mogućnost za putovanje ponudio mu je D.A. koji mu je i dao novac za smještaj. “Sramota me je što sam ovoliko potresao svoju porodicu. Ništa o ovome ne znam. Ne mogu da shvatim, stalno razmišljam, kako sam došao u vezu sa ovim” kazao je ovaj pritvorenik prilikom posjete građanske kontrole policije.

A.Č. (1983) iz Šabca, vozač saniteta u Opštoj bolnici, ističe da je u Crnu Goru došao iz vjerskih razloga. Slobode je lišen u motelu “Venecija”. “Upala je policija, tražila je oružje. Neke od nas su bacili na pod i vezali. Prije nego sam vezan udarili su me pendrekom po leđima. Nisam pružao otpor. Samo smo odgovarali na njihova pitanja.

Policajac koji je stajao iznad mene udario me je pištoljem u lice” (pokazuje lijevu jagodicu). Predstavniku Savjeta za građansku kontrolu policije je saopštio da štrajkuje glađu i da je odbio infuziju. Ističe da mu je žao što je tražio promjenu advokata: “Bio sam ljut na njega, rekao mi je da će doći u sredu, a došao je tek danas. Objasnio je da nije imao dozvolu. Sada razumem, i na osnovu razgovora sa Vama, da sam pogrešio. Pokušaću da povučem taj zahtev”.

M.D. (1957), iz Grocke, bravar po zanimanju. Naglasio je da je dijabetičar i da je policija sve vrijeme odnosa prema njemu to poštovala. Nema primjedbi na postupanje policije koja ga je lišila slobode u hostelu. Pohvaljuje odnos ljekara. Istakao je da je simpatizer četničkog pokreta i da mu je mogućnost da putuje pružio D.A. “Dva puta sam bio u Srbiji na slične skupove. Priča se o Draži i pevaju pesme. To mi se dopalo.” Pohvaljuje odnos i postupanje prema njemu u tužilaštvu. Kaže da je bez novca i da je to rekao advokatu dodijeljenom po službenoj dužnosti. Nakon toga advokat je na njegov račun u zatvorskoj kantini uplatio 50 eura. Kažu da su ga u sobi cimeri odlično primili. “Svi su dobri ljudi, posebno novinar sa naočarima” kazao je on.

S.Ć. (1979), iz Šabca, muzičar - gitarista, lišen je slobode u motelu “Venecija”. Pritisli su me (policija) uz zid i vezali ruke. Vikali su “Gde je oružje, gde je oružje” i “Zapamtićete vi Crnu Goru”. Ne znam čime, nisam smeo da gledam sem u zid, ali udarili su me nekoliko puta, mislim ukupno tri, po glavi. Momka pored mene, Miloša Aćimovića, maltretirali su zbog tetovaže. Udarali su ga. Čuo sam i druge udarce i jauke. Kada su pretresli naše stvari i sobu potpuno su se promenili. Šalili su se sa nama. Mom bratu od ujaka Ivici su rekli “Ivica sad će ti doći Marica”. Ističe da je prvu izjavu dao bez prisustva advokata i da je rekao da nema novaca da ga plati.

D.S. (1974) iz Šabca, ribar nema primjedbi na postupanje policije. Pohvaljuje odnos i posvećenost dodijeljene advokatice. Prilikom posjete predstavnice Ambasade Republike Srbije, u istražnom zatvoru, dao je kontakte svojih roditelja da budu obaviješteni da je u pritvoru. Kaže da mu je ranije inspektor ponudio da mu on pozove roditelje. Objasnio je da su stariji ljudi i da ne želi da ih policija o hapšenju obavještava tako kasno. “Zamolio sam da to urade sutra. Međutim to mi više niko nije ponudio”. Ističe da je član Ravnogorskog pokreta i da u Srbiji nisu imali problema nikada zbog toga.

P.A. (1977) iz Šabca, keramičar, pri lišavanju slobode spavao je u sobi, sa još tri cimera, u motelu “Venecija”,. “Vikali su gde je oružje, i bili su grubi ali čim su videli da nema ništa popustili su i bili dobri prema nama. Sve vreme nakon toga bili su korektni. Nisam pružao nikakav otpor. Kad su upali okrenuli su me licem ka podu, vezali. Tada me je neki policijac pritisnuo čizmom ili koljenom na desnoj strani leđa. Osjećao sam pritisak na rebra. Odgovorio sam da nemam oružje. Udarili su me u glavu pištoljem najmanje četiri puta. Nisam se protivio udarcima već sam bio miran i odgovarao na pitanja. Tužiocu sam se požalio i odmah je naredio da me odvedu u Urgentni centar. Imao sam oguljotine po licu i nosu. Lekaru sam odgovorio na sva pitanja u vezi povreda. Uneo je to u izveštaj.

“Da sam na njihovom mestu (misli na policiju) možda bih isto postupio kada vidim da imam posla sa nekim ko je terorista. Ovo ne govorim da bih naudio nekom iz policije već samo kažem kako je tačno bilo” kategoričan je bio pritvorenik u razgvoru sa građanskom kontrolom policije. Pohvaljuje tužioca koji mu je dao spisak advokata da sam odredi koga da pozovu. Advokat pred istražnim sudijom otkazao mi je saradnju jer nije želio da me besplatno zastupa. Ne znam šta će dalje biti, da li će odrediti nekog drugog, ali nemam novca. Kaže da ne zna zašto je doveden u vezi sa ovim i da je u Crnu Goru navodno doputovao samo zbog posjete manastiru Ostrog. Ističe da je u telefonskom imenu imao broj telefona od Sinđelića sa kojim je uspostavio kontakt preko mreže “Facebook” i sa kojim je bio u kontaktu povodom filma o Ravnogorskom pokretu.

B.D. (1970), bivši komandant Žandarmerije, specijalne jediice unutar Direkcije policije Ministarstva unutrašnjih poslova Republike Srbije, nema primjedbi na postupanje uniformisane policije i zatvorske policije. Ističe da su profesionalni za razliku od policije u civilu. Pojasnio je da mu je prilikom lišavanja slobode, pošto je vezan, službenik u civilu, oko 52-3 godine, sijede kose, visine 1,85/-90, navodno više puta rekao “Hoćeš li da te zalijepim”. Kaže da mu nisu saopštena prava i da zato nije potpisao dokument koji se na to odnosi. Imao je primjedbe na sadržaj zapisnika oduzetih predmeta i stvari ali ih, na interesovanje Savjeta, nije unio u isti već je čak, i pored navodnih primjedbi, isti potpisao. Imao je primjedbu oko ključeva i telefona koji su mu kako kaže podmetnuti od strane policijskog saradnika.

Taj telefon je, prema navodima, dobio ispred “Delta city”-ja neposredno pred hapšenje a ključeve je u auto ubacio policijski saradnik prilikom napuštanja motornog vozila nakog nega je uslijedilo monentalno hapšenje. “Poziv da popijemo rakiju u kuću nisam prihvatio i tako verovatno izbegao mogućnost da budem uhapšen u objektu u kojem je dopremljeno oružje”.

Ističe da je od prvog trenutka insistirao da se uradi detaljan telefonski listing i da mu se omogući poligrafsko testiranje. Ističe da je protiv četničkih grupacija a “kamoli da se dovodi u vezu sa njima”. Naglašava da je aktivan u Patriotskom pokretu Srbije i da se ne osjeća bezbjedno te da mu sigurnost može biti ugrožena zbog njegovog ranijeg rada protiv albanskih terorista. Dodatno, tvrdi da mu se u istražnom zatvoru ne mogu osigurati uslovi adekvatni njegovom zdravstvenom stanju. Predstavniku Savjeta je saopštio da je osoba sa invaliditetom i da boluje od karcinoma.