ZVERSTVA NADE I DINKA ŠAKIĆA LJUDSKOM UMU SU NEPOJMLJIVA: Ovo stoji u tužbi protiv ZLOTVORA iz Jasenovca!

Brutalnost, mržnja i zverstva koja teško da se mogu i zamisliti bila su jeziva stvarnost ustaških žrtava i logoraša Jasenovca na čijem su čelu bili Dinko i Nada Šakić, a njihovi zločini pobrojani su u dokumentima Okružnog javnog tužilaštva u Beogradu na osnovu kojih se tražilo njihovo izručenje iz Argentine.

U dispozitivu zahteva za sprovođenje istrage Nade Šakić, iz 08.07.1998. godine, navodi se da postoji osnovana sumnja da je ona u periodu od 1942. godine do 1944. godine, u ustaškom koncentracionom logoru u mestu Stara Gradiška, u svojstvu ustaške dužnosice kao upravitelja ženskog odeljenja koncentracionog logora Jasenovac optužena za sledeće zločone:

1. zajedno sa Majom Bužon, Milkom Pribanić i Božicom Obradović, te sa ostalim ustaškim osobljem logora u Staroj Gradišci, fizički maltretirala logorašice, na taj način što ih je tukla štapom, šutirala čizmom, gazila po telu bolesnih i trudnih logorašica, upućivala u samicu i kažnjavala oduzimanjem hleba i hrane, zbog čega je od gladi umrlo više hiljada logorašica, te je zatim učestvovala i u fizičkoj likvidaciji logorašica tako što ih je po noći klala i gušila na koji način je lišeno života više hiljada logorašica

2. u koncentracionom logoru Jasenovac naređivala da se logorašicama daje hrana lošeg kvaliteta bez masti i sa vrlo malo soli, zbog čega je kroz duži period na posredan način dolazilo do slabljenja organizma logorašica i njihovog obolevanja usled čega je od početka 1945. godine do 23.04.1945. godine umrlo više hiljada logorašica;

3. dana 21.04.1945.godine u koncentracionom logoru u Jasenovcu naredila da se sve preostale ženske osobe i to oko 900 starijih žena i oko 50-60 ženske dece likvidiraju, pa i sama u tome učestvovala, tako što je sa grupom ustaša sve ove žene prebacila preko reke Save iz logora Jasenovac u Gradinu, gde su ih zatukli maljevima i čekićima, udarajući ih po glavi ili klali noževima, - čime bi izvršila krivično delo genocida iz čl.141. KZ SRJ.

DINKO SAHRANJEN U USTAŠKOJ UNIFORMI

U dokumentu iz 05.05.1998. godine navodi se da postoji osnovana sumnja da je Dinko Šakić kao upravnik logora u mestu Jasenovac, između ostalog osumnjičen za sledeće:

1. naređivao da se logorašima daje za ishranu hrana lošeg kvaliteta bez masti i sa vrlo malo soli, koja se sastojala od supe od 2-3 lista kupusa ili 2-3 zrna pasulja, sa dva ili tri krompira, zbog čega je kroz duži period na posredan način dolazilo do slabljenja organizma logoraša i njihovog oboljevanja, usled čega je umrlo više desetina hiljada logoraša;

2. naređivao ustaškom osoblju logora da fizičkim maltretiranjem i premlaćivanjem i likvidacijom za vreme rada iznemoglih logoraša prisiljava logoraše da rade preko deset sati dnevno svakog dana i da obavljaju naporne fizičke radove i to van logora: u polju, na podizanju velikog i malog nasipa, na krčenju šuma i seči drva, zatim u okviru logora u radionicama: lančari, pekari, ciglani, ekonomiji, krojačnici i dr, pa je ustaško osoblje mlatilo zatvorenike pri odlasku i povratku sa rada, a iscrpljene logoraše koji bi pali na zemlju, tukli kundacima do smrti ili postreljali te je zbog toga izgubilo život više hiljada ljudi

3. naređivao da se bolesni i slabi logoraši koji nisu sposobni za rad, likvidiraju, pa su ustaše ovakve logoraše prebacivali preko reke Save u Gradinu, tamo ih maljevima udarali po glavi i bacali u iskopane jame za masovne grobnice, te tako lišili života više desetina hiljada starih i bolesnih

4. naređivao da se likvidira veliki broj ljudi koji bi tek prispeli u logor, pa su ustaše u više navrata lišili života više desetina hiljada lica na taj način, što su ih pravo iz železničkih vagona kojima su dovoženi do logora, odvozili vezane žicom dva po dva do Granika - dizalice na reci Savi, gde su ih maljevima udarali po temenu i bacali u reku ili ih skelom prevozili preko Save do Gradine gde su ih zatukli maljevima i čekićima, udarajući ih po glavi ili klali noževima i to najčešće tako da je žrtva morala skočiti u iskopanu jamu gde je tada sledilo samo ubijanje

5. naređivao da se vrši likvidacija dece, pa su ustaše, počev od juna 1942.godine, počeli masovno da ubijaju decu do 14 godina i do kraja te godine lišili života najmanje 15.794 dece, zatim u toku 1943.godine lišili života najmanje 529 dece i u toku 1944. godine lišili života najmanje 1.134 deteta i to na tako što su decu trgali iz majčine utrobe, streljali, nabijali na bajonete, klali noževima, bradvama i sekirama, ubijali maljevima i gvozdenim polugama, spaljivali u krematorijumu, žive bacali u duboke rake, gušili cijankalijem i gašenim krečom, trovali zaraženim inekcijama i kaustičnom sodom i satirali glađu, žeđu i hladnoćom

6. početkom 1944. godine, u šumi kod Mlake, neposredno naredio da se u njegovom prisustvu klanjem ubije 17 muškaraca zatočenika u ekonomiji logora, 64 žene koje su dovedene iz okoline Splita i 17 žena zatočenica iz ekonomije logora Jasenovac

7. dana 04.juna 1944. godine sazvao javni nastup svih logoraša zbog navodnog bekstva logoraša Ivana Volnera - studenta, čije je mrtvo telo bilo doneto na nosilima, te naredio da se za odmazdu likvidira grupa od oko 25 ljudi koje je sam odabrao među Jevrejima i logorskim muzičarima.

8. u toku septembra 1944. godine lično sprovodio istragu nad dve grupe logoraša zbog navodnog planiranja bekstva i naredio njihovo mučenje u kojem je i sam učestvovao paleći let-lampom njihova tela, a zatim sazvao javni nastup logoraša na dan 22.09.1944. godine i naredio da se na improvizovanim vešalima i na banderama obesi 21 osoba.

Takođe je, kako stoji u dokumentu, u istom periodu, u istom svojstvu izvršio više ubistava koja su do detalja opisana, a sve žrtve poimence pobrojana.

Po oba navedena zahteva za sprovođenje istrage stavljen je predlog istražnom sudiji da se donese rešenje o sprovođenju istrage bez ispitivanja okrivljenih jer se nalaze u bekstvu u Argentini, o određivanju pritvora, te da se podnese molba državi Argentini za izdavanje okrivljenih, što je istražni sudija prihvatio, ali po zahtevu za izručenje država Argentina nije udovoljila zahtevu SRJ s obzirom da je istovremeno postojao i zahtev u istom pravcu Republike Hrvatske pa su Šakić Nada i Dinko izručeni Hrvatskoj.

Prema informacijama iz medija, Dinko Šakić je osuđen u Hrvatskoj na maksimalnu kaznu zatvora u trajanju od 20 godina, dok u odnosu na Šakić Nadu nema podataka o ishodu krivičnog postupka koji je protiv nje vođen u Republici Hrvatskoj.

Komandant Jasenovca Dinko Šakić umro je 20. jula 2008. godine, u 87. godini. Sahranjen je u ustaškoj uniformi i ispraćen u krematorijum zagrebačkog groblja Mirogoj.

Kurir.rs / tuzilastvorz.org.rs,